Δ' Όμιλος: Ο πιο «ανοιχτός»

Σλοβενία: Έχασε την ευκαιρία της

Στη Σλοβενία γνωρίζουν καλά πως η χρυσή ευκαιρία για κάτι μεγάλο χάθηκε πέρσι, στο Ευρωμπάσκετ που φιλοξένησαν αλλά περιορίστηκαν στην πέμπτη θέση. Στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ισπανίας οι βλέψεις δεν είναι υψηλές, όπως και οι δυνατότητες του ρόστερ ελλείψει και αρκετών ικανών παικτών.



Αστέρι: Ο Γκόραν Ντράγκιτς προέρχεται από την καλύτερη σεζόν στην καριέρα του. Πιο βελτιωμένος παίκτης του ΝΒΑ, ο γκαρντ των Σανς είναι ό,τι καλύτερο έχει να παρουσιάσει η ομάδα του Γιούρι Ζντοβτς.

Ατού: Το όχι ιδιαίτερα υψηλό επίπεδο του ομίλου σε συνδυασμό με το «σταύρωμα» με έναν επίσης όχι δύσκολο όμιλο επιτρέπει στη Σλοβενία να βλέπει ακόμη και οκτάδα.

Αδυναμία: Η έλλειψη αξιόπιστων ψηλών κάνει «μπαμ». Ο Έραζεμ Λόρμπεκ είναι τραυματίας, ενώ ακόμη και οι περιορισμένων δυνατοτήτων Βίντμαρ και Μπέγκιτς δεν είναι διαθέσιμοι.

Το ρόστερ:

Γκαρντ: Γκόραν Ντράγκιτς (Σανς), Ζόραν Ντράγκιτς (Μάλαγα), Γιάκα Κλόμπουτσαρ (Κρκα), Κλέμεν Πρέπελιτς (Μπάνβιτ), Γιάκα Μπλάζιτς (Ερυθρός Αστέρας). Αλεξέι Νίκολιτς (Σπαρς Σαράγεβο).

Φόργουορντ: Γιούρε Μπάλαζιτς (Τόφας Μπούρσα), Έντο Μούριτς (Κρκα), Ντόμεν Λόρμπεκ (Γκαζιαντέπ).

Σέντερ: Άλεν Όμιτς (Ολίμπια Λιουμπλιάνα), Μίχα Ζούπαν (Ουσάκ Σπορτίφ), Ούρος Σλόκαρ (Εστουντιάντες).

Λιθουανία: Με το βλέμμα ψηλά

Μετά τη δεύτερη θέση στο Ευρωμπάσκετ του 2013, η Λιθουανία δείχνει έτοιμη και ικανή για μία ακόμη επιτυχία. Ο Γιόνας Καζλάουσκας έχει την ευτυχία να διαθέτει ένα πλήρες και πολύ ποιοτικό ρόστερ, παρά την έλλειψη του Λίνας Κλέιζα που φέτος θα απέχει, αλλά και τον τραυματισμό του Μάντας Καλνιέτις.



Αστέρι: Ο Γιόνας Βαλαντσιούνας είναι αισθητά βελτιωμένος. Προέρχεται από μια καλή σεζόν στο ΝΒΑ με τους Ράπτορς και αποτελεί τη δύναμη πυρός για τη «Λιέτουβα» μέσα στη ρακέτα έχοντας και αρκετή στήριξη από άλλους ικανούς ψηλούς.

Ατού: Η πληρότητα του ρόστερ είναι το μεγάλο όπλο της Λιθουανίας, μαζί με τον βατό δρόμο που έχει τουλάχιστον μέχρι τα προημιτελικά της διοργάνωσης.

Αδυναμία: Ο τραυματισμός του Μάντας Καλνιέτις αφήνει μεγάλο κενό στη θέση του πλέι μέικερ. Η γραμμή των γκαρντ έχει πολύ λιγότερη ποιότητα από τις υπόλοιπες της ομάδας.

Το ρόστερ:

Γκαρντ: Άντας Γιουσκεβίτσιους (Λιέτουβος Ρίτας), Σαρούνας Βασιλιάουσκας (Τρεφλ Σόποτ), Ρενάλντας Σεϊμπούτις (Νταρουσάφακα), Μαρτίνας Πότσιους (Γαλατάσαραϊ).

Φόργουορντ: Σίμας Γιασάιτις (Λοκομοτίβ Κουμπάν), Γιόνας Ματσιούλις (Ρεάλ Μαδρίτης), Μιντάουγκας Κουζμίνσκας (Ουνικάχα Μάλαγα), Παούλιους Γιανκούνας (Ζαλγκίρις).

