Βαθιά υπόκλιση και ένα τεράστιο συγνώμη

Για αρχή, υποχρεωτικά, μια μεγάλη συγνώμη στα παιδιά του Πειραιά. Τους είχα χαμένους από χέρι. Αυτό έδειχναν τα στατιστικά. Λάθος και μάλιστα μεγάλο. Ο Μπαρτζώκας και τα παλικάρια του (πρώτη φορά γράφω πρώτο ενικό και ζητώ επίσης συγνώμη) με έβγαλαν μ...α.

Ποιοι αριθμοί και αηδίες. Με τέτοια ψυχή και τόσο μυαλό όλα είναι δυνατά. Μια αλήθεια πεντακάθαρη: Μια από τις μεγαλύτερες νίκες όλων των εποχών πέτυχε ο Ολυμπιακός. Διέσυρε από την αρχή μέχρι το τέλος την ΤΣΣΚΑ και έδειξε σε όλους ποιος είναι ο πρωταθλητής Ευρώπης. Τον είχαμε για ήττα με εικοσάρα. Λάθος και ξαναζητούμε (ζητώ) συγνώμη.

Εικοσάρα έριξε στους Ρώσους. Το κλειδί ήταν η άμυνα. Με το ζόρι έβαλε πάνω από 50 πόντους η ομάδα του Μεσίνα. Αμυνα τανάλια μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο και καρδιά χιλίων λεόντων η ομάδα του Πειραιά έπαιξε επιστημονικό μπάσκετ. Ψυχραιμία, αυτοσυγκέντρωση και σοβαρότητα. Εσπασε τα νεύρα των Ρώσων που έμοιαζαν γατάκια απέναντι στις "ερυθρόλευκες" τίγρεις. Η πρόκριση στον τελικό είναι τεράστια.

Μια χαρά το πήγε το πρώτο ημίχρονο ο Ολυμπιακός. Τόσο σε άμυνα όσο και σε επίθεση. Κράτησε την ΤΣΣΚΑ στους 28 πόντους, έβαλε 40 και έδειχνε έτοιμος για ένα ακόμη θαύμα. Ψύχραιμος, με δυνάμεις και με άμυνα σιδερένια έβγαλε εκτός ρυθμού τους Ρώσους. Δίχως υπερβολές και με πάθος έκανε ουσιαστικά ένα ιδανικό παιχνίδι για ημιτελικό. Ολα αυτά με τον Σπανούλη να οργανώνει σωστά, αλλά με την άμυνα πάνω του να μην έχει την ευκολία να σκοράρει (4π με 1/2 διπ., 2/3 βολές και 0/4 τριπ.).

Μόνο στα τρίποντα (22-38) και στα μπλοκ (0-4) υστέρησε ο Ολυμπιακός στο πρώτο εικοσάλεπτο: 52-38% στα δίποντα 90-30% στις βολές, 21-16 ριμπάουντ, 3-1 κλεψίματα, 6-9 λάθη. Χριάπα και Γουίμς ήταν οι μοναδικοί που στάθηκαν όρθιοι από την ομάδα του Μεσίνα. Ο Τεόντοσιτς ήταν εκτός τόπου και χρόνου και η ρωσική ομάδα αποδιοργανώθηκε. Δεν μπόρεσε να περάσει τη μπάλα στη ρακέτα και ο Ολυμπιακός δεν πληγώθηκε κάτω από το καλάθι.

Ο Ολυμπιακός όμως είχε ξοδέψει δύναμη. Κουράστηκε, αλλά δεν το πλήρωσε στο δεύτερο μέρος. Το παιχνίδι δεν γύρισε ποτέ. Το αντίθετο. Δεν είναι τυχαία ομάδα η ΤΣΣΚΑ. Κι όμως έγινε παιχνιδάκι στα χέρια της παρέας του Σπανούλη. Ο Μεσίνα έχασε για πρώτη φορά σε ημιτελικό και οι λεοντόκαρδοι Ελληνες εξαφάνισαν από το παρκέ της Ο2 τους Ρώσους. Δεν πρόκειται για εθνικιστικές και οπαδικές κορώνες. Είναι η έκφραση της απόλυτης αναγνώρισης. Οτι κι αν γίνει την Κυριακή δεν έχει σημασία. Με τετοια καρδιά, ψυχή και μυαλό ο τίτλος είναι και πάλι στον Πειραιά. Από τώρα ηθικά. Την Κυριακή μπορεί και πραγματικά. Και πάλι χίλια μπράβο και ένα εκατομμύρια συγνώμη...