Το θέμα είναι τι κάνει και ο Ολυμπιακός όταν τον πιέζει ψηλά ο αντίπαλος...

• Μπορεί να είμαι λίγο περίεργος, αλλά για εμένα εχουν σημασία και τα αποτελέσματα του Ολυμπιακού στα φιλικά!

• Άρα, μετά τη νίκη 5-0 με τη Γιαγκελόνια, ο Ολυμπιακός επέστρεψε στις ισοπαλίες, με το 1-1 εναντίον της Ντινάμο Κιέβου. Κι ο απολογισμός μέχρι στιγμής είναι τέσσερις ισοπαλίες και δυο νίκες, μαζί με εκείνη την πρώτη, στο κεκλεισμένων των θυρών, στην Καλλιθέα, με την ρουμάνικη Βιτορούλ.

• Καλό είναι που ο Ολυμπιακός δεν χάνει, κακό είναι που δυσκολεύεται να κερδίσει. Καλό είναι που δύο φορές ισοφάρισε στο 92, βγάζοντας καλή νοοτροπία, κακό είναι που σε δύο παιχνίδια προηγήθηκε κι ισοφαρίστηκε.

• Στα δύο από τα πέντε παιχνίδια στο εξωτερικό, ο Ολυμπιακός έπαιξε με βροχή-κι αυτό καλό είναι! Ποιος μου λέει ότι στο Πλίζεν δεν θα βρέχει στις 23 του μήνα!

• Μου έκανε εντύπωση προχθές ότι ακόμη κι ο Βαλμπουενά είχε μπει στο πνεύμα του παιχνιδιού και έκλεβε μπάλες.

• Ακόμη ότι ο Αβραάμ μπαίνοντας στο ημίχρονο στη θέση του καλύτερου αμυντικού στο α ημίχρονο, του Σεμέδο, δεν άφησε να φανεί το κενό του, με το αποφασιστικό, γρήγορο και θετικό παιχνίδι του.

• Δεν μου άρεσε που ο Κούτρης ενώ έβρισκε χώρους μπροστά κι έβγαινε ωραία, δεν πέρασε ουτε μία καλή σέντρα κι ακόμη κι ένα σουτ που επιχείρησε ήταν ακίνδυνο.

• Ακόμη περισσότερο δεν μου άρεσαν, όμως δυο πράγματα σε ομαδικό επίπεδο.

• Πρώτον, ότι στις στιγμές της καλής πίεσης ψηλά της Ντινάμο στο α ημίχρονο, αρκετά συχνά οι παίκτες του Ολυμπιακού έχαναν την μπάλα στο κέντρο. Και οι Μπουχαλάκη, Μασούρας τρεις τέσσερις φορές και οι Μπρούνο, Γκιγέρμε, Βαλμπουενα.

• Αυτό ήταν το πιο σοβαρό πρόβλημα της ομάδας, στα δικά μου μάτια. Γιατί καλό είναι που πιέζει ψηλά ο Ολυμπιακός, αλλά εξίσου σοβαρό είναι και πώς συμπεριφέτεται ο Ολυμπιακός, όταν τον πιέζει ψηλά ο αντίπαλος. Και μόνο μία φορά διέκρινα, εκεί γύρω πριν το 30, μία πραγματικά εξαιρετική αντίδραση του Ολυμπιακού στο πρες, με υποδειγματικό βγάλσιμο της μπάλας από την άμυνα για ανάπτυξη επίθεσης.

• Και δεύτερον κενό σημείο ότι για ένα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, από το 30 (σουτ Μασούρα, που πρέπει να φτιάξει το αριστερό του, βάζοντας φάλτσα) έως το 70 (σουτ Μπρούνο, που πρέπει να τελειώνει καλύτερα τις φάσεις, σημαδεύοντας γωνίες κι όχι γκολκίπερ) οι ερυθρόλευκοι δεν είχαν καμία τελική, εκτός από στατικές φάσεις.