Δεν ακούγεστε καλά, κ. Σαββίδη

Η διαφορά ανάμεσα σε μια ομάδα που υποτίθεται ότι βαδίζει με βάση ένα συγκεκριμένο πλάνο και γνωρίζει πως θα λειτουργήσει μόνο μέχρι το τέλος της εβδομάδας και σε μια δεύτερη, που έχει χαράξει μια πορεία και την ακολουθεί με σεβασμό και με πίστη για να προσεγγίσει τον τερματισμό, είναι αυτό που βιώνουμε φέτος στον ΠΑΟΚ.

Του Γιώργου Ζαχαριάδη
zahariadis@sday.gr

Προπονητές που συμφωνούν και παραμένουν μετέωροι διότι δεν έχουν υπογράψει για 2-3 εβδομάδες και δεν γνωρίζουν πως θα κινηθούν. Μεταγραφές που δεν ολοκληρώνονται για 22 μέρες γιατί ανακαλύφθηκαν τα ρουμανικά δίκαια και αποθεώνουν την ακατάπαυστη γραφειοκρατία, γεγονός που καθυστερεί τις υπογραφές.

Σημάδια μιας μηχανής που, παρά τις υποσχέσεις για ευελιξία στις κινήσεις και πλαστικότητα στη λειτουργία της (τον περασμένο Μάιο), έχει κάνει στάση στα δεξιά του δρόμου, έχει παρκάρει και ο οδηγός της προβληματίζεται για το αν και πως θα πρέπει να συνεχίσει.

Και κάπου εδώ, μια είδηση για μάνατζερ από το εξωτερικό, για πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο, στη θέση του προέδρου και τεχνικού συμβούλου Ζήση, έρχεται στην επιφάνεια, αλλά, μετά από την εποχή του Τσιστιακόφ, ποιος θα πεισθεί ότι βρέθηκε ο μεσσίας;

Προφανώς θα πρόκειται για κάποιον αναλόγως καταρτισμένο που προτείνει η Sportfive στον Σαββίδη και ουσιαστικά απαντά στην αγγελία που είχε δημοσιευθεί πριν από λίγο καιρό για να βρεθεί πρόεδρος στην ΠΑΕ ΠΑΟΚ. Ο Ιωάννης Σαββίδης, φαίνεται ότι είναι απασχολημένος με πιο σοβαρές δουλειές κι αν είναι κρίσιμη η περίοδος για τον ΠΑΟΚ, καθότι διαμορφώνεται το μέλλον του μέσα από τις καλοκαιρινές επιλογές, δεν τον απασχολεί και πολύ…

Ο νέος Τσιστιακόφ, μη γελιόμαστε, δεν μπορεί να διαφέρει σε πολλά από τον προηγούμενο. Θα είναι ο άνθρωπος του προέδρου, σε αυτόν θα αναφέρονται όλοι, αυτόν θα ξεφωνίζει ο Σαββίδης, που αρέσκεται σε μακρόβιους λόγους σε υψηλούς τόνους όταν απευθύνεται στους συνεργάτες του.

Τι να περιμένεις από κάποιον που θα τον εγκρίνει ο Σαββίδης και ενδεχομένως να μην περισσότερες αρμοδιότητες από αυτές που φορτώθηκε είτε ο Βρύζας, είτε ο Τσιστιακόφ. Που όπως αποδείχθηκε, το μόνο κοινό του με τον ίδιο τον Σαββίδη, ήταν η γλώσσα. Κι αυτό δεν ήταν καν βασική προϋπόθεση για να συνεννοούνται…

Αν λοιπόν εγκατασταθεί κάποιος ξένος (Άγγλος, όπως λένε) στην καρέκλα του προέδρου, αν διαθέτει τα προσόντα και κυρίως τα χαρακτηριστικά για να λειτουργήσει την ΠΑΕ, καλύτερα από τους προκατόχους του, δεν θα πρέπει να είναι εγκλωβισμένος στο… skypeκι να προσεύχεται η σύνδεση με το Ροστόφ να είναι καθαρή. Δεν μπορεί να κρίνονται όλα από το αν ακούγεται καλά ή όχι ο Σαββίδης, αν κάνει διακοπές και οι εντολές του δεν φτάνουν ποτέ στη Θεσσαλονίκη.

Θα πρέπει να είναι έτοιμος να λάβει αποφάσεις και να εφαρμόζονται άμεσα. Το ίδιο θα περίμενε κανείς να συμβεί και με τις μεταγραφές, που δεν είναι δα και οι καλύτερες που έχουν γίνει για τον ΠΑΟΚ. Οι προκάτοχοί του, με λιγότερα χρήματα στη διάθεσή τους, είχαν φέρει στην Τούμπα πολύ πιο σημαντικούς ποδοσφαιριστές.