Μπάρτσα, με... χειρουργική ακρίβεια

Δεν είναι θέμα μεροληψίας, ούτε υποκειμενικότητας. Η φετινή version της Μπαρτσελόνα άξιζε πέρα για πέρα να βρίσκεται στο Βερολίνο στις 6 Ιουνίου για να διεκδικήσει την κούπα του Champions League (έχοντας ήδη νταμπλ).

Το ποδόσφαιρο των Καταλανών –στο δεύτερο μισό κι έπειτα- θύμισε εκείνη την «καλή» Μπαρτσελόνα του Γκουαρντιόλα. Με τους παίκτες (ειδικά η τριάδα Μέσι-Νεϊμάρ-Σουάρες) να παίζουν σαν σε Playstation και ουσιαστικά να μην... έχουν αντίπαλο.

Βέβαια μπροστά τους έχουν ακόμα έναν. Την αγριεμένη Γιουβέντους, που τους περιμένει το Σάββατο (6/6) για να τους πληγώσει. Λογικό οι «μπλαουγκράνα» να λογίζονται ως φαβορί (όσο κλισέ κι αν ακούγεται πως σε τέτοια ματς δεν υπάρχουν φαβορί...).

Κι αν θέλουν να επιστρέψουν στην κορυφή της Ευρώπης (μετά το 2011) και να φτάσουν τις πέντε κατακτήσεις του τροπαίου με τα μεγάλα αυτιά –όσες δηλαδή έχουν Λίβερπουλ και Μπάγερν πίσω απ’ τα 7 της Μίλαν και τα 10 της Ρεάλ Μαδρίτης- οφείλουν να το δείξουν στον αγωνιστικό χώρο.

Όλο και... φόρτωνε!

Κάτι η κούραση παικτών απ’ το περασμένο Μουντιάλ, κάτι ο Σουάρες που άργησε να μπει (λόγω της γνωστής ποινής του), κάτι η νέα φιλοσοφία του Λουίς Ενρίκε, κρατούσαν «μαγκωμένη» στα πρώτα παιχνίδια την ομάδα. Εξ’ ου και το «φτωχό» -για τα δεδομένα της- 1-0 με τον ΑΠΟΕΛ στο «Καμπ Νου», όσο και η ήττα στο Παρίσι απ’ την Παρί (3-2), με μια άμυνα σε πλήρη τρικυμία. Ο εύκολος όμως όμιλος (6ος) που βρισκόταν η Μπαρτσελόνα ήταν αρκετός για να της δώσει την απαιτούμενη ώθηση για τη συνέχεια και να βρει τα πατήματά της.

Στα εναπομείναντα τέσσερα παιχνίδια, οι Καταλανοί είχαν μόνο νίκες. 3-1 και 2-0 τον Άγιαξ, 3-1 την Παρί και 4-0 τον ΑΠΟΕΛ. Δείγμα πως σιγά-σιγά η επιθετική «μηχανή» άρχισε να παίρνει τα πάνω της και παράλληλα η άμυνα να βγάζει μια μεγαλύτερη σιγουριά, εξ’ ου και τα μόλις δύο τέρματα σε αυτό το διάστημα. Κάπως έτσι, λοιπόν, οι μπλαουγκράνα δεν δυσκολεύτηκαν ιδιαίτερα για να προκριθούν ως πρώτοι (με 15 βαθμούς) και να κοιτάξουν τη συνέχεια με ακόμα μεγαλύτερη αισιοδοξία για το... τέλος της διαδρομής.



Για... κάποιο λόγο, η Μπαρτσελόνα είχε βάλει «στόχο της ζωής της» να καθαρίσει όλες τις νοκ-άουτ φάσεις που ακολούθησαν, απ’ τα πρώτα κιόλας παιχνίδια. Η Μάντσεστερ Σίτι έδειξε εκ νέου πως στην Ευρώπη η φανέλα της δεν είναι καθόλου βαριά, καθώς μέσα στην Αγγλία έγινε «παιχνιδάκι» στα χέρια του Σουάρες (2 γκολ) και με 2-1 η Μπαρτσελόνα σχεδόν κλείδωσε την είσοδο στα προημιτελικά. Προφανώς οι πολίτες δεν μπορούσαν να απειλήσουν στον επαναληπτικό εκεί όπου ηττήθηκαν με 1-0, αντί για... 5-0.

Ξανά η Παρί στο δρόμο της. Για δεύτερη φορά στη σεζόν και για ακόμα μια φορά τα τελευταία χρόνια στη διοργάνωση. Αμ, δε που αντιστάθηκαν οι Παριζιάνοι... Η επιθετική τριπλέτα των Καταλανών είχε ξεκινήσει τα «πάρτι». Με τον Σουάρες να «δαγκώνει» εκ νέου (δις) και τον Νεϊμάρ να βάζει την πινελιά του, η Μπάρτσα έφυγε θριαμβεύτρια με το διπλό (3-1) κι απλώς στο Καμπ Νου έκανε συντήρηση (2-0 νίκη), μπαίνοντας στην τετράδα.



