Κούρτης: «Η επιστροφή της ΑΕΚ στα σαλόνια της Α1 ήταν αυτό που της άρμοζε»

Ο Νίκος Κούρτης έχει μεγάλη εμπειρία από το πρωτάθλημα της Α2 και διαθέτει ένα πλούσιο βιογραφικό αγωνιζόμενος σε ομάδες όπως είναι η ΑΕΚ, ο Κόροιβος και ο Σπόρτινγκ.

Οι αναμνήσεις που έχει από τη χρονιά που έπαιζε στην «Βασίλισσα» καθώς και τις δυσκολίες τις οποίες αντιμετώπισε καθ΄όλη τη διάρκεια της καριέρας του, είναι τα θέματα που μοιράστηκε μαζί μας.

Φέτος, ο 39χρονος φόργουορντ βρισκόταν στο δυναμικό της ομάδας του Μανδραϊκού, στην οποία υπήρξε καταλυτικός παράγοντας για την άνοδό της στη Β’ Εθνική.

Τώρα, όσον αφορά το μέλλον του, όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοικτά.

Nίκο, από ποια ομάδα άρχισες την καριέρα σου;

«Ξεκίνησα σε ηλικία 13 ετών στον Θησέα στο Α’ τοπικό πρωτάθλημα, λίγο αργά βέβαια για τα δεδομένα του μπάσκετ»



Έχεις αγωνιστεί σε πάρα πολλές ομάδες με ιδιαίτερη παρουσία στο ελληνικό μπάσκετ και φυσικά στην ΑΕΚ. Πώς ήταν η εμπειρία σου στην ΑΕΚ;

«Σίγουρα ήταν μία από τις πιο όμορφες μπασκετικές χρονιές καθώς όποιος έχει φορέσει αυτή τη φανέλα καταλαβαίνει πόσο βαριά είναι! Έζησα έντονες στιγμές καθώς ο κόσμος της ΑΕΚ είναι συγκλονιστικός! Αλλά και στιγμές μεγάλης πίεσης καθώς την χρονιά αυτή η ομάδα αγωνίστηκε στην Α2 και είχε στόχο την άμεση επιστροφή της στα μεγάλα σαλόνια της Α1 όπως αρμόζει φυσικά σε μια ομάδα όπως και την ΑΕΚ»

Με ποια ομάδα πιστεύεις πως έχεις παίξει το καλύτερο μπάσκετ της καριέρας σου;

«Θεωρώ ότι η τριετία που ήμουν στον Σπόρτινγκ ήταν από τις καλύτερες μπασκετικές μου χρονιές όπου καθιερώθηκα σαν παίκτης στην Α2. Από αυτές ξεχωρίζω εκείνη που κερδίσαμε στην Α1 κατηγορία»

Φέτος έπαιξες στον Μανδραϊκό. Έκανες μια αρκετά καλή χρονιά και βοήθησες την ομάδα σου να πετύχει για πρώτη φορά στην ιστορία της την άνοδο στην Β΄ Εθνική κατηγορία. Σκέφτεσαι να παραμείνεις ή βρίσκεσαι σε συζητήσεις με κάποια άλλη ομάδα;

«Η φετινή χρονιά ήταν ένα στοίχημα για μένα καθώς αγωνίστηκα για πρώτη φορά στην Γ’ Εθνική. Παρόλο που ο στόχος της ομάδας δεν ήταν εξ αρχής η άνοδος, αυτό στην πορεία άλλαξε καθώς μέσα από την ομαδικότητα όλων των παιδιών, την χημεία που είχαμε και την σκληρή δουλειά όλων, ήρθε και αυτό το αποτέλεσμα! Κάτι που φυσικά έφερε μεγάλη χαρά! Τώρα σε ό,τι αφορά το μέλλον μου είναι όλα ανοικτά. Δίνω μια προτεραιότητα, βέβαια, στον Μανδραϊκό, όμως συζητάω και με άλλες ομάδες».



