Συνονθύλευμα…

«Ανομοιογενές σύνολο από ετερόκλητα πράγματα»… Αυτή είναι η ετυμολογία στο λεξικό για τη λέξη «συνονθύλευμα». Δυστυχώς αυτό που είδαμε από τον Παναθηναϊκό στο Βερολίνο κόντρα στην Άλμπα περιγράφεται έτσι ακριβώς. Μια ομάδα δίχως σχέδιο και πάθος, χωρίς αρχή, μέση και τέλος στο παιχνίδι της, παραδόθηκε πλήρως στις ορέξεις των γηπεδούχων και υπέστη έναν ακόμα διασυρμό (94-65) την τελευταία τριετία, που αποτελεί και την 4η πιο βαριά ήττα της ιστορίας του.

Από τα πρώτα λεπτά, οι παίκτες του Ράντονιτς πιάστηκαν… αδιάβαστοι και παρασύρθηκαν στο τέμπο της ομάδας του Γκονθάλεθ. Το ακόμα πιο ανησυχητικό είναι ότι όλοι γνωρίζαμε πως οι Γερμανοί αγωνίζονται με έναν συγκεκριμένο τρόπο: γρήγορες επιθέσεις, συνήθως εκτελεσμένες μετά από μια πάσα (ή δύο το πολύ) και στα 7-8 δευτερόλεπτα, πολλά τρίποντα και… αναζήτηση εύκολων πόντων στο τρανζίσιον.

Κι ενώ λοιπόν το ξέραμε όλοι, το προπονητικό επιτελείο των «πράσινων» παρουσίασε στο παρκέ μια ομάδα που δεν κατάφερε να περιορίσει τους γηπεδούχους, ούτε σε μια στιγμή. Δεν είναι τυχαίο ότι η Άλμπα ξεκίνησε με 4/7 τρίποντα και ξέφυγε με +8 (14-6) στο 6’. Συν τοις άλλοις, ο Παναθηναϊκός επιθετικά δεν είχε κανένα πλάνο και τα περίμενε όλα από ατομικές ενέργειες και όχι από ομαδικές συνεργασίες.



Η στατιστική τα λέει όλα: 9 πόντους ενεργητικό με 2/13 εντός παιδιάς, 4/8 βολές και 4 λάθη στο πρώτο δεκάλεπτο. Τι να πρωτοσχολιάσεις; Η επιθετική βελτίωση του «τριφυλλιού» στο δεύτερο δεκάλεπτο δεν είχε ιδιαίτερο αντίκρισμα, καθώς οι παίκτες του Ράντονιτς ήταν πολύ… soft (για να μην πούμε κάτι χειρότερο) στην άμυνα. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι γηπεδούχοι είχαν μόλις 3 λάθη σε 20 λεπτά. Δεν «ένιωσαν» τους αντιπάλους, να το πούμε απλοϊκά.

Αλλά πόσο να αντέξεις και να πλησιάσεις στο σκορ όταν έχεις 4/16 δίποντα και 7/13 βολές σε αυτό το διάστημα; Συν τα 6 αχρείαστα λάθη… Ο μόνος που πάλευε και διασώθηκε στο πρώτο μέρος ήταν ο Άντριους, ο οποίος κρατούσε όρθιο το «τριφύλλι» πετυχαίνοντας 13 πόντους με 4/5 εντός παιδιάς. Θετικός και ο Μαντζούκας, που απέδειξε ότι μπορεί να προσφέρει ποιοτικά λεπτά από τον πάγκο.

Ο 19χρονος φόργουορντ πάλευε όσο μπορούσε, την ώρα που ο Γουίλιαμς ήταν… αλλού γι’ αλλού. Κι ενώ λοιπόν ο Παναθηναϊκός είχε κορυφαίο τον Άντριους, ήρθε η εντελώς ανεξήγητη και ακατανόητη επιλογή του Ράντονιτς να τον αφήσει στον πάγκο στην εκκίνηση της τρίτης περιόδου, σε μια απόφαση που προκάλεσε πολλές απορίες. Ειδικά από τη στιγμή που οι Λι και Γκριγκόνις ήταν φανερά εκτός κλίματος αγώνα.



Επιπροσθέτως, ο Μαυροβούνιος τεχνικός ξέχασε στον πάγκο -πλην του Μαντζούκα- και τον Γκουντάιτις, ο οποίος έδωσε λύσεις κι έφθειρε τους αντίπαλους ψηλούς στο χαμηλό ποστ, με τον Παπαγιάννη να είναι εκτός τόπου και χρόνου και να χάνει όλες (σχεδόν) τις μάχες από τους σέντερ της Άλμπα.

