Είναι η τελευταία Κυριακή του Πάσχα, στο πρώτο κτίριο που φιλοξένησε τον 26χρονο πλέον ραδιοσταθμό μας. Το σκηνικό στημένο από νωρίς με τους απολύτως απαραίτητους στην πρωινή βάρδια και έναν μαραθώνιο μπροστά στημένο για δύο άτομα, αφού θα έπρεπε για το επόμενο 14ωρο περίπου από τις 12.30 μέχρι αργά τη νύχτα, να εναλλασσόμαστε δύο άνθρωποι στο μικρόφωνο και στην παραγωγή. Το βράδυ περιμένει ο τελικός της Μπολόνια, με τον ΠΑΟ σε ρόλο αουτσάιντερ. Νωρίτερα όμως, περιμένει και μια στιγμή, που ομολογώ ότι για δεκαετίες τζογαδόρος, δεν θα ήθελα ποτέ να βιώσω, όμως την έζησα σα να τα έχασα εγώ. Ήταν ένα απόγευμα, που η αγαπημένη μου ομάδα, στην Ιταλία (ποια άλλη θα έχανε έτσι πρωτάθλημα άλλωστε), στέρησε από τον σημερινό διευθυντή του BwinΣΠΟΡ FM 94.6, 133 εκατ. δραχμές, αφού τα δελτία είχαν παιχτεί από το τέλος του καλοκαιριού του 2001, στο παλιό καλό εθνικό μας νόμισμα.
Όχι περισσότερο από τρεις εβδομάδες νωρίτερα, ο Βάιος, μου εξομολογείται πως είχε ποντάρει δύο δεκαχίλιαρα που του περίσσεψαν από τις διακοπές του καλοκαιριού σε ισάριθμα στοιχήματα διαρκείας, με πρωταθλητές που όχι απλά ήταν αουτσάιντερ, αλλά θα έλεγε κανείς πως ούτε ο…μάντης Κάλχας δεν θα μπορούσε να είχε μαρτυρήσει στον Τσούτσικα. H Ντόρτμουντ για πρώτη φορά μετά τα δύο συνεχόμενα του 1995 και 1996, η Βαλένθια για πρώτη φορά από το 1971 και η Λιόν για πρώτη φορά στην ιστορία, ανοίγοντας την δυναστεία των επτά σερί πρωταθλημάτων, κοσμούσαν τα δύο δελτία διαρκείας του Βάιου με αποδόσεις από 18.00 ως 24.00, μαζί η Σέλτικ και φυσικά, αυτή που υπήρχε και στα δύο δελτία, η Ίντερ που έκλεινε τα κουπόνια, αν κατακτούσε τον τίτλο.
Η Λυών είναι η προτελευταία που κλείνει τον δικό της τίτλο, αφού το παιχνίδι της που έκρινε τον τίτλο απέναντι στη Λανς τελείωνε με θρίαμβο 3-1 το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου. Την ίδια ώρα περίπου οι οπαδοί της Λάτσιο, παραμονή του εντός έδρας αγώνα με την Ίντερ απειλούσαν τους παίκτες να μην χτυπήσουν το ματς με τους «νερατζούρι», για να μην τυχόν επωφεληθεί η Ρόμα και κατακτούσε εκείνη τον τίτλο. Ένα ΣΚ πραγματικό γκραν-κινιόλ.
Είναι μεσημέρι Κυριακής προς απόγευμα, η ώρα είναι τέσσερις και φυσικά ακόμα και Κυριακή του Πάσχα, βγάζουμε γραμμές στον αέρα, ευρισκόμενοι ταυτόχρονα στο στούντιο. Τα άλλα πρωταθλήματα έχουν κριθεί και περιμένουμε την έκβαση του Λάτσιο-Ίντερ σε ένα ματς που το μισό «Ολίμπικο» στην κυριολεξία, αφού 45.000 των φιλοξενούμενων βρίσκονται στο γήπεδο για να πανηγυρίσουν τον τίτλο, με την κατάταξη πριν απ’ αυτή την αγωνιστική να έχει την Ίντερ πρώτη με 68 σε ισοβαθμία με την Γιουβέντους και την Ρόμα στους 67. Ο Βιέρι ανοίγει γρήγορα το σκορ για να ακολουθήσει ισοφάριση του Πομπόρσκι για το 1-1. Το 1-2 του Ντι Μπιάτζιο, πάει τις καρδιές μας στην θέση τους, αλλά ένα τραγικό λάθος του Κόρντομπα και άστοχη έξοδο του Τόλντο, ο Τσέχος απαντά και πάλι.
