Στο ελληνικό ποδόσφαιρο, μπορούμε να το λέμε και να υπερηφανευόμαστε (ή και όχι), τα έχουμε δει όλα. Και όχι «τώρα», αλλά… χρόνια τώρα! Φυσικά, δεν αποτελεί εξαίρεση ο δεύτερος τη τάξει θεσμός της χώρας, το Κύπελλο Ελλάδας. Ίσα ίσα. Εκεί και αν συμβαίνουν κατά καιρούς… κοσμοϊστορικά γεγονότα!
Μισό αιώνα -και κάτι παραπάνω- πίσω στον χρόνο, για παράδειγμα, έλαβε χώρα ένας τελικός στη διοργάνωση, που έμελλε να μείνει χαραγμένος στην ιστορία, καθώς κρίθηκε στο στρίψιμο του κέρματος!
Ήταν το περιβόητο Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός της 9ης Ιουλίου 1969 στο «Γ. Καραϊσκάκης».
Τη σεζόν 1968-69, οι δύο «αιώνιοι» ήταν παντοδύναμοι. Κονταροχτυπήθηκαν για την κατάκτηση του πρωταθλήματος, το οποίο, τελικά, «σήκωσε» ο Παναθηναϊκός με διαφορά δύο βαθών από τον Ολυμπιακό, 90 έναντι 88. Ο 3ος Άρης τερμάτισε πιο πίσω με 79. Οι δυο τους, ωστόσο, ακολουθώντας διαφορετικούς δρόμους στο Κύπελλο, θα «πάλευαν» και στον τελικό της 27ης διοργάνωσης, μέσα στο κατακαλόκαιρο!
Αμφότεροι είχαν εύκολο ξεκίνημα στον θεσμό. Ο Παναθηναϊκός στη φάση των «32» επικράτησε άνετα 3-0 του Αστέρα Ζωγράφου, ενώ και ο Ολυμπιακός δεν είχε πρόβλημα απέναντι στον Φωστήρα, σαρώνοντάς τον με το εμφατικό 4-1. Σαφώς πιο δύσκολα ήταν τα πράγματα στους «16», ειδικά για το «τριφύλλι». Η ομάδα του Λάκη Πετρόπουλου πήρε το «εισιτήριο» για τα προημιτελικά με το «διπλό» επί του Ηρακλή (2-3), ενώ ο Ολυμπιακός «καθάρισε» τον Πανελευσινιακό με άλλη μία «τεσσάρα», καθώς επικράτησε 4-2 των «σταχυοφόρων».
Στα προημιτελικά και οι δύο έστησαν… πάρτι, με τον Παναθηναϊκό να σαρώνει 5-1 τη μεγάλη Παναχαϊκή, που είχε αποκλείσει την ΑΕΚ στον προηγούμενο γύρο, και τους «ερυθρόλευκους» να πετούν εκτός θεσμού τον ΟΦΗ, πάλι με «καρέ», 4-1! Τα ημιτελικά ήταν μια άλλη, εξαιρετικά δύσκολη, ιστορία. Μετά από ένα τρομερό παιχνίδι, που κρίθηκε στην παράταση, ο Ολυμπιακός νίκησε 4-3 τον συμπολίτη Εθνικό και προκρίθηκε στον τελικό, ενώ ο Παναθηναϊκός, επίσης έπειτα από ένα ματς για πολύ γερά νεύρα, επικράτησε 1-0 του Πανιωνίου και… πήγε να βρει τον μεγάλο του αντίπαλο!
Αξίζει να σημειωθεί ότι, αγωνιστικά, μέχρι τον Β' γύρο ίσχυσε η κλήρωση των αγώνων με γεωγραφικά κριτήρια, με μοναδική εξαίρεση το ζευγάρι ανάμεσα στον Πιερικό και το Αιγάλεω. Από τον Γ' γύρο και μετά έγιναν πολύ ενδιαφέροντες αγώνες, με πιο συγκλονιστικούς δύο του Εθνικού: Τον ημιτελικό με τον Ολυμπιακό, που προαναφέραμε και τον απίστευτο προημιτελικό με τον ΠΑΟΚ, με τους Πειραιώτες να αποκλείουν με σκορ 5-4 στην παράταση τον «δικέφαλο του Βορρά»! Στα αξιοσημείωτα εκείνης της διοργάνωσης, επίσης, και η μεγάλη δύναμη, που έπαιξαν οι έδρες, καθώς από τους συνολικά 47 αγώνες από την τελευταία φάση των προκριματικών γύρων και μετά, μόνο σε οκτώ την πρόκριση κατάφεραν να πάρουν οι φιλοξενούμενες ομάδες!
