• Από τις σημειώσεις μου για το παιχνίδι του Ολυμπιακού στην Τούμπα.
• Ποτέ δεν έχω μπορέσει να καταλάβω, γιατί οι πιο χαμηλοί σε ύψος παίκτες του Ολυμπιακού, πρέπει στα κόρνερ που κερδίζει ο αντίπαλος να αναλαμβάνουν το μαρκάρισμα των πιο ψηλών παικτών του, που έρχονται από πίσω, για να επιχειρήσουν να πάρουν την κεφαλιά από το σημείο του πέναλτι η, και πιο κοντά στις παρυφές της μικρής περιοχής. Για παράδειγμα, γιατί να μαρκάρουν ο Ρέαμπτσιουκ η, ο Αγκιμπού (το είδαμε κι αυτό!) τον Ίνγκασον προχθές στα κόρνερ του ΠΑΟΚ. Κάπως έτσι ο Ισλανδός πήγε να ανοίξει το σκορ στο 8ο λεπτό. Μηδέ του Βατσλίκ, θα χρίζονταν σκόρερ και το παιχνίδι πιθανότατα άλλη εξέλιξη…
• Γενικά, ο Ολυμπιακός έδωσε σε αυτό το παιχνίδι αρκετές στημένες φάσεις (μόνο τα κόρνερ ήταν οκτώ!) και διόλου παράξενο ότι απειλήθηκε τέσσερις φορές σε αυτές. Ειδικά στο ξεκίνημα του αγώνα μέσα από τα κόρνερ και το φάουλ ο ΠΑΟΚ βρήκε την ευκαιρία αφενός μεν να γίνει επικίνδυνος, αφετέρου δε να πάρει την λεγόμενη ψυχολογία του αγώνα, δείχνοντας πιο αποφασισμένος για τη νίκη. «Στημένα» που έρχονταν κυρίως λόγω της παθητικότητας των «ερυθρόλευκων» στα πρώτα λεπτά του αγώνα, με τον τηλεοπτικό φακό να πιάνει τον Μαρτίνς, να «λέει» στους παίκτες του, «βγείτε από την περιοχή, ανεβείτε πιο ψηλά».
• Το καλό για τον Ολυμπιακό ήταν ότι αυτή η παθητικότητα κράτησε μόνο για τα πρώτα λεπτά και ότι βέβαια δεν του κόστισε κάποιο γκολ. Αμέσως μετά, με τις προτροπές του Μαρτίνς, οι «ερυθρόλευκοι» έπαιξαν πολύ πιο ψηλά, πίεσαν με πολλούς παίκτες την άμυνα του ΠΑΟΚ και ανέβασαν μέχρι και τα ακραία στόπερ (ειδικά τον Μανωλά) πολύ κάτω από το κέντρο. Το κακό ήταν ότι απέτυχαν να βγάλουν καθαρές φάσεις για γκολ, αφού κι ο Ανδρούτσος κι ο Καμαρά κι ο Τικίνιο είχαν πολύ μέτρια τελειώματα στα σουτ από καλές θέσεις, ενώ στη μοναδική φορά που ο Ρέαμπτσιουκ βγήκε και πέρασε καλή σέντρα, μέσα στην περιοχή του Πασχαλάκη ήταν ουσιαστικά μόνο ο Τικίνιο, που την πήρε πάντως την κεφαλιά, αλλά χωρίς να ενοχληθεί ο τερματοφύλακας του ΠΑΟΚ.
