Με 32% στα σουτ και 11 λιγότερα ριμπάουντ θα ήταν… αφύσικο να νικήσει

Όπως λέγαμε όλες τις προηγούμενες ημέρες, θα χρειαστεί μπόλικη υπομονή και ακόμα περισσότερη δουλειά για να φτάσει εκεί που θέλει ο φετινός Παναθηναϊκός, κάτι που αποδείχθηκε περίτρανα (και) στα δύο παιχνίδια του στο Super Cup. Άλλωστε πρόκειται για μια εντελώς νέα ομάδα με καινούριο προπονητή, που έχασε τον βασικό της playmaker (Γουόλτερς) λίγο πριν από τη διοργάνωση, ενώ τα δύο σημαντικά γρανάζια της (Γκριγκόνις, Πονίτκα) είχαν προλάβει να κάνουν ίσα-ίσα 3 προπονήσεις με τους υπόλοιπους συμπαίκτες τους.

Δυστυχώς ο χρόνος δεν είναι σύμμαχος σε αυτή την περίπτωση για το «τριφύλλι». Στα του τελικού, οι «πράσινοι» ξεκίνησαν καλά και προηγήθηκαν (9-2 στο 3’) χάρη στην αμυντική τους προσήλωση, με το τρικ του Ράντονιτς να αποδίδει καρπούς: έστειλε τον Παναγιώτη Καλαϊτζάκη να πιέσει ασφυκτικά και να κάνει δύσκολη τη ζωή στον Γουόκαπ. Κατάφεραν δε, να μείνουν κοντά στο σκορ μέχρι το φινάλε του ημιχρόνου (34-37), εκμεταλλευόμενοι κυρίως ότι ο Ολυμπιακός ζοριζόταν κάπως την ώρα που ο Βεζένκοφ βρισκόταν στον πάγκο.



Επιθετικά -σε αυτό το διάστημα- ήταν φανερό ότι δεν υπήρχαν αυτοματισμοί και συνεργασίες, όμως το ατομικό ταλέντο και οι ενέργειες κάποιων παικτών (π.χ. Λι, Μποχωρίδη και Γουίλιαμς) έδωσαν ανάσες και λύσεις στην ομάδα του Ράντονιτς, που έχασε και αρκετά εύκολα καλάθια μεταξύ άλλων.

Μετά την ανάπαυλα όμως επήλθε η αγωνιστική καθίζηση, που θύμισε έντονα το τέταρτο δεκάλεπτο του τελικού Κυπέλλου τον Φεβρουάριο στην Κρήτη, όταν το «τριφύλλι» δεν είχε ευστοχήσει σε σουτ εντός παιδιάς. Οι «πράσινοι» σκόραραν με… δάκρυα και ιδρώτα στο δεύτερο ημίχρονο: 5/22 εντός παιδιάς, 5/9 βολές και 10 λάθη μέτρησαν. Οι αριθμοί που λένε την (πικρή) αλήθεια…

Φυσικά και ο Παναθηναϊκός δεν… παίζει μόνος του. Για την ακρίβεια, σ’ αυτό το διάστημα ο Ολυμπιακός έκλεισε πολύ καλά τους διαδρόμους προς το καλάθι του, με τους Παπανικολάου, Βεζένκοφ και Φαλ να μοιάζουν απροσπέλαστοι με τα μακριά άκρα τους και την επιθετική τους άμυνα. Βέβαια, η ομάδα του Ράντονιτς όφειλε να βρει απαντήσεις στα ερωτήματα που της έθεσε ο αντίπαλος.



Μόνο που ατύχησε να έχει σε κάκιστο βράδυ τον Γκριγκόνις, ο οποίος έχανε ακόμα και τα… άχαστα (0/9 εντός παιδιάς) και -επιπροσθέτως- δεν είχε καθόλου καθαρό μυαλό, αφού επιδόθηκε σε μια σειρά από λανθασμένες ενέργειες. Ο Λιθουανός έχει την ποιότητα και την κλάση, όμως θα χρειαστεί λίγο χρόνο για να φτάσει στα επιθυμητά επίπεδα απόδοσης μετά το Ευρωμπάσκετ (και τον τραυματισμό του).



Συν τοις άλλοις, οι σέντερ του «τριφυλλιού» (Παπαγιάννης και Γκουντάιτις) έμειναν σε ρηχά νερά και δεν κατάφεραν να φθείρουν τους αντίπαλους ψηλούς, αλλά και να δώσουν σκορ από το χαμηλό ποστ. Χάθηκε και η μάχη των ριμπάουντ, με τους «ερυθρόλευκους» να μαζεύουν 11 περισσότερα «σκουπίδια» (39 έναντι 28) και να ανανεώνουν 9 επιθέσεις τους, κάποιες εξ αυτών σε πολύ κρίσιμες καταστάσεις.



Ε λοιπόν με 32% στα σουτ εντός παιδιάς και με 11 λιγότερα ριμπάουντ κόντρα σε μια πολύ πιο έτοιμη και δουλεμένη ομάδα, θα ήταν μάλλον… αφύσικο να νικήσει ο Παναθηναϊκός. Εκτός κι αν γυρνούσαμε στο 1994 και σε σκορ επιπέδου 42-40…

Υ. Γ. Σε πρώτη φάση γίνεται αντιληπτό το πρόβλημα του «τριφυλλιού» έξω από τα 6,75μ. Οι «πράσινοι» φεύγουν από τη Ρόδο με 13/45 τρίποντα σε δύο αγώνες (28,9%)! Προφανώς και θα βρουν το χέρι τους κάποιοι παίκτες (π.χ. Γκριγκόνις), αλλά ίσως να χρειαστεί μία ακόμα προσθήκη για να υπάρξει αισθητή βελτίωση σε αυτό το κομμάτι.

Υ. Γ. 2 Άντριους και Μποχωρίδης έδειξαν μαχητικότητα, πάλεψαν όσο μπορούσαν κι αυτό είναι ενθαρρυντικό σημάδι.

Υ. Γ. 3 Μέγα σφάλμα του Λαρεντζάκη να εκδηλώσει την τελευταία επίθεση για λόγους Fair Play και να προκαλέσει αντιδράσεις, ειδικά από τη στιγμή που ο κόουτς Μπαρτζώκας ζήτησε να μην προβεί σε κάποια ενέργεια. Ανεπίτρεπτες και οι ύβρεις του Αργύρη Πεδουλάκη προς τον παίκτη του Ολυμπιακού.