Σέντερ: Ντάριους Λαβρίνοβιτς (Ρετζιάνα), Κσιστόφ Λαβρίνοβιτς (Βαλένθια), Ντονάτας Μοτιεγιούνας Ρόκετς), Γιόνας Βαλαντσιούνας (Ράπτορς).

Αυστραλία: Μπορεί να εκπλήξει

Μπορεί να κατεβαίνει στο Μουντομπάσκετ χωρίς Πάτι Μιλς και Άντριου Μπόγκουτ, ωστόσο ουδείς μπορεί να υποτιμήσει την Αυστραλία. Οι καλές εμφανίσεις στα φιλικά έδειξαν πως οι «μπούμερς» του λετονικής καταγωγής Άντρεϊ Λεμάνις δεν θα είναι ευκαταφρόνητος αντίπαλος για κανέναν, έστω κι αν η πέμπτες θέσεις στις διοργανώσεις του 1982 και του 1994 φαντάζουν απροσπέραστο επίτευγμα.



Αστέρι: Ο Άρον Μπέινς προ τριετίας έπαιζε στον Ίκαρο, αλλά τώρα είναι πρωταθλητής του ΝΒΑ. Ο σέντερ των Σπερς δείχνει σε εξαιρετική κατάσταση στα φιλικά και μπορεί να ηγηθεί των «μπούμερς».

Ατού: Κανείς δεν τους έχει πάρει στα… σοβαρά, αν και θα έπρεπε. Διαθέτουν πολλούς ανερχόμενους παίκτες κι αρκετούς έμπειρους με δυνατότητες, ενώ παίζουν σε έναν όμιλο που αν μη τι άλλο είναι βατός.

Αδυναμία: Η έλλειψη παραστάσεων υψηλού επιπέδου ίσως είναι πρόβλημα για αρκετούς παίκτες που θα κληθούν να επωμιστούν ίσως περισσότερες ευθύνες από ό,τι μπορούν να αναλάβουν.

Το ρόστερ:

Γκαρντ: Μάθιου Ντελαβεντόβα (Κλίβελαντ Καβαλίερς), Ντάντε Έξουμ (Γιούτα Τζαζ), Ράιαν Μπρέκχοφ (Μπεσίκτας), Άνταμ Γκίμπσον (Αδελαΐδα 36ερς) Κρις Γκούλντινγκ (Σαραγόσα).

Φόργουορντ: Τζο Ίνγκλς (Μακάμπι Τελ Αβίβ), Μπραντ Νιούλεϊ (Γκραν Κανάρια), Κάμερον Μπέρστοου (Σικάγο Μπουλς), Μπροκ Μότουμ (Μπολόνια).

Σέντερ: Νέιτ Τζαβάι (Γαλατάσαραϊ), Άρον Μπέινς (Σαν Αντόνιο Σπερς), Ντέιβιντ Άντερσεν (Στρασβούργο).

Μεξικό: Μπορεί να ξαφνιάσει κόσμο

Στο άκουσμά του δεν φοβάται κανένας. Έχει να εμφανιστεί 40 χρόνια σε Μουντομπάσκετ. Κι όμως το Μεξικό είναι καλύτερο από ό,τι μπορεί να νομίζει κανείς. Δεν κατέκτησε τυχαία τους Παναμερικανικούς Αγώνες πέρσι και το Σεντρομπάσκετ φέτος. Και σε έναν όμιλο που το επίπεδο του ανταγωνισμού δεν είναι πολύ υψηλό, μπορεί να κάνει «ζημιές».



Αστέρι: Ο Γκουστάβο Αγιόν είναι ένας ψηλός διεθνούς επιπέδου και ο κορυφαίος Μεξικανός παίκτης. Ο σέντερ των Χοκς έχει ξεπεράσει τον τραυματισμό στον ώμο που του στέρησε τη συμμετοχή σε μεγάλο κομμάτι της σεζόν και ήταν MVP στους περσινούς Παναμερικανικούς Αγώνες και το φετινό Σεντρομπάσκετ.

Ατού: Σε έναν όμιλο που είναι βατός, μπορεί κάλλιστα να προκριθεί στους «16».

Αδυναμία: Διαθέτει παίκτες που ως επί το πλείστον παίζουν στο αδύναμο πρωτάθλημα του Μεξικού και δεν έχουν παραστάσεις τέτοιου επιπέδου.

Το ρόστερ:

Γκαρντ: Χόρχε Γκουτιέρες (Μπρούκλιν Νετς), Πέδρο Μέσα, Ορλάντο Μέντες (Χαλκόνες ντε Σαλάπα), Πολ Στολ (Γιγάντες ντε Γκουαϊάνα), Φρανσίσκο Κρους (Χαλκόνες Ρόχος ντε Βερακρούς), Γκαμπριέλ Χιρόν (Φουέρσα Ρέγκια ντε Μοντερέι).

