«Πατέρα, λες να φορέσω κι εγώ αυτή τη φανέλα;»

Ήταν ένα αν μη τι άλλο περιπετειώδες διάστημα για τον Ανδρέα Χριστοδούλου. Γιατί ακόμη κι όταν εξασφάλισε ελληνικό διαβατήριο, περίμενε την άδεια της κυπριακής ομοσπονδίας για να παίξει με το εθνόσημο, ενώ όταν ξεπεράστηκε αυτό το πρόβλημα περίμενε καρτερικά να λυθεί το ζήτημα μεταξύ Ολυμπιακού και ΕΟΚ για να ενισχύσει την Εθνική Νέων Ανδρών.

Ο 19χρονος γκαρντ, μέλος της ομάδας που κατέκτησε την έκτη θέση στη στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Κρήτης, άνοιξε την καρδιά του στο www.sport-fm.gr για το πώς φανταζόταν τη στιγμή που θα έπαιζε με την Ελλάδα, την αγωνία που πέρασε, την παρουσία του ίδιου και της Εθνικής ομάδας στο τουρνουά, αλλά και τη χρονιά που έρχεται για τον ίδιο στον Ολυμπιακό.

Αναλυτικά η συνέντευξη του Ανδρέα Χριστοδούλου στον Χρήστο Ρομπόλη:

-Ανδρέα τι γεύση σου αφήνει αυτό το τουρνουά, που ήταν και το πρώτο σου με το ελληνικό εθνόσημο;
«Πρώτα από όλα είμαι χαρούμενος που τελείωσε το τουρνουά κι έχω την υγεία μου (γέλια). Με όλα αυτά που συνέβησαν στην ομάδα είναι λογικό… Είχαμε από την αρχή πολλά προβλήματα. Χάσαμε λίγο πριν την έναρξη της διοργάνωσης τον Ιωάννη, είχαμε και νωρίτερα κάποιες απώλειες λόγω τραυματισμών, αλλά και στη διάρκεια του τουρνουά, κάποια παιδιά όπως ο Αντετοκούνμπο δεν μπορούσαν να έρθουν. Με όλα αυτά, είμαστε ικανοποιημένοι από την έκτη θέση».

-Θεωρείς πως αν η Εθνική ήταν πλήρης θα μπορούσε να πάρει μετάλλιο;
«Δεν είναι καλό να μιλάμε με ‘αν’, αλλά πιστεύω πως σε περίπτωση που ήμασταν πλήρεις θα διεκδικούσαμε το χρυσό μετάλλιο. Πάντως προσωπικά είμαι ευχαριστημένος με τη θέση που πήραμε με τα προβλήματα που αντιμετωπίσαμε».

-Εσύ πέρασες πολλές… αγωνίες για να παίξεις με την Εθνική. Αρχικά περίμενες να πάρεις το ελληνικό διαβατήριο και στη συνέχεια ήταν το θέμα του Ολυμπιακού με την ΕΟΚ. Πώς βίωσες όλη αυτή την «περιπέτεια»;
«Όταν είσαι αθλητής πρέπει να κάνεις υπομονή. Αυτό έκανα κι εγώ και μέσα μου πίστευα πως στο τέλος όλα θα πήγαιναν καλά. Τελικά έστω και στο τέλος βρέθηκε λύση και κατάφερα να παίξω με την Ελλάδα. Όλα καλά, τώρα συνεχίζουμε…».

-Κάνοντας έναν απολογισμό της δικής σου παρουσίας στην ομάδα, πώς την κρίνεις;
«Η αλήθεια είναι πως χρειαζόμουν χρόνο προσαρμογής, γιατί δεν ήξερα τον προπονητή και την ομάδα. Με τα περισσότερα παιδιά γνωριζόμουν και με βοήθησαν όλοι να εγκλιματιστώ. Κάθε μέρα που περνούσε ένιωθα καλύτερα και ελπίζω να άφησα ικανοποιημένους αυτούς που με επέλεξαν στην ομάδα και με εμπιστεύτηκαν».

-Αλήθεια, πώς αισθάνεται ένας Κύπριος, που μάλιστα έχει φορέσει και το εθνόσημο της πατρίδας του, παίζοντας για την Ελλάδα;
«Πριν πέντε χρόνια όταν έβλεπα στη Ρόδο τα παιδιά της Εθνικής Νέων Ανδρών, πολλά από τα οποία είναι και συμπαίκτες μου τώρα στον Ολυμπιακό, να κατακτούν το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, έλεγα στον πατέρα μου ‘Λες κάποια μέρα να καταφέρω να παίξω κι εγώ με αυτή τη φανέλα;’. Είμαι πολύ χαρούμενος που τα κατάφερα φέτος κι ελπίζω να συνεχίσω και στο μέλλον με μεγαλύτερες επιτυχίες».

-Επόμενο βήμα για σένα είναι η Ανδρών;
«Κάθε αθλητής ονειρεύεται αυτό το πράγμα. Ελπίζω να τα καταφέρω. Για την ώρα παραμένω στην Εθνική Νέων. Οι γεννημένοι το 1994 αποχωρούν κι έρχεται η σειρά των ‘95άρηδων, στους οποίους μέσα είμαι κι εγώ. Ελπίζω του χρόνου να είμαι και πάλι στην ομάδα και να πετύχουμε κάτι καλύτερο».

-Από εδώ και πέρα ξεκούραση και μετά… Ολυμπιακός. Περιμένεις την ερχόμενη σεζόν να έχεις περισσότερες ευκαιρίες;
«Ελπίζω να είμαι περισσότερο έτοιμος από την περασμένη σεζόν και να δείξω στον προπονητή πως μπορώ να έχω περισσότερα λεπτά συμμετοχής. Αν δείξω ότι αξίζω, πιστεύω πως θα πάρω περισσότερες ευκαιρίες».