• Έβγαλε καλή αντίδραση ο Ολυμπιακός μετά το πρώτο δεκάλεπτο που πραγματικά ήταν εφιάλτης, όμως όταν δεν γίνονται ευκαιρίες για γκολ, πάντοτε οι εντυπώσεις χάνονται η, έστω μειώνονται. Π.χ. ο Αγκιμπού βρέθηκε στο 17’ σε ιδανική θέση για μία σέντρα από τα αριστερά με το δεξί του πόδι-η περιοχή του ΠΑΟΚ ήταν για πρώτη φορά γεμάτη από τέσσερις συμπαίκτες του. Κι αυτός επέλεξε να γυρίσει την μπάλα πίσω αντί να σεντράρει. Το νέο αστέρι του Ολυμπιακού είχε αρκετές τέτοιες λάθος αποφάσεις. Σε μία άλλη στιγμή βγήκε σε πολύ καλή αντεπίθεση κι αντί να αφήσει την μπάλα δίπλα του στον Τικίνιο, έκανε μία πάσα, αποτυχημένη, στο Μασούρα. Κι αμέσως μετά το 1-1, πάλι με τρεις συμπαίκτες του στην περιοχή του Πασχαλάκη επέλεξε να μην κάνει σέντρα και να χαθεί έτσι άλλη μία ευκαιρία απειλής.
• Μου άρεσε μία κομπίνα που έκανε ο Ολυμπιακός σε ένα κόρνερ από δεξιά, με Μασούρα, Αγκιμπού και τελικά σέντρα του Μαντί από θέση μέσα δεξιά. Ατυχώς, παραλήπτης ήταν ο Μπα, που ενώ έκανε πραγματικά καλό ξεπέταγμα και πέρασε την μπάλα μπροστά, καθυστέρησε στην προβολή και τον πρόλαβε ο Πασχαλάκης. Αυτό που δεν μου άρεσε, αντίθετα, ήταν ένα εξεζητημένο «χτίσιμο» επίθεσης που επιχείρησε από πίσω ο Ολυμπιακός στο 51’ με τον Βατσλίκ να κάνει το μοναδικό του λάθος στο παιχνίδι και να διώχνει την μπάλα με τα πόδια πάνω σε παίκτη του ΠΑΟΚ έξω από την περιοχή του. Τελικά ο ίδιος ο Τσέχος διόρθωσε το σφάλμα του διώχνοντας το σουτ του Ζίβκοβιτς, αλλά η αλήθεια είναι ότι οι παίκτες του Ολυμπιακού από το πουθενά έβαλαν σε κίνδυνο την εστία τους αντί να κάνουν ένα διώξιμο μακριά.
• Πολύ σημαντικό για τον Ολυμπιακό και το μέταλλο που βγάζει ακόμη και στις πιο δύσκολες στιγμές, ότι για δεύτερο εκτός έδρας παιχνίδι φέτος αιφνιδιάζεται από τον αντίπαλο του, αλλά παίρνει το αποτέλεσμα που θέλει. Του συνέβη στο Ηράκλειο, με τον ΟΦΗ να προηγείται με 1-0 από το 16ο κιόλας λεπτό. Και του συνέβη και τώρα στην Τούμπα και δη σε χρονικό σημείο-θάνατο, τρία λεπτά πριν τη λήξη του α΄ ημιχρόνου. Το κλειδί για τον Ολυμπιακό και στους δύο αγώνες ήταν ότι μπόρεσε να ισοφαρίσει γρήγορα: στην Κρήτη έκανε το 1-1 ο Σισέ στο 24’, δηλαδή οκτώ λεπτά μετά το 1-0 του ΟΦΗ. Και στη Θεσσαλονίκη έκανε το 1-1 ο Τικίνιο στο 43’, δηλαδή ένα λεπτό μετά το 1-0 του ΠΑΟΚ! Εάν οι Πειραιώτες δεν ισοφάριζαν άμεσα, θα είχαν πολύ πιο δύσκολο έργο στο β΄ ημίχρονο. Ενώ με την γρήγορη ισοφάριση, το μεν παιχνίδι κόντρα στον ΟΦΗ το καθάρισαν με άλλα δύο γκολ στο β΄ μέρος, το δε παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ το έλεγξαν στο β΄μέρος και τουλάχιστον δεν το έχασαν.