Είπες νωρίτερα ότι ήταν η πρώτη χρονιά που αγωνίστηκες στη Γ’ Εθνική. Αντιμετώπισες προβλήματα στο να προσαρμοστείς;

«Στην αρχή δυσκολεύτηκα καθώς το μπάσκετ στην Γ’ Εθνική είναι πολύ διαφορετικό και σαφώς είναι χαμηλότερο το επίπεδο! Τελικά, όμως ανταμειφθήκαμε όλοι από το αποτέλεσμα».

Έχεις περάσει κάποιον σοβαρό τραυματισμό στη καριέρα σου;

«Δυστυχώς, ναι! Την περίοδο που ήμουν στο Παγκράτι. Τουλάχιστον βγήκα πιο δυνατός, με περισσότερο πείσμα για τη συνέχεια. Όμως δεν μπορώ να μην το παραδεχθώ ότι είναι πολύ ψυχοφθόρο να βλέπεις τους άλλους να αγωνίζονται και εσύ να μην μπορείς να βοηθήσεις την ομάδα σου».

Έχεις αγωνιστεί και εκτός Αθηνών (όπως την Ολυμπιάδα Πατρών, τον Κόροιβο Αμαλιάδας και στον Φίλιππο Βέροιας). Σε ομάδες με έδρα άλλες πόλεις της χώρας. Έχεις παρατηρήσει κάποια διαφορά στον τρόπο με τον οποίο υποστηρίζουν την ομάδα τους;

«Σίγουρα σε αυτές τις πόλεις ο κόσμος διψά περισσότερο για έντονες αθλητικές στιγμές, καθώς είναι περιορισμένες οι δυνατότητες ψυχαγωγίας σε σχέση με τα αστικά κέντρα. Οι οπαδοί πολλές φορές αγκαλιάζουν περισσότερο τους αθλητές. Γενικά υπάρχει μια αμεσότητα, μια συσπείρωση που σου δημιουργεί έντονα συναισθήματα και σου δίνει μεγάλη δύναμη».

Ποιον παίκτη Έλληνα και ξένο θαύμαζες από τη παιδική σου ηλικία;

«Τον Δημήτρη Παπανικολάου τον οποίο έτυχε να έχω και για ένα διάστημα προπονητή μου στην ΑΕΚ & τον Charles Barkley από ξένους».



Με αφορμή την άνοδο του Φάρου και της Κύμης στην Α1, θα ήθελα να μου πεις εάν πιστεύεις ότι οι δυο ομάδες μπορούν να ανταπεξέλθουν στις ανάγκες της νέας κατηγορίας που θα αγωνίζονται.

«Καταρχάς πολλά συγχαρητήρια στις δύο ομάδες για την άνοδο τους. Και οι δύο ομάδες αποτέλεσαν πολυτέλεια για το πρωτάθλημα της Α2, διότι ανεβάζοντας τόσο πολύ τον πήχη σε μεταγραφές, ανέβασαν και το επίπεδο της Α2. Όταν πίσω από τέτοιες ομάδες υπάρχουν σοβαροί άνθρωποι οι οποίοι αφιερώνουν χρόνο, χρήματα και είναι τόσο συνεπείς, είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα καταφέρουν να έχουν αξιοπρεπή εμφάνιση στην Α1 και γιατί όχι το κάτι παραπάνω! Όλα εξαρτώνται από την δομή, τον πυρήνα ,την οργάνωση και τους στόχους της κάθε ομάδας».

