Ολυμπιακός: Από τον Ελ Αραμπί στον Κούντε και από τον Ρέαμπτσιουκ στον Βατσλίκ!

• Τι μου έκανε μεγάλη εντύπωση στο παιχνίδι του Ολυμπιακού στη Λευκωσία; Μπορεί να σας παραξενέψει, αλλά εγώ έτσι το είδα και θα το γράψω.

• Εκτός του γκολ του Γιάνκα, που βρέθηκε φάτσα με τον Βατσλίκ, οι παίκτες του Απόλλωνα ήταν εύστοχοι και τις δύο άλλες φορές που βρέθηκαν σε θέση βολής, τόσο στο α΄ ημίχρονο με τον Πίττα, όσο και στις καθυστερήσεις του αγώνα με τον Χέντι. Αντίθετα, τρεις φορές που ο Ελ Αραμπί βρέθηκε σε θέση για γκολ, από πολύ ευνοϊκή έως άριστη θέση για γκολ, αστόχησε και τις τρεις! Και με κεφαλιά και με σουτ, με αποκορύφωμα εκείνο το άστοχο πλασέ στο τετ α τετ με τον Σέρβο γκολκίπερ του πρωταθλητή Κύπρου.

• Πραγματικά ήταν εκνευριστική η αστοχία του Αραμπί την περασμένη Πέμπτη. Πάνω απ΄ όλα ήταν φυσικά εκείνο το τραγικό του κοντρόλ απέναντι στον αντίπαλο τερματοφύλακα, με αποτέλεσμα ούτε καν να μπορέσει να σουτάρει, αλλά η απογοητευτική βραδιά του στα τελειώματα των φάσεων αναδείχθηκε ακόμη περισσότερο στις τρεις στιγμές που αστόχησε ακόμη κι από θέσεις οφσάιντ.

• Επιπλέον τον είδαμε να αστοχεί σε μία κεφαλιά στο πρώτο δοκάρι (έστω κι αν ήταν υπό πίεση), ενώ σε ένα ακόμη παιχνίδι δεν μπόρεσε να σπριντάρει όπως έπρεπε και έτσι δεν πρόλαβε μία καλή πάσα του Χουάνγκ στα πρώτα λεπτά του β΄ημιχρόνου. Όπως δεν είχε προλάβει και μία άλλη πάσα του Εμβιλά στο α΄ ημίχρονο. Βέβαια, επειδή είναι παίκτης με προσωπικότητα προσπάθησε να βοηθήσει με άλλο τρόπο τον Ολυμπιακό σε αυτό το ματς και δύο μπαλιές του στον Ραντζέλοβιτς και στον Χουάνγκ θα μπορούσαν εύκολα να φέρουν γκολ, αλλά ο πρώτος δεν τσίμπησε στο τσακ την μπάλα κι ο δεύτερος την τσίμπησε αλλά όχι όσο χρειάζονταν κι έτσι τον νίκησε ο αντίπαλος γκολκίπερ.



• Παρεμπιπτόντως: δεν θυμάμαι πόσο καιρό είχα να δω τον Ολυμπιακό να βγάζει τόσα τετ α τετ με τον τερματοφύλακα της άλλης ομάδας, όσα έβγαλε στην Λευκωσία! Κι αυτό ίσως είναι το πιο ευχάριστο στο αγωνιστικό κομμάτι για την ομάδα και την προσπάθεια του νέου προπονητή να της δώσει ένα άλλο δημιουργικό-επιθετικό πνεύμα. Ας λάβουμε, πάντως, υπόψιν μας ότι ο Απόλλωνας Λεμεσού έπαιζε με πολύ ψηλά τις γραμμές του κι ευνοούσε έτσι τη δημιουργία φάσεων, «με μία καλή κάθετη».

• Οι γηπεδούχοι στο ξεκίνημα του παιχνιδιού δυσκόλευσαν τον Ολυμπιακό ανεβάζοντας εφτά (!) παίκτες στο ένα τρίτο των «ερυθρόλευκων» (και με τους άλλους τρεις παίκτες να κάνουν άμυνα στη σέντρα), όμως όταν άρχισαν οι παίκτες του Κορμπεράν να κλέβουν μπάλες η, να βρίσκουν χώρους με τον Χουάνγκ, έφτιαχναν εύκολα μεγάλες ευκαιρίες.

• Στην καλύτερη ανάπτυξη σίγουρα βοηθάει κι ο Κούντε, αλλάζοντας καλά παιχνίδι και περνώντας γρήγορες κι έξυπνες πάσες. Ο Καμερουνέζος, που πλέον έχει αρχίσει και μπαίνει πιο δυνατά στις προσωπικές μονομαχίες, να κλέβει μπάλες και να παίζει όταν χρειάζεται και σαν τρίτος στόπερ, θα έπαιρνε πάνω του ακόμη περισσότερο εάν δεν είχε την ατυχία να βρει η μπάλα τη συμβολή των δοκαριών σε εκείνο το σουτ-οβίδα που εξαπέλυσε από τα 30 μέτρα κι ενώ και στο φιλικό 1-1 με την Σλάβια και τότε ένα πολύ ωραίο σουτ που είχε πιάσει έξω από την περιοχή είχε βρει το δοκάρι, με διαφορά ότι τότε είχε πάρει το ριμπάουντ ο Ρέαμπτσιουκ κι είχε σκοράρει.



• Ο Όλεγκ επιτέλους στο ματς με τον Απόλλωνα Λεμεσού ανέβασε στροφές και φάνηκε πολύτιμος για τον Ολυμπιακό επιθετικά στο α΄ημίχρονο, με τις κούρσες του από τα αριστερά, που έφεραν δύο καλές σέντρες για το κεφάλι των Ελ Αραμπί και Ραντζέλοβιτς και ασφαλώς το γκολ του Χουάνγκ, ενώ είχε κι άλλα καλά σπριντ χωρίς να πάρει όμως την σωστή πάσα. Να παρατηρήσουμε, πάντως, ότι όταν ο προπονητής του Απόλλωνα άλλαξε στο ημίχρονο τον έξω δεξιά του, ο αριστερός μπακ του Ολυμπιακού περιορίστηκε πολύ στο β΄ ημίχρονο επιθετικά, λες και τον φοβήθηκε τον Ονγκεντά σε σχέση με τον Βα. Πάντως, ο Όλεγκ αμυντικά έχασε μάχες και σίγουρα δεν ήταν και η καλύτερη ιδέα ένα αχρείαστο φάουλ που έκανε στο 89’, όχι μακριά από την περιοχή του Βατσλίκ.

• Για τον γκολκίπερ του Ολυμπιακού αυτό που μου έκανε, αρνητική, εντύπωση είναι ότι στις καθυστερήσεις του αγώνα δύο φορές ρίσκαρε πάσες, τη μία με τα πόδια και την άλλη με τα χέρια (!), δημιουργώντας συνθήκες καλές για την αντίπαλη ομάδα, κάτι ανεπίτρεπτο για τόσο έμπειρο ποδοσφαιριστή.

• Αντίθετα, μου άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις ο Ισπανός διαιτητής Jose Maria Sanchez, με τους επόπτες του Raul Cabanero και Inigo Prieto. Μολονότι το παιχνίδι δεν ήταν εύκολο, όλες τοι αποφάσεις της διαιτητικής ομάδας ήταν σωστές. Μακάρι να δούμε τέτοια διαιτησία και στη ρεβάνς με τον Απόλλωνα.