Μην κατηγορείτε τον Ιβάν, δεν φταίει πολύ…

Του Γιώργου Ζαχαριάδη
zahariadis@hotmail.com

Πιο κοντά στην αλήθεια που θέλουμε να βλέπουμε όλοι μας είναι όσοι θέλουν να πάνε στον αγύριστο οι μνηστήρες της ΕΠΟ και να πάρει τέλος όλη αυτή η ιλαροτραγωδία με τις συναντήσεις και τις συνεννοήσεις για την κάθαρση του ποδοσφαίρου.

Σε χώρα που η επόμενη επανατοποθέτηση στο κυβερνητικό πλάνο, μπορεί να φέρει νέα πρόσωπα στα υπουργεία αθλητισμού και τις γραμματείες, είναι προφανές ότι δεν μπορεί να δείξεις δα και τόσο μεγάλη εμπιστοσύνη στις υποσχέσεις (ίσως και στις απειλές) για κάτι πολύ σπουδαίο. Για μια ανατροπή της υπάρχουσας κατάστασης που θα οδηγήσει και τις ελληνικές ομάδες σε τέλμα, καθότι θα μείνουν εκτός Ευρώπης και γενικότερα το άθλημα, αφού θα χάσει πολύ από την αντικειμενική του αξία.

Όλα αυτά, θα μπορούσα να τα θυσιάσω στον βωμό μιας ποδοσφαιρικής ανανέωσης. Θα μπορούσα να δεχθώ ότι μπορεί να αλλάξει ή ακόμη και να αλλάξουν τα πάντα. Έστω και αν δεν σταματήσει το πρωτάθλημα και όλα λειτουργήσουν παράλληλα και χωρίς αποκλεισμούς και καταστροφικές οικονομικές συνέπειες. Σε αυτό το σημείο θα μπορούσα να κατηγορήσω τον Ιβάν Σαββίδη, που έλεγε πολλά και διάφορα πέρσι το καλοκαίρι, πριν αρχίσει το πρωτάθλημα και άλλα τόσα έλεγαν τα εξαπτέρυγά του, ότι δηλαδή δεν θα γίνει ποτέ η σέντρα, αλλά, ας το αφήσουμε πίσω. Μάλλον δεν ήταν έτοιμος. Ούτε και τώρα είναι έτοιμος, διότι δεν είναι όσο ισχυρός πρέπει να είναι κάποιος με τις δικές του απαιτήσεις. Αν βέβαια, σε όλα αυτά δεχθούμε ότι δεν έχει σκοπό να διεκδικήσει κομμάτι από μια κατακερματισμένη ΕΠΟ, αλλά, θα κάνει υποχωρήσεις και θα συνηγορήσει οριστικά σε ποδόσφαιρο απαιτήσεων, με εντιμότητα και απόλυτη ηθική.

Από όλα όσα συμβαίνουν, από όλα όσα εξελίσσονται, δεν μπορεί κανείς να είναι βέβαιος ότι θα φτάσουμε κάπου και θα είμαστε απόλυτα ικανοποιημένοι από το αποτέλεσμα. Μάλλον είμαστε δύσπιστοι και το ίδιο δύσπιστοι γινόμαστε με τον ΠΑΟΚ. Είναι αμαρτία αν σκεφτεί κανείς ότι με τον Σαββίδη αυτή η ομάδα σώθηκε και στέκεται σταθερά στα πόδια της, ενώ θα μπορούσε να βολοδέρνει και να μην τον υπολογίζει κανείς.