Είναι αν θυμάμαι καλά ημίχρονο με το σκορ στο 2-2, όταν ακροατής αναρωτιέται γιατί ενδιαφερόμαστε τόσο γι’ αυτό το παιχνίδι. «Για κάποιες δεκάδες εκατομμύρια λόγους» είναι η δική μου απάντηση με τον Βάιο, να χαμογελά όσο θα μπορούσε εκείνη την ώρα. Στο δεύτερο μέρος ακολουθεί η καταστροφή, αφού ο Σιμεόνε κάνει το 3-2 για την Λάτσιο, για ν’ ακολουθήσει καταιγισμός ευκαιριών των «νερατζούρι». Ο Σιμόνε Ιντσάγκι κλείνει το σκορ για τους «λατσιάλι» και το δράμα για τους δεκάδες χιλιάδες «τιφόζι» της Ίντερ που βρέθηκαν στο γήπεδο και για τον Βάιο, που είδε ένα δελτίο 78εκ. και ένα των 55εκ. δραχμών να κάνουν φτερά. Απίστευτο. Είναι η στιγμή στη ζωή μου για τόσο δευτερεύων αλλά πολύ καθοριστικό περιστατικό, δυσκολεύομαι να βρω κάτι να πω. Ειλικρινά σκέφτηκα πώς θ’ αντιδρούσα στη θέση του Τσούτσικα, που ίσως γλίτωσε τα χειρότερα, όχι μόνο λόγω νεανικής ηλικίας, αλλά γιατί δεν ήταν ποτέ, ο κλασσικός παίκτης στοιχήματος. Στη θέση του, δεν μπορούσα να φανταστώ τι θα έκανα. Μοναδική θεοπάλαβη, αλλά μόνο από έναν έναν «καμμένο» σαν εμένα, αποστροφή του λόγου που βρήκα να πω; «Μαλακα, στη θέση σου θα ταχυδρομούσα τα δελτία στον Μοράττι, δεν γίνεται…θα στα πληρώσει εκείνος».
Λίγο μετά, χτυπά το τηλέφωνο. Είναι ο Χρήστος που πέρα από τις ευχές και έχοντας ενημερωθεί όχι πολλές μέρες νωρίτερα, για το πόσο κοντά ήταν κοντά στην εκπλήρωση δύο δελτίων τζακ-ποτ ρώτησε τον Βάιο αν είναι καλά και αν μπορούσε να συνεχίσει. Να βλέπεις ένα τέτοιο ποσό χρημάτων, που πραγματικά θα σου άλλαζε τη ζωή, να φεύγουν από τα χέρια σου, δύο φορές. Γιατί όταν μια ομάδα με τεράστιο κίνητρο, χάνει δύο φορές προβάδισμα σε ματς που η άλλη είναι αδιάφορη, στην πραγματικότητα, μοιάζει πολύ με ληστεία.
Αυτή η εφιαλτική ως εκείνη τη στιγμή, Κυριακή του Πάσχα, έπρεπε να κλείσει απαραίτητα, με μια μεγάλη στιγμή δόξας. Ο μπασκετικός Παναθηναϊκός ως μεγάλο αουτσάιντερ θα θριαμβεύσει στο «Παλαμαλαγκούτι» με τον Μποντιρόγκα και τον Ίμπο να στήνουν το δικό τους πάρτι, απέναντι σε μια ομάδα με τεράστιους παίκτες, αλλά πολύ μικρή για να σταματήσει εκείνον τον Παναθηναϊκό. Κι είναι αλήθεια, πως αυτή η εξέλιξη, τουλάχιστον έκανε τον επί 25 χρόνια συνοδοιπόρο μου σε αυτό τον σταθμό να νιώσει πολύ καλύτερα και να επιστρέψει το χαμόγελο στο πρόσωπο του, εκείνη την Κυριακή του Πάσχα, που έμοιαζε σαν Μεγάλη Εβδομάδα, συμπτυγμένη σε μία ημέρα. Για να αποδειχθεί κι εκείνη τη μέρα, πως οι εναλλαγές σε αυτό το επάγγελμα, αλλά και σε αυτόν τον σταθμό, μπορεί να είναι τεράστιες, από ώρα σε ώρα…
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
