Μια προσωπικότητα για τον ΠΑΟΚ

Ψάχνοντας λογική στον παραλογισμό του ποδοσφαίρου, θα πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για προβλέψεις που θα μας εκθέσουν, όσο προσπαθούμε να ερμηνεύσουμε τα σημάδια της προετοιμασίας του ΠΑΟΚ ή οποιασδήποτε άλλης ομάδας, στο πρώιμο στάδιο των προπονήσεων. Και των εμφανίσεων…

ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ
zahariadis@hotmail.com

Στην υπό κατασκευή ομάδα του Ίβιτς ή του Μίχελ ή όποιου άλλου συμμετέχει σε ένα σχεδιασμό που φαίνεται αρχικά έγκαιρος και απομένει, το σημαντικότερο, να είναι δηλαδή έγκυρος και αποτελεσματικός, διαβάζουμε (στον αγωνιστικό χώρο) ότι υπάρχει διάθεση και διεκδίκηση. Όσοι έχουν έρθει κι όσοι κινδυνεύουν να χάσουν τη θέση τους, δεν παρατούν τα όπλα και γίνεται μάχη για να αποδείξουν ότι αξίζουν να ιδρώνουν τρέχοντας στο γήπεδο, κι όχι σφηνωμένοι στον πάγκο επειδή οι θερμοκρασίες είναι υψηλές.
Σε όλο αυτό το παιχνίδι της θέσης στην ενδεκάδα ή στη συμμετοχή σε ένα μεγάλο κομμάτι της σεζόν, υπάρχει ένας άνθρωπος που επιθυμεί να ελέγξει όσα δεν κατάφεραν όλοι οι προηγούμενοι, στο ίδιο πόστο.

Για τον ΒλάντανΊβιτς, το μόνο που ίσως να μην φοβηθούμε, είναι ότι δεν θα φύγει από το γήπεδο πριν του φωνάξει ο φύλακας και κατεβάσει το «γενικό». Θα δουλέψει για να εξαντλήσει τα περιθώρια του «φτιάχνω κάτι που θα είναι διαφορετικό από όσα έχετε δει». Για να δείξει ότι έχει μπει για τα καλά στο κλαμπ των προπονητών που έχουν τις δυνάμεις να κουμαντάρουν μια μεγάλη ομάδα.
Τώρα, βέβαια, διανύει το μήνα του μέλιτος. Δεν υπάρχει πίεση, το αποτέλεσμα είναι ακόμη μακριά και το πολύ πολύ, στην ευρωπαϊκή κλήρωση της Παρασκευής να αρχίσει να ψάχνεται και να δίνει μορφή σε αυτό που στήνει εδώ και μερικές εβδομάδες.

Θα πρέπει να είναι προετοιμασμένος για το χειρότερο και να διαχειριστεί με σοβαρότητα και σεβασμό τη νίκη. Στα χειρότερα θα κάνει κρας τεστ, στα καλύτερα θα πρέπει να μετρήσει το χαμόγελό του και να πανηγυρίσει μόνος, κλειδωμένος στο γραφείο του. Και να κτίσει πάνω σε αδυναμίες που θα της πολεμήσει, θα τις χωνέψει και θα διευκολύνει το έργο των παιδιών με τα κοντά παντελονάκια.
Ένα σημαντικό μειονέκτημα έχει αυτός ο άνθρωπος: Δεν υπάρχει ποδοσφαιριστής με τον τίτλο του ηγέτη. Η προσωπικότητα στο εσωτερικό της ομάδας θα του ήταν τόσο χρήσιμη, όσο πέντε χρόνια δίπλα στα μεγαλύτερα ονόματα προπονητών.

Καλό θα ήταν να υπάρχει ένας τουλάχιστο τέτοιος ποδοσφαιριστής. Με την εμπειρία του, με το εκτόπισμά του θα μπορούσε να δέσει τα αποδυτήρια εκεί που δεν μπορεί να ακουμπήσει ο προπονητής.

Για τον ΠΑΟΚ της επόμενης περιόδου, όπως είναι γνωστό, το να μιλήσει για συγκεκριμένο στόχο είναι κάτι που δεν συμφέρει κανέναν και το αποφεύγουν. Είναι, όμως αλήθεια, ότι από όσα έχει δείξει μέχρι τώρα, όχι ότι θα πρέπει να το δέσουμε σχοινί-κορδόνι, αλλά, υπάρχει μ ια τακτική και συνέπεια που, δεν μπορεί, κάπου θα οδηγήσει και θα υπάρχει όφελος.