Κερδισμένος σε όλα τα επίπεδα ο Παναθηναϊκός

Μια νίκη από αυτές που χτίζουν χαρακτήρα, ήταν αυτή του Παναθηναϊκού επί του Ατρόμητου, έστω κι αν προέκυψε με περιπέτεια και άγχος. Οι πράσινοι μπορεί να μην έβγαλαν… μάτια, όμως διαχειρίστηκαν με εξαιρετικό τρόπο το παιχνίδι, απέναντι σε μια πολύ καλή ομάδα, όπως είναι ο Ατρόμητος.

Η ομάδα του Γιώργου Δώνη είχε τον απόλυτο έλεγχο του παιχνιδιού στο πρώτο ημίχρονο και σε αυτό το διάστημα ευτύχησε να προηγηθεί στην καλύτερη της ευκαιρία, με το γκολ-ποίημα του Φεντερίκο Μακέντα. Ο Ιταλός φορ υποδέχθηκε εξαιρετικά την 40αρα πάσα του Κάτσε και στη συνέχεια τελείωσε τη φάση υποδειγματικά, δείχνοντας για άλλη μια φορά ότι το επίπεδο του είναι τέτοιο που κάνει τη διαφορά στο ελληνικό πρωτάθλημα.

Στο δεύτερο ημίχρονο ο Παναθηναϊκός κλήθηκε να παίξει έξυπνα και να διαφυλάξει το υπέρ του σκορ. Λίγο ο τραυματισμός του Μακέντα, λίγο η επίσης αναγκαστική αλλαγή του Χατζηθεοδωρίδη, αλλά και ακόμη περισσότερο η ικανότητα του αντιπάλου άλλαξαν τα δεδομένα και ανάγκασαν τους πράσινους να δώσουν χώρο και μπάλα στον αντίπαλο. Αυτό δεν είναι απαραιτήτως κακό, ειδικά αν στο τέλος πετυχαίνεις τον στόχο σου και παίρνεις τη νίκη, κάτι που πέτυχε ο Παναθηναϊκός.

Δεν πρέπει να λησμονούμε ότι ο Γιώργος Δώνης και οι συνεργάτες του προσπαθούν κάθε αγωνιστική να «γεννήσουν» παίκτες νικητές. Αλλά και διαφορετικά να το δούμε και άλλες ομάδες έπαιξαν αμυντικά για να αντιμετωπίσουν τους Περιστεριώτες αλλά δεν τους νίκησαν. Μία ήττα από τον Ολυμπιακό είχε ο Ατρόμητος και αυτή στα χασομέρια. Τυχαίο δεν είναι τίποτα στο ποδόσφαιρο.

Μέσα σε όλα αυτά ο Παναθηναϊκός παραμένει αήττητος στο ΟΑΚΑ μετρώντας μόλις μία ισοπαλία σε εφτά παιχνίδια στο Μαρούσι και αυτή κόντρα στην ΑΕΚ, σε ένα παιχνίδι που το τριφύλλι ήταν ξεκάθαρα καλύτερο μέσα στο γήπεδο και του έλειψε μόνο το γκολ. Συμπερασματικά, αυτό που μετράει είναι οι νίκες και οι βαθμοί και όταν αυτό επιτυγχάνεται κόντρα σε ομάδες με τους ίδιους στόχους τότε έχει διπλή σημασία. Έτσι την επομένη του αγώνα με τους Περιστεριώτες, ο Παναθηναϊκός είναι κερδισμένος και μάλιστα σε πολλά επίπεδα. Αυτό το βλέπουν όλοι, εκτός απο αυτούς που δεν θέλουν να το δουν.

Μιλώντας για αυτό το παιχνίδι δεν γίνεται να μην αναφερθούμε στη διαιτησία του Τάσου Σιδηρόπουλου. Ο έμπειρος ρέφερι διεύθυνε για 2η φορά αγώνα του τριφυλλιού μετά από αυτόν στην Ξάνθη και το συμπέρασμα είναι το ίδιο. Κόντρα στον Παναθηναϊκό του αρέσει να εξαντλεί όλη την αυστηρότητα του… Να δοθεί το πέναλτι στον Ατρόμητο αλλά να γίνει το ανάλογο και στον Καμπετσή με τον Ρισβάνη. Να αποβάλει τον Δώνη, αλλά να δει και τον Μάντσον και άλλα πολλά, με αποκορύφωμα τις καθυστερήσεις που από τρία λεπτά έγιναν επτά! Φυσικά όλο αυτό δεν έχει να κάνει με τον Ατρόμητο, αλλά με το γεγονός ότι ο Σιδηρόπουλος αδικεί τον ίδιο του τον εαυτό όποτε καλείται να σφυρίξει Παναθηναϊκό και θα είναι καλό και για τους δύο να μην ξανασυμβεί αυτό.

Υ.Γ. Αν ο Μπουζούκης έχει την ανάλογη εξέλιξη, τότε θα δούμε πράγματα και θαύματα από το αριστερό του πόδι. Η ενέργεια που κάνει στο ματς με τον Ατρόμητο αδειάζοντας δύο αντιπάλους σε ένα τετραγωνικό μέτρο και πλασάροντας από το κέντρο είναι πράγματα που δεν βλέπουμε συχνά από Έλληνες παίκτες.

Υ.Γ. 1 Μετά το ματς κυπέλλου με τον Κισσαμικό μέσα στην εβδομάδα το τριφύλλι παίζει τη τελευταία αγωνιστική του πρώτου γύρου στο Αγρίνιο με τον Παναιτωλικό. Σε περίπτωση «διπλού» και σε συνδυασμό με το βατό πρόγραμμα του Γενάρη, η ομάδα του Γιώργου Δώνη θα γίνει ακλόνητο φαβορί για την πεντάδα. Όμως είπαμε, βήμα βήμα…

Υ.Γ. 2 Οι νεαροί παίκτες του Παναθηναϊκού έχουν κάθε δικαίωμα να γίνονται ένα με τον κόσμο τους μετά από κάθε νίκη να χαίρονται το κάθε αποτέλεσμα και δεν θα απολογηθούν σε κανέναν.