Αστέρας Τρίπολης: Σε μια ζαριά τα playoffs

Ο Αστέρας γνώρισε την ήττα από τον Άρη στην Τρίπολη (0-2). Ένα σκληρό αποτέλεσμα που δεν αντικατοπτρίζει την εικόνα του παιχνιδιου, αφου για ακόμη μια φορά οι Αρκάδες αδίκησαν τον εαυτό τους και κατάφεραν να δεχτούν δυο γκολ χωρίς ο αντίπαλος να φτιάξει μια κλασική ευκαιρία σε όλο το παιχνίδι! Σε ένα ματς που η ισοπαλία έδειχνε αν μη τι άλλο το πιο δίκαιο αποτέλεσμα. Αλλά έτσι είναι το ποδόσφαιρο. Δοκάρι και μέσα είσαι μάγκας, δοκάρι και έξω είσαι... χαμένος!

Δοκάρι και... έξω: Η ιστορία επαναλαμβάνεται

Έχοντας στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα τον έλεγχο, η ομάδα του Μίλαν Ράσταβατς ήταν λογικό να έχει και τις περισσότερες φάσεις. Το λέει άλλωστε και η στατιστική με 12-8 τελικές προσπάθειες, με τον αντίπαλο να έχει τις 6 από αυτές έξω από την περιοχή. Οι άλλες δυο; Η μια ένα... χλιαρό σουτ ψηλά άουτ του Εντιαγέ και η άλλη το γκολ του Σάσα στο 90'+8'.

Ο Αστέρας από τη μεριά του είχε τις μεγάλες και κλασικές ευκαιρίες. Με τον Βαλιέντε στο ξεκίνημα, με τον Ριέρα στη συνέχεια, με τους Σίτο-Σονί πριν το εικοσαλεπτο. Με τον Ριέρα να αγγίζει το γκολ αλλά να του το στερεί το δοκάρι στο δεύτερο μέρος, με τον Κρέσπι να βλέπει το σουτ του να περνάει ελάχιστα αουτ.

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Αστέρας ξεμένει από τύχη, αλλά κυρίως από αστοχία. Με τον Ιωνικό εντός και εκτός, με τον ΠΑΟΚ εντός και εκτός, με τη Λαμία εντός. Ματς που δεν δικαιούταν να χάσει και τα περισσότερα τα έχασε (σσ. στη Νίκαια είχε έρθει ισόπαλος 1-1 με απίστευτο χαμένο τετ-α-τετ του Σίτο στο φινάλε).



Η ιστορία επαναλήφθηκε και με τον Άρη στην Τρίπολη, με όλες τις λεπτομέρειες να γυρίζουν την πλάτη στους Αρκάδες και να μην παίρνουν ουτε τον πόντο που τουλάχιστον δικαιούνταν. Ακόμα και στο γκολ του Καμαρά που η αμυντική λειτουργία είναι κακή, το τελείωμα δεν είναι και το καλύτερο από τον φορ του Άρη αλλά η κόντρα στον Πίτσου στέλνει την μπάλα έτσι ώστε να μην μπορεί να την βγάλει ο Παπαδόπουλος.

Παράδειγμα οι Μουνάφο, Παπαδόπουλος - Λίρα εκατό ο Καπίγια

Μπορεί ο Αστέρας να ηττήθηκε από τον Άρη αλλά κανείς δεν μπορεί να μηδενίζει την προσπάθεια των Αρκάδων ως τώρα. Όπως και πρέπει να αναγνωρίσουμε ορισμένα πράγματα και συμπεριφορές σε κάποιους ποδοσφαιριστές. Διότι ο Χουάν Μουνάφο που συνεχίζει στα 33 του να παίζει σε τέτοιο επίπεδο και ρυθμό και να κάνει τη διαφορά με τα τρεξίματα του και την εξυπνάδα του στο γήπεδο, είναι παράδειγμα προς μίμηση για κάθε νεότερο στην ομάδα ή για παίκτες που παίζουν λιγότερο. Όπως και ο Νίκος Παπαδόπουλος που μπορεί να ξεκίνησε ντεφορμέ την σεζόν, να κάθισε στον πάγκο και να είδε τον Αντώνη Τσιφτσή να παίρνει τα γάντια του βασικού, αλλά κάθε φορά που ο Ρασταβατς τον επιλέγει για το βασικό σχήμα, τότε δίνει το 100%. Ένας ποδοσφαιριστής που δεν δημιουργεί προβλήματα στα αποδυτήρια είτε παίζει είτε όχι, με σωστή νοοτροπία. Το ίδιο ισχύει και για τον Ιγκλέσιας, αλλά και για τους περισσότερους ποδοσφαιριστές. Απλώς πρέπει να επισημανθεί.



Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει σε ένα ακόμη... παιδί. Ο Ενέκο Καπίγια δεν το έβαλε κάτω παρότι είχε σταθεί άτυχος και με τραυματισμούς. Ακόμη και φέτος. Αλλά απέναντι στον Άρη μπήκε και έδωσε φρεσκάδα στον Αστέρα, έφτιαξε τη φάση του Κρέσπι και βοήθησε. Όπως έκανε και απέναντι στη Λαμία, στον Ιωνικό (παρά την ήττα) και καλείται να κάνει στα δυο κρίσιμα και ιδιαίτερα δύσκολα παιχνίδια στο φινάλε του πρωταθλήματος. Η ομάδα χρειάζεται την ποιότητα του, το γεγονός πως βλέπει γήπεδο και μπορεί να φτιάξει τους συμπαίκτες του, αρχής γενομένης από το ματς στο "Γ. Καραϊσκάκης".

Θέλει τρέξιμο και... κόπο σε Φάληρο και Μαρούσι

Έτσι όπως τα έφερε η μοίρα, ο Αστέρας παίζει την εξάδα σε δυο από τις πιο δύσκολες έδρες του πρωταθλήματος. Πρώτα την Τετάρτη στο Φάληρο με τον Ολυμπιακό και μετά με την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ. Δύο παιχνίδια στα οποία ψάχνει δυο ισοπαλίες ή μια νίκη για να κλειδώσει τα playoffs. Για να εξαρτάται μόνο από τον εαυτό του και να μην περιμένει κανέναν άλλον. Ώστε να είναι καλυμμένος στην περίπτωση που ο ΟΦΗ πάρει μια νίκη στα δυο τελευταία ματς που μοιάζει το πιο φυσιολογικό και να είναι... άνετος σε περίπτωση που ο ΠΑΣ κάνει 2/2. Διότι αμφότερους τους έχει στην ισοβαθμία.

Στα του Αστέρα τώρα και πάλι, για να πάρει μεγάλα αποτελέσματα στα δυο αυτά γήπεδα θα πρέπει να μοχθήσει. Να πιεστεί, να τρέξει πολύ, να έχει και λίγο τύχη που του λείπει φέτος. Όπως και να περιορίσει τα λάθη στην αμυντική του λειτουργία στο ελάχιστο. Να εμφανίσει ένα τέλειο πρόσωπο και να ακολουθήσει το πλάνο... νίκης που θα ετοιμάσει ο Ρασταβατς και το επιτελείο του.

Θα φανεί στο χειροκρότημα...

Αποτελεί αποτυχία το να μην μπει ο Αστέρας στην εξάδα; Και ναι και όχι... Ο στόχος εξ αρχής αυτός ήταν, αλλά λόγω διαφόρων γεγονότων δεν έχει καταφέρει να κλειδώσει τα playoffs. Παρόλα αυτά, κανείς δεν μπορεί να πει τίποτα σε όσους δουλεύουν στην ομάδα. Από τον πρώτο ως τον τελευταίο. Με ένα ρόστερ που το καλοκαίρι ενισχύθηκε με λιγοστές μεταγραφές και το χειμώνα με μηδέν. Αντικαθιστώντας εσωτερικά τον Λουίς Φερνάντεθ, καλύπτοντας ικανοποιητικά το κενό του.



Παίζοντας κατά διαστήματα στρωτό ποδόσφαιρο, κοιτάζοντας στα μάτια τους "μεγάλους". Έχοντας συνολικά μία από τις καλύτερες αμυντικές λειτουργίες του πρωταθλήματος, βγάζοντας στον... αφρό νεαρά παιδιά από τις ακαδημίες, τα οποία παίζουν σαν έμπειροι ποδοσφαιριστές υπό την καθοδήγηση των συμπαικτών του. Θα φανεί στο χειροκρότημα λένε αρκετοί, αλλά ήδη η ομάδα του Ράσταβατς το έχει λάβει σε αρκετές αναμετρήσεις. Και θα συνεχίσει να το δέχεται ως το φινάλε, ανεξαρτήτως τελικής κατάταξης έχοντας πίστη σε όσους δουλεύουν στην ομάδα της Τρίπολης.

Ο Αστέρας Τρίπολης παίζει ουσιαστικά σε μια ζάρια την είσοδό του στα playoffs. Διότι τα παιχνίδια με Ολυμπιακό και ΑΕΚ μοιάζουν λίγο με τζόγο. Εάν φέρει εξάρες, τότε όχι απλά θα μπει στην πρώτη εξάδα που αναμφίβολα δικαιούται, αλλά θα διεκδικήσει ως το τέλος την τέταρτη θέση και το όνειρο της Ευρώπης που του λείπει εδώ και χρόνια...