Πάρντο: ο ορισμός του παίκτη, «ικανός για το καλύτερο και το χειρότερο»…

• Εδώ και δύο χρόνια ο Φελίπε Πάρντο όλο έφυγε από τον Ολυμπιακό κι όλο εδώ ήταν. Τελικά υπέγραψε στην Τολούκα, πήγε δηλαδή στο Μεξικό, σε μία αγορά στην οποία καταλήγουν πολλές φορές παίκτες από την Αργεντινή και την Κολομβία.

• Στα 28 προς 29 χρόνια πλέον ο Κολομβιάνος δεξιοπόδαρος εξτρέμ και με λήξη συμβολαίου το καλοκαίρι, δεν άφηνε άλλα περιθώρια στον Ολυμπιακό από το να τον δώσει όσο όσο, από την στιγμή που ήταν εκτός πλάνων προπονητή.

• Ο Πάρντο ήταν 3,5 ολόκληρα χρόνια στον Ολυμπιακό, με διάλειμμα ένα εξάμηνο δανεισμό του στη γαλλική Ναντ. Τι μας έμεινε από τον πρώην άσο της Μπράγκα, που ήρθε επί Μάρκο Σίλβα στην Ελλάδα; Νομίζω ο ορισμός του κυνηγού που είναι ικανός για το καλύτερο, αλλά και για το χειρότερο. Με τα ποσοστά, πάντως, να γέρνουν στο χειρότερο.

• Μπορείς να θυμηθείς παιχνίδια που ο Πάρντο τα πήρε μόνος του, κυρίως σε επίπεδο Τσάμπιονς Λιγκ, όπου ναι μεν οι δυσκολίες είναι πολύ μεγαλύτερες, αλλά είναι πολύ περισσότεροι κι οι χώροι που βρίσκει ένας ακραίος κυνηγός όπως ο Κολομβιάνος…

• Για να αντιληφθούμε κάποια πράγματα: στο ελληνικό πρωτάθλημα σημείωσε μόλις έξι γκολ σε 48 παιχνίδια. Και κανένα ιδιαίτερα σημαντικό. Αντίθετα, στο Τσάμπιονς Λιγκ πέτυχε πέντε γκολ σε πολύ λιγότερα παιχνίδια, για την ακρίβεια στο ένα τρίτο (16)…

• Ο Πάρντο ήταν ένας παίκτης που μπορούσε να κάνει τη διαφορά: να έχει γκολ κι ασίστ στο 3-2 επί της Άρσεναλ στο Λονδίνο, να έχει δύο γκολ και κέρδος αποβολή μπαίνοντας αλλαγή μισή ώρα με την Ντινάμο Ζάγκρεμπ και να βάλει δύο γκολ στην Σπόρτινγκ παίζοντας μόλις 15 λεπτά στο τέλος!!! Αλλά με την ίδια ευκολία ήταν κι ένας παίκτης που μπορεί σε ένα ολόκληρο παιχνίδι να μην μπορεί να περάσει μία φορά τον πιο κακό αριστερό μπακ της Α΄ Εθνικής Ελλάδας!

• Κακός εξτρέμ δεν είναι και πέραν των 11 γκολ που έβαλε σε πρωτάθλημα κι Ευρώπη, πιστώνεται και για τη δημιουργία άλλων 11 γκολ. Στο δε Κύπελλο έβαλε τέσσερα γκολ κι έφτιαξε άλλα τρία. Όμως, με τέτοια «πάνω κάτω» δεν ήταν εύκολο να στεριώσει σε μία ομάδα όπως ο Ολυμπιακός. Άλλωστε, επί της ουσίας από αυτά τα 3,5 χρόνια του, είναι ζήτημα αν έπαιξε στις δύο σεζόν-κι αυτές τα μισά παιχνίδια.

• Το δε χειρότερο είναι ότι ήρθαν δύο προπονητές από την Πορτογαλία, δηλαδή που τον ήξεραν, ο Πάουλο Μπέντο κι ο Πέδρο Μαρτίνς, κι οι δύο δεν τον είχαν στα σχέδια τους. Και στη Γαλλία που πήγε, στη Ναντ, πάλι Πορτογάλο προπονητή είχε, τον Κονσεϊσάο, αλλά κι εκεί ήταν περίπου μία από τα ίδια-έβαλε ένα εκπληκτικό γκολ κι έτερον ουδέν…Και στην Μπράγκα που ήταν, τα νούμερα του ήταν ελάχιστα καλύτερα με αυτά που είχε στον Ολυμπιακό: 19 γκολ και 15 ασίστ σε 75 παιχνίδια.

• Από τους παίκτες για τους οποίους λες ότι άδοξα δεν κάνουν το κάτι παραπάνω στην καριέρα τους. Ο Πάρντο είχε καλή σέντρα, καλό σουτ και καλή απαλλαγή από τον αντίπαλο στο χώρο. Κανονικά τα στοιχεία αυτά (που του έδωσαν και τρεις συμμετοχές στην Εθνική Κολομβίας) έπρεπε να τον βοηθήσουν να κάνει κάτι καλύτερο. Η ποιότητα του υπό νορμάλ συνθήκες θα έπρεπε να ήταν αρκετή και να περίσσευε για τον Ολυμπιακό.

• Όμως, με την αστάθεια που είχε και την έλλειψη μίας πιο σωστής νοοτροπίας (αν θυμηθούμε πόσο εύκολα έπαιρνε τα κιλά), πάλι καλά που έφτασε εδώ που έφτασε…