Ένα φαγωμένο πέναλτι, τα πεταμένα 78 λεπτά και μια ΑΕΚ στον αέρα

Σίγουρα ο ιστορικός του μέλλοντος θα καταγράψει την αποψινή βραδιά, ως μία από εκείνες, που ούτε ο μεγαλύτερος εχθρός μιας ομάδας δεν θα τολμούσε να συλλάβει. Αποτελεί, όμως, ένα γεγονός, που φαινόταν να έρχεται από καιρό, με διάφορες αλληγορικές δηλώσεις, με συμπεριφορές που ξένιζαν, φορτωμένη με πολλή ένταση στις τάξεις της, όσο και αν αυτό προσπαθούσε να καλυφθεί και τελικά, όλα αυτά να έρχονται σε μια βραδιά, που ήρθαν όλα στραβά. Μα που όλα τα ενδεχόμενα, με πολύ σοβαρό αυτό της αποχώρησης του Αλμέιδα, να βρίσκονται πάνω στο τραπέζι.

Φυσικά, σε αυτές τις βραδιές, δεν μπορεί να λείπει κάποια χοντρή διαιτητική αδικία ή κάποιο πολύ χοντρό λάθος που θα ζημιώνει την ΑΕΚ. Το βάρος του λάθους από την περασμένη αγωνιστική, φάνηκε πως «πλάκωσε» και τον Έσκας, που δεν ήταν δυνατόν να μην έχει δει αυτή την προφανή παράβαση, αλλά ούτε και ο VARίστας Μπασεβκίν. Μπορώ να σκεφτώ τι μπορεί να πέρασε από το μυαλό τους, αλλά εδώ δεν μπορούμε να κάνουμε μαντεψιά. Εκείνοι γνωρίζουν τι μπορεί να είδαν και τι όχι.

Από εκεί και μετά πολλά πράγματα αναζητούν απαντήσεις και εξηγήσεις. Όπως για παράδειγμα, πώς μπορεί να υπάρχει τόση επιμονή στο πρόσωπο του Στακόσα, ενώ δεδομένα ο Μπρινιόλι βρίσκεται σε καλύτερη φόρμα; Πώς γίνεται να λειτουργήσει η ομάδα, με ένα πολύ αργό τρανζίσιον, με βάση τους ποδοσφαιριστές που είχαν τοποθετηθεί στο γήπεδο σήμερα; Μια ομάδα που παρότι μέχρι το φινάλε του πρώτου μέρους, δεν μπόρεσε να φτιάξει μια φάση της προκοπής; Πώς γίνεται να μένουν μέχρι το φινάλε ή τα τελευταία στάδια του αγώνα ποδοσφαιριστές, που είναι προφανές πως δεν μπορούσαν να ανταποκριθούν; Γιατί έπρεπε να φτάσουμε στο 74' για να αλλάξουν τα εξτρέμ και στο 80' για να διαφοροποιηθεί ο σχηματισμός και τουλάχιστον να νιώσει ο αντίπαλος πως έχει πίεση, για να φτάσουμε σε μια και μόνη ουσιαστική μεγάλη ευκαιρία στο 90'+2' της αναμέτρησης;

Από εκεί και μετά η όλη κατάσταση, σηκώνει πολλή συζήτηση. Γιατί από την αρχή της χρονιάς, υπάρχει μια δυσφορία από όλες τις πλευρές κατά διαστήματα, που εκφράζεται με διάφορους τρόπους. Από την 9η Ιανουαρίου και μετά η δήλωση του Αλμέιδα περί αρνητικότητας που θα μπορούσε να προκύψει σε περίπτωση που αποκλειόταν η ΑΕΚ από τον ΠΑΟΚ, ενώ ήδη είχε προκριθεί, θεωρώ πως άνοιξε πολλά ζητήματα. Το αφεντικό της Ένωσης, επίσης, στη συνάντηση με τους δημοσιογράφους έκανε ορισμένες τοποθετήσεις, που προφανώς είναι δικαίωμα του να τις εκφράσει, αλλά όπως έγινε αντιληπτό από τις αποψινές δηλώσεις του προπονητή σίγουρα τον ενόχλησαν. Είναι φανερό, δε, πως η συνύπαρξη των δύο μοιάζει πιο δύσκολη από ποτέ και παρότι, σε βραχύ χρονικό διάστημα, μπορεί να φανεί πως εκτονώνεται η κατάσταση, αν δεν χωρίσουν άμεσα οι δρόμοι τους, ανά πάσα στιγμή, θα υπάρχει η πιθανότητα τέτοιες δύσκολες καταστάσεις να ξανανοίγουν.