Για να φτάσουμε στο μεγάλο ραντεβού του «Γ. Καραϊσκάκης» στις 9 Ιουλίου. Εκεί, όπου 40.000 άνθρωποι, οπαδοί και του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού (άλλες εποχές), στριμώχτηκαν, προκειμένου να παρακολουθήσουν την αναμέτρηση ανάμεσα στους δύο «αιώνιους», που είχαν αρχίζει να… χτίζουν παράδοση και στο Κύπελλο! Την αμέσως προηγούμενη χρονιά, ο Ολυμπιακός είχε θριαμβεύσει στον τελικό της Λεωφόρου κόντρα πάλι στον Παναθηναϊκό! Ο πρώτος -διπλός- τελικός μεταξύ των δύο, δε, πραγματοποιήθηκε μόλις το 1960, 29 χρόνια μετά τη «γέννηση» του θεσμού, με τους Πειραιώτες να κατακτούν το τρόπαιο. Το 1962 έγινε ο τελικός που δεν τελείωσε ποτέ, και το 1965 πανηγύρισαν ξανά οι «ερυθρόλευκοι», πάλι στην έδρα των «πράσινων»! Ο τελικός του 1969, δηλαδή, θα ήταν ο 5ος συνολικά μεταξύ των δύο: Ο ένας δεν έβγαλε Κυπελλούχο και τους άλλους τρεις τούς πήρε ο Ολυμπιακός, όπως και τον… αέρα του Παναθηναϊκού! Οι «πράσινοι» προφανώς και δεν σκέφτονταν καν ότι θα χάσουν και αυτό το ματς.
Διαιτητής του αγώνα ορίστηκε ο Χρήστος Μίχας με βοηθούς τούς Αμπατζόγλου και Φακή. Έλληνας ρέφερι σε τελικό είχε να σφυρίξει από το 1957! Στο γήπεδο γινόταν… φυσιολογικός χαμός, με χιλιάδες ανθρώπους να δίνουν το «παρών», προκειμένου παρακολουθήσουν το μεγάλο παιχνίδι. Υπήρχαν, μάλιστα και πάρα πολλές γυναίκες, με τον Τύπο την επομένη να γράφει χαρακτηριστικά: «Ο καύσων του Ιουλίου, ο πυρετός του αγώνος και τα αποκαλυπτικά μίνι συνέθεταν μία… ανυπόφορη ατμόσφαιρα». Στα επίσημα, φυσικά και η Χούντα, που δεν έχανε ευκαιρία για κάτι τέτοια. Παττακός και Ασλανίδης είχαν πάρει θέση, μαζί με άλλους.
Το ματς ξεκίνησε με μία έκπληξη στην 11άδα του Ολυμπιακού. Ο Θανάσης Μπέμπης επέλεξε να δώσει γάντια βασικού στον Βαγγέλη Λιαδέλη και όχι στον Τάκη Ξαρχάκο, ο οποίος, μάλιστα, δεν είχε δεχθεί ποτέ γκολ σε ντέρμπι «αιωνίων». Ο οιωνός, πάντως, ήταν… πράσινος! Στο στρίψιμο της δεκάρας για τη σέντρα «κέρδισε» ο Παναθηναϊκός, καλύτερος, όμως, στο πρώτο 45λεπτο ήταν ο Ολυμπιακός, σε ένα μέτριο, παρ' όλα αυτά, παιχνίδι.
Με την έναρξη του δευτέρου ημιχρόνου, ο Γιώργος Σιδέρης προκάλεσε… σεισμό στο στάδιο. Εκμεταλλευόμενος μια ασυνεννοησία των Βίκτωρα Μητρόπουλου και Αριστείδη Καμάρα στην άμυνα, αυτός ο δεινός σκόρερ άνοιξε το σκορ (49') με προβολή, φτάνοντας τα εννέα γκολ στη διοργάνωση και «τερματίζοντας», τελικά, στην πρώτη θέση του σχετικού πίνακα. Την ίδια σεζόν, θυμίζουμε, ο Σιδέρης είχε αναδειχθεί πρώτος σκόρερ και του πρωταθλήματος με 35 γκολ, αφήνοντας… 10 πίσω του τον Δέδε του Πανιωνίου!
Δύο λεπτά αργότερα όλα φάνηκε να τελειώνουν για τον Παναθηναϊκό. Στο 51' ο Μητρόπουλος πλακώθηκε με τον σκόρερ Σιδέρη, του έριξε μια κλωτσιά και ο Μίχας τον απέβαλε, αφήνοντας το «τριφύλλι» με αριθμητικό μειονέκτημα. Το «τρελό» ξεκίνημα του β' 45λέπτου, ωστόσο, είχε και συνέχεια. Ο πρωταθλητής Παναθηναϊκός δεν πτοήθηκε και στο 56', με απευθείας εκτέλεση φάουλ του Δομάζου, έφερε τον τελικό στα ίσα! Εκνευρισμένος ο Μπέμπης, έβγαλε τον Λιαδέλη και έβαλε τον Ξαρχάκο, θεωρώντας πως τον εξέθεσε για την επιλογή του να τον ξεκινήσει και ότι φταίει για το γκολ, καθώς έκανε «δώρο» το φάουλ, πιάνοντας την μπάλα με τα χέρια έξω από την περιοχή του.
