Την τεράστια σημασία που είχε το πέρασμά του από τον Παναθηναϊκό για την αναγέννηση της καριέρας του υπογράμμισε ο Μάριο Χεζόνια.
Σε συνέντευξή του στην «AS», ο Κροάτης χαρακτήρισε την απόφαση να φορέσει τη φανέλα με το «τριφύλλι» ως την καλύτερη της ζωής του.
Εξήγησε λοιπόν ότι στην Ελλάδα ερωτεύτηκε ξανά το μπάσκετ, ενώ τόνισε ότι δεν δίστασε ποτέ (λόγω του παρελθόντος του στην Μπαρτσελόνα) να μετακινηθεί στη Ρεάλ.
Αναλυτικά όσα είπε ο Χεζόνια
Για την απόφαση να αφήσει το ΝΒΑ για τον Παναθηναϊκό: «Η απόφαση να πάω στον Παναθηναϊκό είναι η καλύτερη της ζωής μου ως αθλητής, γιατί στο τέλος εκείνης της σεζόν (σ.σ. 2019-20), μετά το τελευταίο παιχνίδι με τους Λέικερς πήγα σπίτι και είπα σε όλους ότι δεν πρόκειται να παίξω άλλο, ότι θα μείνω με τους φίλους μου στο Ορλάντο και με την οικογένειά μου.
Για πρώτη φορά πέρασα δύο μήνες χωρίς να αγγίξω μπάλα, μόνο στο γυμναστήριο. Και στις αρχές Νοεμβρίου ξεκίνησα ξανά προπονήσεις και οι αισθήσεις μου ήταν σαν να μην είχα σταματήσει ούτε μια μέρα. Τότε συνειδητοποίησα ότι το κεφάλι, ο ψυχικός παράγοντας, είναι εξίσου σημαντικός με τη σωματική ή τη βολή. Ερωτεύτηκα ξανά το μπάσκετ, ενδιαφέρθηκε ο Παναθηναϊκός, ρώτησα, ήρθε η πρόταση και πήγα στην Αθήνα.
Ένιωσα ξανά το μπάσκετ να το αγαπώ, να βοηθάω τους συμπαίκτες μου, να νιώθω σημαντικός, να κερδίζω… Και στο Καζάν, το ίδιο, με τον Περάσοβιτς, που με βοήθησε πολύ. Στη Ρωσία υπήρχε μια ομάδα ανθρώπων στο προπονητικό επιτελείο που γνώριζα και η κατάσταση ήταν τέλεια. Δεν θα μπορούσα να είχα κάνει καλύτερη επιλογή, αλλά ο πόλεμος ξεκίνησε και μας πήρε τα πάντα, όπως και τα πλέι οφ της Euroleague και τότε νομίζω ότι θα είχαμε πάει πολύ, πολύ μακριά».
Για το αν σκέφτηκε να μην υπογράψει στη Μαδρίτη λόγω του παρελθόντος του στην Μπαρτσελόνα: «Όχι. Η Ρεάλ ενδιαφέρθηκε για μένα, το είχε κάνει ήδη την προηγούμενη χρονιά όταν πήγα στον Παναθηναϊκό. Πάντα μου άρεσε ως οργανισμός, ένα μέρος όπου δεν μπορεί να παίξει ο καθένας και όπου, μόλις φτάσεις, βλέπεις ότι λειτουργεί σαν οικογένεια, και μου αρέσει αυτή η χημεία. Οι άνθρωποι στη Μαδρίτη είναι πολύ ξεκάθαροι για το τι θέλουν, δηλαδή τη νίκη, το ίδιο πράγμα που αναζητώ κι εγώ: Τίτλους».