Πρόεδρε Ηλιάδη, αποτύχαμε

Δεν μπορώ να ακούω ανοησίες: Ποιος είπε ότι ο Χατζηνικολάου έχασε τον έλεγχο; Ποιος υποστήριξε ότι ο Μούτας δεν έκανε τον καλύτερο δυνατό σχεδιασμό, τις απαραίτητες επιλογές σε Έλληνες και κυρίως ξένους, ώστε ο Άρης να αποφύγει τις περσινές περιπέτειες;

Του Γιώργου Ζαχαριάδη

Ο προπονητής και ο τεχνικός διευθυντής, ακολούθησαν ένα συγκεκριμένο πλάνο για την ενίσχυση της ομάδας, επέλεξαν δύο ανεπαρκέστατους ξένους και έναν αρκετά καλό και διαχειρίζονται το υλικό του Άρη με ανορθόδοξο τρόπο. Χωρίς λογική και, όπως αποδεικνύεται, άνευ αποτελεσματικότητας.

Δυστυχώς, ο Χατζηνικολάου δεν εκμεταλλεύτηκε τους δύο μήνες της προετοιμασίας, δεν φρόντισε να προετοιμάσει ομάδα που θα φέρει άμεσα αποτελέσματα σε αγώνες που προσφέρονται για πολύτιμους βαθμούς, όπως οι πρώτοι 4-5 στο ξεκίνημα του πρωταθλήματος. Κι αυτό αποδεικνύει ότι δεν ήταν μόνον λάθος οι επιλογές των ποδοσφαιριστών. Ήταν λάθος κι ο προγραμματισμός της ομάδας που ακόμη… εκπαιδεύεται. Μαζί με αυτή φαίνεται να εκπαιδεύεται κι ο Χατζηνικολάου, ο οποίος σημειωτέων φαίνεται ότι δεν αντιλαμβάνεται πόσο δυσάρεστη είναι η εκκίνηση για τον Αρη. Δεν αντιλαμβάνεται ότι η ομάδα έχει πάρει ήδη θέση για τη μάχη της παραμονής κι αυτό είναι πολύ δυσάρεστο καθότι βρισκόμαστε μόλις στην τρίτη αγωνιστική.
Στην ουσία, ούτε ο Χατζηνικολάου, ούτε κι ο Μούτας έχουν το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης. Όταν ο πρόεδρος προσλαμβάνει με… γεωγραφικά κριτήρια, μοιραία θα έρθει μια στιγμή που η επιλογή του θα τον εκθέσει. Κι αυτό συνέβη με τον Δημήτρη Ηλιάδη όταν επέλεξε τον Γιάννη Χατζηνικολάου από τη Μεσολακκιά Σερρών.

Ήταν συζήτηση, τότε που απομάκρυνε τον Σούλη Παπαδόπουλο (τον επιτυχημένο Σούλη) η κοινή καταγωγή του προέδρου και του προπονητή. Τα κολλητιλίκια δεν οδήγησαν πουθενά. Ο Αρης χαντακώθηκε και είναι πολύ δύσκολο να ανασυγκροτηθεί εφόσον δεν υπάρχουν περιθώρια αλλαγών.

Αλλά, τι συζητούμε τώρα… Μέχρι και στην επιλογή των ξένων, του Σλοβένου καλή ώρα, του Έλσνερ, εκ του παρασκηνίου προκύπτει ότι δεν υπήρχε λογική εξήγηση. Λέγονται πολλά για αυτή την επιλογή. Ακόμη περισσότερα άρχισαν να κυκλοφορούν όταν διαπιστώθηκε ότι ο ποδοσφαιριστής, ο ένας από τους υποτιθέμενους τρεις πολύτιμους ξένους, δεν μπορεί να πάρει θέση βασικού. Παίζεται ακόμη και η θέση του στην αποστολή. Κι αυτό έχει κόστος τον αποκλεισμό του Σουνά, που δεν είναι ο… Μέσι, αλλά, δεν είναι χειρότερος από τον Ίμπε και τον Ελσνερ.

Για να τα λέμε όλα, μέσα στην γενικότερη κατάπτωση, υπάρχει ένα θετικό στοιχείο, με αυτόν τον νεαρό, τον Σταυρόπουλο, που ξεπετάχθηκε ήδη και φαίνεται ότι αξίζει τον κόπο να τον παρακολουθήσεις. Ξεχωρίζει μέσα στο ανυπόφορο παιχνίδι του.

Επίσης, δεν θα πρέπει να ξεχνούμε ότι ο πρόεδρος Ηλιάδης είχε κι αυτός άμεση συμμετοχή στον σχεδιασμό, παραμερίζοντας τον τεχνικό διευθυντή Δημήτρη Μούτα. Στον πρόεδρο χρεώθηκαν οι μεταγραφές του Μανιά και του Κύργια, από τους οποίους κανείς δεν φαίνεται να είναι ευχαριστημένος, χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι οι «δύο» τους φταίνε αποκλειστικά για την δυσάρεστη εικόνα της ομάδας.

Αν γυρνούσαμε το ρολόι μερικούς μήνες πίσω, με τις εικόνες του Άρη των τριών πρώτων αγωνιστικών, ο πρόεδρος Ηλιάδης θα άκουγε Χατζηνικολάου και Μούτα («είμαστε ένα», είπε ο πρώτος) και άλλαζε πεζοδρόμιο. Δεν αποκλείεται να είχε δώσει την ευλογία του για να συνεχίσει ο Σούλης, όπως άλλωστε θα ήταν ότι πιο λογικό μετά το τέλος της περσινής περιόδου.