Ο Ολυμπιακός στη συνέχεια προσπάθησε να εκμεταλλευτεί τον παίκτη παραπάνω, αλλά ο Παναθηναϊκός μάλλον εύκολα κρατούσε το ματς στο 1-1. Τελικά, 14 λεπτά πριν το φινάλε η ισορροπία αποκαταστάθηκε, με τον Μποτίνο να βρίζει τον επόπτη Φακή και να αποβάλλεται. Από εκείνο το σημείο του παιχνιδιού και μετά, ο Παναθηναϊκός ανέλαβε την πρωτοβουλία των κινήσεων, χωρίς να αλλάξει, πάντως, κάτι μέχρι το τελευταίο σφύριγμα. Ο τελικός θα κρινόταν στην παράταση. Ίσως… Στον έξτρα χρόνο, οι «πράσινοι» είχαν τουλάχιστον τέσσερις φάσεις για να κάνουν το 2-1 και να πάρουν το Κύπελλο, ενώ στο 114' φώναξαν και για πέναλτι, όταν ο Δομάζος, αφότου πέρασε όποιον βρήκε μπροστά του, μπήκε στη μεγάλη περιοχή και βρέθηκε στο έδαφος. Το 1-1 δεν άλλαξε ούτε στην παράταση. Και τώρα;
Στον μαγικό -και τότε- χώρο του ελληνικού ποδοσφαίρου ο κανονισμός είχε αλλάξει και δεν προέβλεπε επανάληψη αγώνα, όπως γινόταν στο παρελθόν, ενώ η διαδικασία των πέναλτι καθιερώθηκε την επόμενη χρονιά! Ο κανονισμός όριζε, λοιπόν, ότι ο Κυπελλούχος Ελλάδας για το 1969 θα αναδεικνύονταν με στρίψιμο του νομίσματος! Παρουσία του διαιτητή Μίχα και των αρχηγών Δομάζου-Σιδέρη, τη διαδικασία ανέλαβε ο αναπληρωτής ΓΓΑ, Γεώργιος Βλαδίμηρος, με το κέρμα να δείχνει Παναθηναϊκό!
Η συνέχεια ήταν επεισοδιακή. Ο Ολυμπιακός καταρχήν υπέβαλε ένσταση για την αποβολή του Μποτίνου, υποστηρίζοντας ότι δεν έβρισε τον βοηθό, αλλά ότι είπε σε συμπαίκτη του: «Ας το καλό σου, δώσε μου την μπάλα». Το «Φως των Σπορ», μάλιστα, έγραψε ότι ο Σιδέρης, έξαλλος, επειδή, όπως κατήγγειλε, δεν ήταν μπροστά στο στρίψιμο, αρνήθηκε να υπογράψει το φύλλο αγώνα, κάτι το οποίο έκανε ο Ορέστης Παυλίδης, ο οποίος, πάντως, πέταξε την μπηχτή του προς τον Φακή: «Αν αποβάλλατε ποδοσφαιριστές επειδή κάτι μουρμούρισαν ή φώναξαν, τότε στο πρώτο ημίχρονο έπρεπε να παίζουν μόνο οι δύο τερματοφύλακες».
Από την άλλη πλευρά, βέβαια, η χαρά ήταν απερίγραπτη. Ο Μίμης Δομάζος μπήκε στα αποδυτήρια και κλαίγοντας είπε: «Αποδείξαμε ότι είμαστε η πρώτη ομάδα της χώρας. Ζήτω ο Παναθηναϊκός»! Θυμίζουμε, το «τριφύλλι» με την κατάκτηση του Κυπέλλου το 1969, έφτασε παράλληλα και στην κατάκτηση του πρώτου νταμπλ της ιστορίας του! Μία ιστορική αν μη τι άλλο στιγμή για τους «πράσινους», έστω και αν χρειάστηκε ένα… νόμισμα να βάλει το χέρι του!
Πολλά χρόνια μετά, ο Δομάζος έδωσε μία συνέντευξη στον Γιώργο Λιάνη παρουσία και άλλων παλαίμαχων, όπως και του Γιώργου Σιδέρη. Χαριτολογώντας, πιθανότατα, υποστήριξε ότι έπιασε το χέρι του Μίχα μόλις έστριψε το νόμισμα και του είπε να δώσει το Κύπελλο στον Παναθηναϊκό. Όπως και να έχει, ό,τι και να συνέβη, ο τελικός του 1969 έμεινε στην ιστορία ως ο ένας και μοναδικός, που έκρινε η… θεά Τύχη!
Οι ενδεκάδες του τελικού:
Παναθηναϊκός: Οικονομόπουλος, Αρ. Καμάρας, Μητρόπουλος, Σούρπης, Αθανασόπουλος, Δημητρίου, Ελευθεράκης, Ροκίδης (46' Φραντζής), Δομάζος, Γραμμός (106' Γονιός), Φιλακούρης.
Ολυμπιακός: Λιαδέλης (57' Ξαρχάκος), Γκαϊτατζής, Αγανιάν, Ζαντέρογλου, Παυλίδης, Ν. Σιδέρης, Στολίγκας (67' Μίχας), Βασιλείου, Γ. Σιδέρης, Κουμαριάς, Μποτίνος.
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