Φυσικό κι επόμενο λοιπόν να έρθει το καταστροφικό τρίτο δεκάλεπτο, με τους «πράσινους» να ξεκινούν εντελώς κοιμισμένα, αφού μάλλον… έμειναν στα αποδυτήρια: χρειάστηκαν σχεδόν 5,5 λεπτά για να σκοράρουν, ενώ σε αυτό το διάστημα δέχθηκαν 17 πόντους για να βρεθούν στο -27 (60-33)! Από ‘κει και πέρα, το ματς απέκτησε διαδικαστικό χαρακτήρα και το «τριφύλλι» δεν κατάφερε να επιστρέψει και να διεκδικήσει κάτι από το παιχνίδι.

Τα στατιστικά των «αστεριών» του Παναθηναϊκού αντικατοπτρίζουν την πραγματικότητα: Γκριγκόνις και Πονίτκα είχαν 5/20 εντός παιδιάς και 7 λάθη. Όσο εκείνοι έχουν τέτοιες βραδιές, τόσο η ομάδα θα υποφέρει. Προσθέστε και τα 4/16 εντός παιδιάς των βασικών Λι και Παπαγιάννη… Αλλά προφανώς δεν είναι μόνο αυτά τα ζητήματα. Ο μεγαλύτερος προβληματισμός (όλων υποθέτουμε) είναι ότι είδαμε μια ομάδα χωρίς ένταση, δίχως πάθος και ψυχή.



Το κακό για την ομάδα του Ράντονιτς είναι ότι με το «καλημέρα» εξαντλεί την υπομονή και τη στήριξη των φιλάθλων της, που δεδομένα υπήρχαν. Πως όχι άλλωστε, από τη στιγμή που συντρίβεται από ένα σύνολο που παρατάχθηκε χωρίς δύο από τους πιο ποιοτικούς γκαρντ της (Σμιθ, Λο), αλλά και δίχως τον χρησιμότατο Τίμαν. Αφήστε που ξεκινάει με 2 ήττες στις 3 πρώτες αγωνιστικές και ακολουθεί η άκρως ανταγωνιστική Μονακό. Ο Παναθηναϊκός κινδυνεύει λοιπόν να καταστρέψει τη σεζόν του από την εκκίνησή της και να γεμίσει με τεράστια πίεση στους ώμους του.

Συμπερασματικά, ο Μαυροβούνιος τεχνικός φέρει μεγάλη ευθύνη για την εικόνα που παρουσίασε η ομάδα του στο (αγαπημένο των φίλων του) Βερολίνο, κυρίως διότι παρουσιάστηκε απροετοίμαστη και αδιάβαστη, αλλά και γιατί… χάθηκε στο ροτέισον. Το ακόμα χειρότερο είναι ότι διαπιστώνεται προβληματικός σχεδιασμός, καθώς φανερώνονται αδυναμίες στα σουτ και έλλειψη αξιόπιστων εναλλακτικών λύσεων.

Οι «πράσινοι» άργησαν να καλύψουν το κενό -πίσω από τον Γουίλιαμς- στη θέση «4» (για την ακρίβεια δεν το έχουν καλύψει ακόμα…), ενώ μάλλον… άλλαξαν τον σχεδιασμό τους μόλις έγινε διαθέσιμος ο Πολωνός. Δεδομένα κάποια από αυτά θα ξεχαστούν με πιθανή νίκη επί της Μονακό, όμως το σίγουρο είναι ότι υπάρχουν αρκετές απορίες (και) για το φετινό «χτίσιμο» της ομάδας. Ειδικά από τη στιγμή που έχει ως στόχο να είναι πιο ανταγωνιστική σε σχέση με τις δύο προηγούμενες περιόδους.



Ένα μεγάλο «κρίμα» γι’ αυτόν τον φανταστικό κόσμο, αφού περισσότεροι από 300 οπαδοί του Παναθηναϊκού βρέθηκαν στις εξέδρες της Mercedes Benz Arena και στήριξαν την ομάδα.

Υ. Γ. Για τη διαιτησία το μόνο που έχουμε να σχολιάσουμε είναι ότι όταν δεν σέβεσαι τον εαυτό σου, μην περιμένεις να σε σεβαστούν οι ρέφερι.

Υ. Γ. 2 Μπόλικη προπόνηση στις βολές θα χρειαστούν οι παίκτες του Παναθηναϊκού...