Δεν ντρέπεσαι ρε ΠΑΟΚ!

Από την αλλαγή προπονητή, συνηθίζεται να επωφελείται, έστω και πρόσκαιρα η ομάδα και να βγαίνει από μια σειρά αποτελεσμάτων που δεν ικανοποιούν ή απογοητεύουν και δυσαρεστούν.

Του Γιώργου Ζαχαριάδη
zahariadis@sday.gr

Δεν είναι υποχρεωτικό να αλλάζει άρδην η εικόνα της ομάδας και ένα… σκορποχώρι, όπως είναι πολύ συχνά ο ΠΑΟΚ της άμυνας (ας το απομονώσουμε εκεί…), δεν γίνεται Μπαρτσελόνα.

Όλα αυτά φαίνονται λογικά. Όσο, βέβαια, μπορεί να εξηγήσει κανείς με βάση τη λογική ό,τι συμβαίνει στον ΠΑΟΚ… Από την αλλαγή προπονητή, τουλάχιστον στα πρώτα παιχνίδια, ο ΠΑΟΚ τελικά θα πρέπει να νοιώθει πολύ τυχερός που πήρε τους βαθμούς από τον Εργοτέλη, με εμφάνιση που δεν διαφέρει σε πολλά από αυτή της Κομοτηνής.

Το συμπέρασμα μοιάζει εύκολο, διότι, η αλλαγή προπονητή «φώναζε» πριν από πολύ καιρό, όταν χάθηκε το μέτρο και οι ποδοσφαιριστές γύρισαν το διακόπτη. Ή ό,τι άλλο συνέβη και ο ΠΑΟΚ έγινε από πρωταθλητής ένας… τσαπατσούλης, που δεν μπορούσε να συμμαζέψει τα μέλη του και νόμιζε με δύο εκατομμύρια και δύο μεταγραφές θα συνέχιζε να διεκδικεί το πρωτάθλημα.

Το θέμα που δημιουργείται πλέον, με την αλλαγή προπονητή, με την παρουσία ενός διαφορετικού σκεπτικού, είναι αν τελικά μπορεί να σώσει τα προσχήματα κι αν θα διατηρήσει όση αγωνιστική αξιοπρέπεια του έχει απομείνει.

Με όσα παρουσιάζει σήμερα ο ΠΑΟΚ, κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος ότι τα πράγματα θα αλλάξουν. Κανείς δεν μπορεί αν είναι αισιόδοξος ότι στους αγώνες που έχουν απομείνει ο ΠΑΟΚ θα ανακτήσει χαμένο έδαφος και θα δημιουργήσει τις καταλληλότερες συνθήκες για να μπει στη μάχη των πλέι-οφ.

«Προφανώς το αποτέλεσμα των πλέι-οφ θα παίξει σημαντικό ρόλο για το αύριο της ομάδας», περιμένω να ακούσω. Όχι, δεν είναι έτσι. Και θα επιμείνω, ο επόμενος σχεδιασμός να ξεκινήσει χθες και να εφαρμοστεί όσο το δυνατόν πιο σύντομα για να μη χαθεί χρόνος και με την προοπτική ο ΠΑΟΚ να διεκδικήσει πρωτάθλημα την επόμενη σεζόν. Είτε παίζει σε Europa League είτε ξεκινά με τα προκριματικά του Champions League.