Δόξα στα παιδιά σου, Ολυμπιακέ!

«Και το βράδυ, το βραδάκι, όταν θα 'χουμε πια προκριθεί...», δονούσε το «Γεώργιος Καραϊσκάκης» λίγο πριν το φινάλε της ρεβάνς με την Άστον Βίλα από 30 και πλέον χιλιάδες τρελαμένους φίλους του Ολυμπιακού που παραληρούσαν, βλέποντας τους κομάντος με τα ερυθρόλευκα να γράφουν άλλη μια χρυσή σελίδα στην τεράστια ιστορία αυτού του συλλόγου.

Αποθέωση για κάθε έναν ποδοσφαιριστή. Από τον Κάρμο, τον Ελ Κααμπί, τον Ποντένσε και όλα τα παλικάρια, ως τον Αποστολόπουλο που έζησε το βράδυ της ζωής του. Μα πάνω από όλα για την... «γριά αλεπού» στην άκρη του πάγκου! Για ακόμη ένα 90λεπτο, ο Ολυμπιακός αυτού του σπουδαίου προπονητή, του Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ, κατάφερε να προκριθεί απέναντι σε μια ομάδα με τεράστια ποιότητα που είναι 4η στην Premier League και μάλιστα με δεύτερη νίκη. Αυτή τη φορά κρατώντας στο μηδέν τον Μπέιλι, τον Γουοτκινς, τον Ντιαμπί και αυτούς τους φοβερούς, τρομερούς και πανάκριβους ποδοσφαιριστές, οι οποίοι θα παίζουν στο Euro και μπορεί μετά από αυτό ή του χρόνου να έχουν πάρει και μεταγραφή δεκάδων εκατομμυρίων. Ε και; Αυτοί οι ήρωες, αυτοί οι κομάντος φρόντισαν να τους δείξουν πως μόνο με το όνομα στην πλάτη της φανέλας δεν γίνεται δουλειά. Αν δεν μοχθήσεις, αν δεν κάνεις την κατάλληλη προετοιμασία και αν δεν παρουσιαστείς έτοιμος σε δύο τέτοια μεγάλα παιχνίδια.

Ο Ολυμπιακός σε δύο ματς κυριάρχησε στο ψυχολογικό και στο πνευματικό κομμάτι. Η συγκέντρωση και η θέληση που έβγαζαν οι παίκτες του Βάσκου αναμορφωτή στον αγωνιστικό χώρο ήταν εκπληκτική. Προσήλωση στο πλάνο, απόλυτος αιφνιδιασμός και μετά… «άντε γεια». Παρότι οι «Villains» πήραν την κατοχή, έπεσαν πάνω σε μπλόκο. Η αυταπάρνηση των Πειραιωτών, το βλέμμα και τα ουρλιαχτά αυτού του λεβέντη, του Ιμπόρα. Τι μεγάλος παίκτης είναι αυτός, τι προσωπικότητα.

Τα αδιανόητα τρεξίματα των Έσε-Τσικίνιο, η εκτελεστική δεινότητα του Ελ Κααμπί, η συγκέντρωση των Ρέτσου-Κάρμο, η πρωτοφανής και εκπληκτική προσήλωση του Ροντινέι στην άμυνα, τα όσα έκανε αυτός ο αγαθός γίγαντας, ο Κίνι. Ο Τζολάκης που ήταν ψύχραιμος, ο Φορτούνης πραγματικά αρχηγός, ο Ποντένσε ένας μάγος τσέπης. Όλοι, όσοι έπαιξαν και δεν έπαιξαν, ήταν καταπληκτικοί. Ένας προς έναν, όπως και κάθε ένας από τους χιλιάδες οπαδούς που έκαναν κολαστήριο το Καραϊσκάκη. Η ατμόσφαιρα ήταν συγκλονιστική, πραγματικά αδιανόητη. Σε βαθμό που ενοχλούσαν εμάς τα αυτιά μας από τα σφυρίγματα και τη γιούχα, φανταστείτε οι παίκτες της Άστον Βίλα. Φάνηκε άλλωστε, όταν μπήκαν στο δεύτερο ημίχρονο και δεν μπορούσαν να αλλάξουν δεύτερη πάσα.

Τα όσα έχουν γίνει στη φετινή σεζόν στον Ολυμπιακό, είναι από τα... άγραφα. Μια χρονιά με τρελά σκαμπανεβάσματα, προβληματισμούς και τελικά ένα φινάλε που θα έπρεπε να γίνει ντοκιμαντέρ. Το κουμπί γύρισε στην Μπάτσκα Τόπολα. Όχι όταν έπαιξε εκεί με τους Σέρβους, αλλά όταν έριξε έξι γκολ στην πρωταθλήτρια Ισραήλ, κάνοντας την μεγαλύτερη ανατροπή στην ιστορία των ευρωπαϊκών θεσμών. Νωρίτερα, είχε στείλει σπίτι της την πρωταθλήτρια Ουγγαρίας, ενώ ακολούθησε ένα σύνολο με σπουδαίους παίκτες όπως αυτό της Φενέρ. Για κερασάκι στην τούρτα ήρθε η Άστον Βίλα, η οποία θα αγωνίζεται τη νέα σεζόν στο Champions League και είναι μια τρελή ομάδα.

Απομένει ένα τελευταίο βήμα, ο μεγάλος τελικός σε ελληνικό χώμα. Εκεί, όπου υπάρχει μια τελευταία αποστολή. Το ματς που σταματάει να ισχύει το «και αν δεν γίνει αυτό…», διότι πρέπει να γίνει! Και θα γίνει! Το έβλεπες στο πρόσωπο των παικτών, του Μεντιλίμπαρ και του επιτελείου του, της διοίκησης, όλου του οργανισμού. Το έβλεπες στον κόσμο, στη δίψα που υπήρχε. Στα βουρκωμένα μάτια όλων, στην αδιανόητη χαρά που υπήρχε στο πρόσωπο των οπαδών. Αυτές οι εκφράσεις, αυτά τα δάκρυα, τα χαμόγελα, οι πανηγυρισμοί, αλλά και η έκρηξη συναισθημάτων, είναι κάτι που θα μείνει αξέχαστο. Και σίγουρα ήταν συγκλονιστικό να το βλέπεις από κοντά...

Follow @giorgostsanakas