• Ενθαρρυντικό ότι ο Μαντί Καμαρά συνέχισε την όχι θεαματική, αλλά σταθερά ανοδική πορεία του το τελευταίο διάστημα. Έκανε καλή δουλειά κι επειδή το ποδόσφαιρο ανταμείβει, εν τέλει από ένα δικό του σουτ, που δεν το λες και το…καλύτερο, προήλθε η ισοφάριση, με τη φάση να την έχει ξεκινήσει ο ίδιος με πολύ καλό κλέψιμο της μπάλας, αλλά και πολύ καλή πάσα μπροστά! Ο Μαντί το πάλεψε πολύ το παιχνίδι, μπρος και πίσω. Είχε π.χ. μία σωτήρια επέμβαση σε ένα σουτ του Τσιγγάρα από κοντά μετά την επέμβαση του Βατσλίκ στην κεφαλιά του Ίνγκασον. Είχε άλλα τρία κλεψίματα, αλλά είχε και κάμποσες καλές πάσες, όπως και δύο καλές σέντρες. Δεν υποστηρίζω ότι ήταν σούπερ: Π.χ. έφαγε και μία ντρίμπλα από τον Κούρτιτς, έχασε μπάλα και βγήκε καλή τελική για τον ΠΑΟΚ, σούταρε άσχημα δύο φορές και άργησε πολύ σε ωραία αντεπίθεση του Ολυμπιακού. Ακόμη κι έτσι, όμως, βλέπεις ότι ο Μαντί αρχίζει κι ανεβάζει στροφές.
• Από αυτόν που σίγουρα περίμενα περισσότερα ήταν ο Εμβιλά, που δεν μας έχει συνηθίσει σε τέτοιες μέτριες εμφανίσεις. Πάλι καλά που δύο φορές, σε σουτ των Άκπομ και Ζαμπά πίεσε και κόντραρε σωστά, βοηθώντας τον Βατσλίκ. Ειδάλλως, πραγματικά έκανε πολλά λάθη ιδίως στο α΄ ημίχρονο. Η παρουσία του Μπουχαλάκη στο β΄, νομίζω ότι βοήθησε και τον Γάλλο, που έκοψε, χαμηλά και ψηλά, πέρασε κάποιες καλές πάσες και βγήκε και μπροστά για να σουτάρει, έστω με αντίπαλο αμυντικό να κοντράρει την μπάλα.
• Φυσικά χωρίς το γκολ του Τικίνιο με την κεφαλιά στην οποία έδωσε τέτοια φάλτσα, που αιφνιδίασαν τον Πασχαλάκη, πολλά θα άλλαζαν. Κι είναι αλήθεια ότι ο Βραζιλιάνος έχει πετύχει δέκα γκολ, το ένα ίσως πιο πολύτιμο από το άλλο: στο Γιουρόπα Λιγκ αυτός άνοιξε το σκορ στην Πόλη στο 3-0 επί της Φενέρμπαχτσε κι ο ίδιος σημείωσε στο 91’ το μοναδικό γκολ στη ρεβάνς με τους Τούρκους. Στο πρωτάθλημα εκτός από το γκολ-χρυσάφι στην Τούμπα, αυτός άνοιξε το σκορ τόσο στο 2-0 στην Τρίπολη, όσο και στο 2-1 στο Αγρίνιο, ενώ έβαλε δύο γκολ στο 4-1 με τον Απόλλωνα και κλείδωσε με το δεύτερο γκολ και τη νίκη επί του ΠΑΣ. Κι ακόμη και στο Κύπελλο, τα δύο δικά του γκολ έφεραν την πρόκριση με το 2-0 επί του Λεβαδειακού. Από δε τα δέκα γκολ, τα πέντε είναι με κεφαλιές-μακράν ο καλύτερος κεφαλοσφαιριστής του Ολυμπιακού!
Άσχετο: Μόνο η Πόρτο τρέχει μεγαλύτερο αήττητο από τον Ολυμπιακό στα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα!
?? Longest ongoing unbeaten runs across Europe's top 20 leagues:
— The Sweeper (@SweeperPod) February 1, 2022
???? Porto (48 matches)
???? Olympiacos (25)
?????????????? Rangers (21)
???? Partizan (21)
?????????????? Celtic (17)
???? Shakhtar Donetsk (15)
???? Inter (14)
?????????????? Man City (13)
???? PSG (13)
???? APOEL (12)
???? Zurich (11)
???? Slavia Prague (10) pic.twitter.com/1InWX4jyWB
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.