Έκλαιγε σαν πέντε χρονών παιδί!

Βρε τι τραβάμε φέτος. Γλιτώσαμε από τον Λέτο, φέραμε τον Ντάτολο, που σαν παίκτης είναι καλύτερος, αλλά έχει κι αυτός την μούρλια του. Χθες έκλαιγε στ΄ αποδυτήρια σαν πέντε χρονών παιδί!!! Σε μία γωνιά καθόταν κι έκλαιγε. Για την αλλαγή του…

Συγνώμη, αλλά δεν μπορεί κανείς να βγάλει άκρη με το τι γίνεται στον Ολυμπιακό.

Έχεις τον Μαρέσκα να γίνεται αλλαγή και να πηγαίνει με ύφος απευθείας στ΄ αποδυτήρια.

Έχεις τον Ντιόγο να πλακώνει στις μπουνιές τον Γιαννάκη.

Τον Μήτρογλου να βάζει ένα γκολ στον Λεβαδειακό, με το σκορ 3-1 στο Καραϊσκάκη και να αρχίσει να λέει, «εγώ αλλαγή; Εγώ να μπαίνω αλλαγή;».

Τον Γκαλίτσιο επειδή δεν τον βάζουν με τον Εργοτέλη να ‘γράφει’ στο κεφάλι του, «here I’ m».

Τον Ντάρμπισαϊρ να στραβομουτσουνιάζει όταν γίνεται αλλαγή.

Τον Ζαϊρί χθες να ρωτάει, «γιατί να βγω εγώ».

Κι έχεις και τον Ντάτολο να παίζει πρώτο παιχνίδι βασικός, στη Νέα Σμύρνη και να παίρνει δύο κίτρινες μέσα σε δέκα λεπτά, χωρίς να κάνει μισό φάουλ και να αποβάλλεται αφήνοντας την ομάδα με δέκα παίκτες σε όλο το β΄ ημίχρονο.

Να επιστρέφει από τιμωρία στο ματς με τον Αστέρα κι επειδή νομίζει ότι θα γίνει ο ίδιος αλλαγή (το Νο 19), ενώ γίνεται ο Ντάρμπισαϊρ (το Νο 9), να βγάζει τη φανέλα του!

Να παίζει στον Εργοτέλη, εκεί να γίνεται αλλαγή, αλλά να μην τον νοιάζει επειδή ακολουθούσε αγώνας για το Τσάμπιονς Λιγκ…

Να έρχεται το ματς με την Μπορντό, στο οποίο από μόνος του σε κάποια στιγμή αποφασίζει στο β΄ ημίχρονο να παίξει αντί για έξω αριστερά, μέσα αριστερά, να τον βάζει μετά ο προπονητής μέσα αριστερά κι όταν του λέει να ξαναπάει έξω αριστερά, αυτός να παραμένει μέσα αριστερά…

Και να παίζει τώρα με τον Ατρόμητο και να κάνει ολόκληρο σκηνικό στο 92 γιατί δεν τον άλλαξε ο προπονητής του, που δεν τον είχε δει να ζητάει αλλαγή. Να κτυπιέται δίπλα στους γιατρούς και να κάθεται μετά να κλαίει στα αποδυτήρια.

Ρε καλός παίκτης είναι. Καλοί παίκτες είναι. Αλλά που τους βρίσκουμε ρε όλους αυτούς τους «παλαβούς»; Μαγνήτη έχουμε και τους τραβάμε;