Ποιο είναι το επίπεδο της Α2; Πιστεύεις ότι έχει εξελιχθεί με τη πάροδο του χρόνου;

«Τα τελευταία δύο χρόνια το επίπεδο πιστεύω ότι έχει ανέβει πολύ. Ιδιαίτερα με την συμμετοχή ομάδων όπως ο Φάρος, η Κύμη και ο Προμηθέας Πατρών, με την είσοδο των πλέι-οφ και πλέι-άουτ στην κατηγορία καθώς και με την τηλεοπτική προβολή των αγώνων. Ανερχόμενη δύναμη στην Α2 αποτελεί επίσης και ο Αίολος Αστακού. Γενικά όσο υπάρχουν άνθρωποι που αγαπάνε το μπάσκετ και προσφέρουν τόσο θα εξελίσσεται το επίπεδο στην Α2 και γενικότερα στο Ελληνικό μπάσκετ. Φέτος πιστεύω θα ακολουθήσει μια ακόμη ανταγωνιστική και συναρπαστική χρονιά στην Α2, με 4-5 ομάδες να διεκδικούν την άνοδό τους στην Α1 όπως ο Πανιώνιος που θέλει άμεσα να επανέλθει στην κατηγορία που του αρμόζει».

Πώς βλέπεις την κατάσταση στο ελληνικό μπάσκετ γενικότερα; Υπάρχουν ταλέντα; Ποιος παίκτης σου αρέσει πιο πολύ;

«Δυστυχώς η Ελλάδα βιώνει τα τελευταία χρόνια πολύ δύσκολες καταστάσεις οι οποίες έχουν επηρεάσει όλους τους τομείς πόσο μάλλον τον αθλητικό τομέα και συγκεκριμένα το μπάσκετ. Σίγουρα σε αυτές τις συνθήκες που επικρατούν είναι δύσκολο να αναδειχτεί μεγάλος αριθμός ταλέντων σε σχέση με παλαιότερα χρόνια. Όμως, η Ελλάδα δεν παύει να έχει έφεση στο μπάσκετ με παιδιά που μας κάνουν περήφανους όπως ο Γιώργος Παπαγιάννης που αυτή την στιγμή βιώνει το όνειρο του NBA... με την επιλογή του από τους Σακραμέντο Κινγκς»

Θα ήθελα να μου πεις ποιο ξένο πρωτάθλημα σου αρέσει περισσότερο και γιατί;

«Το ισπανικό, καθώς υπάρχει τρομερή μπασκετική παιδεία, γίνονται μεγάλες επενδύσεις με υπέροχα γήπεδα και υποδομές. Υπάρχει μεγάλη οικονομική συνέπεια και πιστεύω αποτελεί όνειρο κάθε παίκτη να βρεθεί σε αυτό το πρωτάθλημα»

Ποιόν Έλληνα αθλητή του μπάσκετ που βρίσκεται εν ενεργεία θαυμάζεις πιο πολύ;

«Γιώργος Πρίντεζης. Καταπληκτικός παίκτης, σταθερή αξία».

Ποιόν ξένο θαυμάζεις πιο πολύ;

«Τον Κάιλ Χάινς. Αθόρυβος και όμως καταλυτικός παίκτης».



Τι συμβουλή θα έδινες στα νέα παιδιά που κάνουν τα πρώτα τους βήματα στο χώρο του μπάσκετ;

«Τα νέα παιδιά θα πρέπει να είναι περισσότερο συνειδητοποιημένα να αγαπάνε 100% αυτό που κάνουν και να έχουν υπομονή. Ο ανταγωνισμός είναι πολύ μεγάλος, όμως, η σκληρή δουλειά και η επιμονή κάποια στιγμή ανταμείβεται. Δεν αρκεί μόνο το ταλέντο. Χρειάζεται ζήλος, πείσμα και θέληση για να ξεχωρίσεις και να εξελιχθείς σαν παίκτης. Προπόνηση και πάλι προπόνηση».

Τέλος, σκέφτεται τίποτα για το τέλος της καριέρας σου;

Όσο αντέχω, θα παίζω! Όσο είμαι υγιής και με κρατάνε τα πόδια μου θα λιώνω τα μπασκετικά μου παπούτσια και θα δίνω το 100% για την ομάδα ,τον προπονητή και τους συμπαίκτες μου. Κινητήριος δύναμη μου ο γιος μου & η γυναίκα μου!