Φόργουορντ: Ρομάν Μαρτίνες (Σόλες ντε Μεξικάλι), Νοέ Αλόνσο (Χαλκόνες ντε Σαλάπα), Χεσούς Γκονζάλες, Μάρκο Ράμος, Φερνάντο Μπενίτες (Χαλκόνες Ρόχος ντε Βερακρούς), Έκτοε Ερνάντες (Ατλέτικος ντε Σαν Χερμάν).

Σέντερ: Άνταμ Παράδα (Χαλκόνες ντε Σαλάπα), Αντριάν Σαμόρα, (Χαλκόνες Ρόχος ντε Βερακρούς), Γκουστάβο Αγιόν (Ατλάντα Χοκς).

Ανγκόλα: Συνεπής, αλλά «λίγη»

Για όγδοη φορά στις τελευταίες επτά διοργανώσεις είναι η Ανγκόλα παρούσα σε ένα Μουντομπάσκετ. Ωστόσο αν και ήταν επτά φορές πρωταθλήτρια Αφρικής στα τελευταία οκτώ Αφρομπάσκετ, δεν έχει διακριθεί ποτέ σε παγκόσμιο επίπεδο κι αυτό δεν είναι τυχαίο.



Αστέρι: Ελλείψει του Κάρλος Μοράις, ο Εντουάρντο Μίνγκας είναι ο πιο ταλαντούχος παίκτης της ομάδας. Έστω κι αν είναι πλέον στα 35 του.

Ατού: Τα αθλητικά προσόντα είναι το νούμερο ένα όπλο της Ανγκόλας.

Αδυναμία: Οι παίκτες που απαρτίζουν την ομάδα δεν έχουν εμπειρίες από διεθνές επίπεδο και αγωνίζονται σε αδύναμα πρωταθλήματα.

Το ρόστερ:

Γκαρντ: Αρμάντο Κόστα, Ερμενεζίλντο Σάντος, Εντμίρ Λούκας, Έντσον Εντονιέμα, Ισλάντο Μανουέλ (Πριμέρο ντε Αγκόστο), Μίλτον Μπάρος (Ιντερκλούμπε).

Φόργουορντ: Ολίμπιο Σιπριάνο, Εντουάρντο Μίνγκας (Λιμπόλο), Ρέτζι Μουρ, Χοακίν Γκόμες (Πριμέρο ντε Αγκόστο).

Σέντερ: Μουτάου Φονσέκα (Πριμέρο ντε Αγκόστο), Γιανίκ Μορέιρα (Σάουδερν Μέθοντιστ, NCAA), Βαλντελίσιο Χοακίμ (Πέτρο Ατλέτικο).

Νότιος Κορέα: Απλή αναφορά

Η Νότιος Κορέα δεν μπορεί να περιμένει κάτι παραπάνω από την… εμπειρία επιστρέφοντας στο Μουντομπάσκετ μετά από 18 χρόνια. Σε αντίθεση με την Κίνα, δεν έχει παρουσιάσει πρόοδο στο χώρο του μπάσκετ παρότι ήταν τρίτη στους δύο τελευταίους Πανασιατικούς Αγώνες.



Αστέρι: Ούτε για δείγμα… Κανένας παίκτης δεν είναι ιδιαίτερα άξιος λόγου και όλοι τους παίζουν στο αδύναμο κορεατικό πρωτάθλημα.

Ατού: Η ταχύτητα, η έλλειψη άγχους και η άγνοια κινδύνου είναι τα μόνα στοιχεία που μπορούν να δώσουν μια κάποια ελπίδα για 1-2 νίκες. Αλλά δύσκολα…

Αδυναμία: Πέρα από την έλλειψη ταλέντου, οι Κορεάτες δεν έχουν και μεγάλα ύψη στο ρόστερ, κάτι που τους καθιστά ακόμη πιο ευάλωτους.

Το ρόστερ:

Γκαρντ: Κιμ Σουν-Χιούνγκ (Σεούλ Νάιτς), Γθανγκ Ντονγκ-Γκέουν (Ουλσάν), Παρκ Τσαν-Χε (Ανιάνγκ), Κιμ Τάε-Σολ (Τζεονζού), Τσο Σουνγκ-Μιν (Σόνικ Μπουμ).

Φόργουορντ: Γιανγκ Χε-Γιονγκ (Ανιάνγκ), Χέο Ιλ-Γιουνγκ (Γκογιάνγκ Όριονς), Μουν Τάε-Γιονγκ (LG Σέικερς), Κιμ Γιο-Σουνγκ (Ντονγκμπού).

Σέντερ: Λι Γιονγκ-Χιούν (Πανεπιστήμιο Κορέας), Κιμ Γιονγκ-Κιου (LG Σέικερς), Ο Σε-Κέουν (Ανιάνγκ).