Το κρίσιμο λάθος και η κακή νοοτροπία της Εθνικής

• Σε παιχνίδια τόσο υψηλού επιπέδου, όπως το χθεσινό της Εθνικής με την Αγγλία, μετράει πάρα πολύ, υπερβολικά πολύ (!), το ποιος θα ανοίξει το σκορ. Το αβαντάζ που αποκτάει είναι τεράστιο, όπως άλλωστε αποδείχθηκε και στο ΟΑΚΑ.

• Εξ ου κι έχει μεγάλη σημασία η ανάλυση του 0-1 της Αγγλίας, καθότι εν πολλοίς αυτό το γκολ έκρινε πολλά στο παιχνίδι. Κατ΄ αρχάς, φυσικά υπάρχει κι η ποιότητα του αντίπαλου. Όπως ο δημιουργός Μαντουέκε που ξέφυγε πολύ ωραία από δεξιά με το καλό του, το αριστερό πόδι. Κι όπως ο σκόρερ Γουότκινς που έξυπνα ξεμαρκαρίστηκε και έστειλε την μπάλα στα δίκτυα.

• Είναι, όμως, εξίσου αλήθεια ότι η άμυνα που έκανε η Εθνική μας στη συγκεκριμένη φάση δεν ήταν η καλύτερη δυνατή.

ΠΡΩΤΟΝ, τόσο ο Τσιμίκας, όσο κι ο Κουλιεράκης πήγαν δεύτεροι πάνω στην μπάλα, μένοντας πίσω από Μαντουέκε και Μπέλινχαμ στο ξεκίνημα της φάσης. Ο δε Ζαφείρης που στη συνέχεια της φάσης κυνήγησε τον Μαντουέκε ήταν πολύ πίσω από θέμα ταχύτητας για να τον πιάσει.



ΔΕΥΤΕΡΟΝ, στην κατάληξη της φάσης κανείς από τους τρεις Έλληνες παίκτες που ήταν εμπλεκόμενοι δεν πήρε τη σωστή θέση. Ούτε ο Σιώπης, ούτε ο Μαυροπάνος, ούτε ο Ρότα. Ήταν τρεις τους κι ο Γουότκινς! Κι όμως η μπάλα κατέληξε γκολ από τον Γουότκινς…

• Αυτός που θα μπορούσε σίγουρα να κάνει καλύτερη άμυνα ήταν ο Ρότα. Δείτε στη φωτογραφία πού βρίσκεται-πολύ σωστά είναι «κολλημένος» πάνω στον Γουότκινς, την στιγμή που ο Μαντουέκε έχει μπουκάρει πλησιάζοντας τη μικρή περιοχή.



• Κι εδώ γίνεται το μεγάλο λάθος από τον Ρότα. Αντί να παραμείνει «αυτοκόλλητος» πάνω στον αντίπαλο σέντερ φορ, την ώρα που ο Γουότκινς κλίνει προς τον άξονα, ο δεξιός μπακ της Εθνικής μας δεν τον ακολουθεί και πάει προς τα πίσω για να καλύψει τον Άγγλο έξω αριστερά, που όμως στη θέση που βρίσκονταν δεν είχε καμία τύχη. Δείτε στη φωτογραφία τη θέση του Ρότα κι εκείνη του Γουότκινς, πόσο έχουν αλλάξει ριζικά.



• Παρεμπιπτόντως, νομίζω ότι έκανε κακό στον Ρότα όλος αυτός ο θόρυβος εδώ και κάποιο διάστημα για ομάδες που τον θέλουν στο εξωτερικό κλπ, κλπ. Γιατί ενώ όντως βρίσκεται σε πολύ καλή κατάσταση φέτος, από συγκέντρωση χθες νομίζω ότι ήταν σε πολύ χαμηλό βαθμό. Είτε πιάνοντας τη φάση του 0-1, είτε τη φάση που σούταρε ενώ έπρεπε να πασάρει, είτε τις αντεπιθέσεις της Αγγλίας στο β' ημίχρονο, στις οποίες ήταν μονίμως απών από τη θέση του με τον Σιώπη συνεχώς να τρέχει να τον καλύψει (βλέπε και τη φάση του 0-2).

• Το άλλο που πρόσεξα στην Εθνική, γενικότερα, είναι η μεγάλη έλλειψη ομαδικότητας. Κι απορώ πώς ο Γιοβάνοβιτς το έχει επιτρέψει, εννοώ σε τέτοιο βαθμό.



Σουτάρει ο Ρότα εντελώς ακίνδυνα, ενώ δίπλα του υπάρχει μόνος του ο Μπακασέτας.

Σουτάρει ο Τσιμίκας (πραγματικά καλά, με τον Άγγλο γκολκίπερ να αποκρούει ακόμη καλύτερα), όμως περίμεναν πάσες του τόσο ο Παυλίδης στη μικρή περιοχή, όσο και ο Μασούρας, που ερχόταν μόνος του από δεξιά.

Σουτάρει ο Μπακασέτας ακίνδυνα, ενώ αριστερά του ήταν μόνος του ο Τζόλης.

Σουτάρει ο Τζόλης παντελώς ακίνδυνα, ενώ αριστερά έφευγε ο Γιαννούλης. Αντίθετα, όταν λίγο μετά η μπάλα πήγε σωστά στον Γιαννούλη, εκείνος πέρασε τη σέντρα κι ο Τζόλης αστόχησε από καλή θέση-ίσως εκεί να κατάλαβε ότι θα έπρεπε νωρίτερα κι ο ίδιος να πάσαρε κι όχι να σούταρε…



• Μιλάμε για επίδειξη εγωϊσμού. Σε αντιδιαστολή με τη φάση που ο Πέλκας έδωσε σωστά την μπάλα και βγήκε η μεγάλη ευκαιρία του Ιωαννίδη. Τον νίκησε ο Πίκφορντ, αλλά ήταν μία πραγματικά σωστή επίθεση. Αντεπίθεση για την ακρίβεια. Αλλά επειδή όλο αυτό είναι μία «κολλητική αρρώστια», ο Πέλκας λίγο μετά επέλεξε κι αυτός να σουτάρει πάνω στον γκολκίπερ, ενώ είχε μόνο του δεξιά τον Μασούρα.

• Με τέτοια νοοτροπία, «να γίνω εγώ ήρωας» δεν πας πουθενά σε υψηλό επίπεδο.