Τους περνάει όλους

Με αφορμή τα σχόλια και τις αντιδράσεις που προέκυψαν (και) από την υπόθεση Καπίνο και Σπόρτινγκ έρχεσαι αντιμέτωπος με τα... αυτονόητα.

Ενα βασικό τέτοιο είναι η ανάγκη του Παναθηναϊκού να βρει χρήμα. Ζεστό χρήμα που θα ρίξει νερό στον μύλο και θα μπαλώσει τις τρύπες που ενδεχομένως υπάρχουν στο ρόστερ του. Εχει αναφερθεί και στο παρελθόν ότι η κατάκτηση του Κυπέλλου και η επικράτηση επί του ΠΑΟΚ στη μάχη για το Τσάμπιονς Λιγκ δεν άλλαξαν το μέλλον του συλλόγου προς το καλύτερο. Απλά έδωσαν στον Παναθηναϊκό μια καλή ευκαιρία να πετύχει την εξυγίανσή του επιστρέφοντας στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις.

Το δεύτερο αυτονόητο... προκύπτει από τα προηγούμενα. Αλήθεια είναι ότι αν υπάρχει μια ομάδα που έχει ανάγκη απεγνωσμένα να παίξει στην Ευρώπη και να αυξήσει τα έσοδά της αυτή είναι ο Παναθηναϊκός. Αρα, ο αγώνας που έρχεται στο τέλος του μήνα με μία εκ των Ζενίτ, Λιλ, Κοπεγχάγης, Σταντάρ και Μπεσίκτας είναι ο πρώτος αλλά ίσως και ο σπουδαιότερος της σεζόν που αρχίζει. Σημειώστε: αν ο ΠΑΟ περάσει από τον πρώτο προκριματικό εμπόδιο, μπαίνει στα πλέι οφ του Τσάμπιονς Λιγκ και όχι μόνο εξασφαλίζει τη συμμετοχή στους ομίλους του Γιουρόπα αλλά παίρνει μερτικό και από την κεντρική διαχείριση των δικαιωμάτων της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης. Θα μιλάμε βέβαια για οριστική σωτηρία αν έρθει και η πρόκριση στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ αλλά... Ως ενδεχόμενο μοιάζει πολύ δύσκολο και δεν μπορεί να τίθεται ως βάση μιας σοβαρής κουβέντας.

Επειδή ακριβώς η σημασία αυτού του πρώτου ματς γίνεται αντιληπτή και από τον κόσμο που αγωνιά παρέα με τους διοικούντες και προσδοκά ένα καλύτερο αύριο σημειώνεται από κάποιους ότι ο Παναθηναϊκός εγκληματεί με την διστακτικότητά του στις μεταγραφές.

Φτάσαμε, λοιπόν, στο δεύτερο αυτονόητο... Κατ' αρχάς ο Παναθηναϊκός δεν είναι διστακτικός. Δεν μπορεί να τελειώσει τις κινήσεις που δουλεύει τόσο καιρό γιατί μετρά και το τελευταίο σεντ. Κοιτώντας εκεί, όμως, είστε εκτός πλάνου. Επειδή ακριβώς οι άνθρωποι που τρέχουν τον Παναθηναϊκό ξέρουν ότι με τις μεταγραφές που είναι σε θέση να κάνουν δεν μπορούν να εκτινάξουν την αξία του ρόστερ τους στα ύψη επενδύουν σε κάτι που ενδεχομένως να λείπει από τον προσεχή αντίπαλο: την ομοιογένεια.

Ολοι θα ήθελαν να μπορεί ο Παναθηναϊκός να βγει στην αγορά με μερικά εκατομμύρια και να πάρει τον καλύτερο δυνατό στόπερ, τον καλύτερο δυνατό χαφ, τον καλύτερο δυνατό δεξί μπακ και τον καλύτερο δυνατό εξτρέμ. Πέρασε καιρός, όμως, από τις ημέρες που η ΠΑΕ μιλούσε με το χρήμα. Μεγάλο όπλο στα πρώτα ματς που έρχονται για τους πράσινους θα είναι το δέσιμο. Οι κώδικες και οι αυτοματισμοί που κουβαλάνε οι παίκτες από την περυσινή πετυχημένη χρονιά. Γι' αυτό μοιάζει λογική και η παρατεταμένη υπομονή - αν μπορεί κάποιος να το πει έτσι - που δείχνει η ΠΑΕ στο θέμα Σίλντενφελντ και είναι σίγουρο ότι θα δείξει και για τον Αμπέντ.

Αντί επιλόγου, λοιπόν, μια πρόβλεψη: μπορεί η Κοπεγχάγη και η Σταντάρ Λιέγης να μοιάζουν οι πιο βατοί αντίπαλοι από τους πέντε πιθανούς, η Ζενίτ, όμως, θα είναι ιδιαίτερα ταλαιπωρημένη από το Μουντιάλ. Δέκα παίκτες της βρίσκονται ή βρέθηκαν στη Βραζιλία. Από κοντά και η Λιλ που χάνει τον Οριζί και υποδέχεται καταπονημένους τους Μαβουμπά και Καλού. Αρα; Με κανέναν δεν θα είναι φαβορί ο Παναθηναϊκός, όλους, όμως, μπορεί να τους περάσει. Με όπλο, είπαμε, την ομοιογένεια...

Follow @VaiosVaios