Κι εδώ περιμέναμε ντέρμπι. Περιμέναμε τον Νόιερ να επιβεβαιώσει με πράξεις τα λόγια περί «αφεντικού». Για αρκετό διάστημα τα κατάφερε, στη συνέχεια όμως αποδείχθηκε πως «είναι καλύτερα να μασάς απ’ το να μιλάς». Διότι ο Μέσι... θιγμένος απ’ τις δηλώσεις του Γερμάνου γκολκίπερ χάρισε μια ακόμα μαγική βραδιά και με δύο γκολ-μια ασίστ οδήγησε τους Καταλανούς στον θρίαμβο με 3-0 μέσα στο Καμπ Νου επί της Μπάγερν Μονάχου (με τα τρία τέρματα να έρχονται απ’ το 77’ κι έπειτα). Προφανώς δεν μπορούσε στη Γερμανία να αλλάξει το παραμικρό, με τους Βαυαρούς να παίρνουν τη νίκη-γοήτρου (3-2) χάρη στην χαλαρώτητα της Μπάρτσα, που δεν ήθελε να πικράνει άλλο τον παλιόφιλο, Πεπ Γκουαρντιόλα.

Η τριπλέτα και τα... μυαλά!

Αν σου πουν Μπαρτσελόνα, τα τρία πρώτα ονόματα που θα έρθουν στο μυαλό είναι Μέσι-Σουάρες-Νεϊμάρ (το λεγόμενο MSN)! Και λογικό... αν και μόλις μια χρονιά μαζί, αυτή η τριπλέτα έχει ήδη γράψει ιστορία (120 γκολ σε όλη τη σεζόν), δείχνει να μην έχει αντίπαλο και να κάνει ό,τι θέλει στα γήπεδα. Ότι δηλαδή συνέβη και στο Champions League. Απ’ τα 28 γκολ της Μπαρτσελόνα, τα 25(!) μπήκαν απ’ αυτούς. 10 ο Αργεντινός, 9 ο Βραζιλιάνος και 6 ο Ουρουγουανός. Φοβερά πράγματα...



Σε μια ομάδα όμως –για να δουλεύει όπως η Μπάρτσα- χρειάζονται και αυτοί που θα κάνουν την «βρώμικη» δουλειά. Που τα φλας δεν θα τους «θαμπώσουν» όσο τους τρεις προαναφερθέντες. Ο Ζεράρ Πικέ διανύει μια απ’ τις καλύτερες σεζόν του. Μετά από μια προβληματική περίοδο, ο Ισπανός αμυντικός έχει ξαναβρεί τον καλό του εαυτό, έχει γίνει ηγέτης στην άμυνα και έχει συμβάλλει αποφασιστικά στο να εκθειάζεις και τις αμυντικές επιδόσεις των Καταλανών που κάποτε θα περνούσαν σχεδόν απαρατήρητες...

Δεν είναι εύκολο να γίνεις αντί-Τσάβι. Ο Ιβάν Ράκιτιτς όμως αποδεικνύεται ο άνθρωπος που χρειαζόταν στον άξονα η Μπάρτσα. Παίκτης-ορχήστρα, βοηθάει στο αμυντικό και το επιθετικό κομμάτι της ομάδας, κινείται και βρίσκεται... παντού. Είναι ο «κρίκος» που ήθελαν οι Καταλανοί και που έχει με το... καλημέρα κουμπώσει εξαιρετικά, επιβεβαιώνοντας την μεγάλη του κλάση. Πετυχημένη μεταγραφή με... χειρουργική ακρίβεια!



Έκλεισε τ’ αυτιά του!

Προφανώς δεν είναι εύκολο να αντέξεις σε έναν πάγκο όπως της Μπαρτσελόνα. Ο Λουίς Ενρίκε αμφισβητήθηκε έντονα απ’ την μέρα των... υπογραφών. Πριν καν δείξει το έργο του. Ακόμα και μέχρι τα μισά της σεζόν, άκουσε πολλά. Πολλοί τον θεωρούσαν «τελειωμένο, όμως ο ίδιος έκλεισε τ’ αυτιά του. Δούλεψε και δικαιώθηκε. Παρουσίασε μια έκδοση της ομάδας που ‘χε να εμφανιστεί περίπου 2 χρόνια. Μια εντυπωσιακή Μπαρτσελόνα! Και ναι το... επιχείρημα: «Κι εγώ να ‘μουν προπονητής με τέτοιους παίκτες, θα έπαιρνα τίτλους» είναι τόσο... αστείο. Γιατί πολλοί το ‘χουν προσπαθήσει με παικταράδες κι έχουν κάνει μια τρύπα στο νερό. Ο Καταλανός, λοιπόν, δεν μάσησε και τώρα μπορεί να απολαμβάνει τους καρπούς της δουλειάς του, με το νταμπλ εξασφαλισμένο και το τρεμπλ... να ‘ρχεται.

Αποστόλης Σπυρόπουλος