Το κλικ και ο παράγοντας «Έλληνας παίκτης»

•Είχα γράψει από τη Δευτέρα ότι εγώ δεν θα κάτσω να πριονίσω την καρέκλα του Μίτσελ. Και δεν θα το κάνω και τώρα, ακολουθώντα το δρυός πεσούσης, πας ανήρ ξυλεύεται.

•Ο Ολυμπιακός είχε μία καλή διετία μαζί του στον πάγκο. Κι αυτό είναι το πιο σημαντικό. Θα μπορούσε να είναι και καλύτερη η διετία. Της έλειψε της ομάδας σε αυτό το διάστημα ένα κλικ για το κάτι παραπάνω.

•Ένα κλικ για να βάλει το γκολ της πρόκρισης στο Μάντσεστερ. Ένα κλικ για να κρατήσει το 2-1 η, έστω το 2-2 στο Τορίνο για να προκριθεί για πρώτη φορά στην ιστορία του ο Ολυμπιακός στα νοκ άουτ του Τσάμπιονς Λιγκ δύο σερί σεζόν. Ένα κλικ για να κρατήσει το 1-1 η, να κάνει και το 2-1 στο Παρίσι. Ασφαλώς το κλικ είχε να κάνει και με τη δουλειά του Μίτσελ, αλλά όχι μόνο με αυτή.

•Αν, πάντως, κάτι «κτυπητό» έλειπε από τον Ολυμπιακό του Μίτσελ ήταν η ισορροπία: η ομάδα μπορούσε να βάλει τέσσερα στον ΠΑΟΚ στο Καραϊσκάκη, αλλά και να φάει τρία από τον Παναθηναϊκό, στο ίδιο γήπεδο…

•Όμως, γενικά το πρόσημο στο τέλος είναι θετικό. Έκρινε ο πρόεδρος του Ολυμπιακού ότι έπρεπε να λυθεί η συνεργασία για το καλό της ομάδας και τέλειωσε μία καλή συνεργασία. Έτσι είναι αυτά. Καλώς η, κακώς έτσι συμβαίνει στην μπάλα.

•Αυτό που εγώ θα ήθελα, μεταξύ άλλων, από τον Βίτορ Περέϊρα, που μοιάζει φιλόδοξο και ξύπνιο παιδί και γενικά με προδιαγραφές να αποδειχθεί πραγματικά καλή επιλογή, είναι να συνεχίσει την τακτική του Μίτσελ απέναντι στους Έλληνες ποδοσφαιριστές.

•Ο Ισπανός τον Έλληνα ποδοσφαιριστή τον είχε ψηλά. Πέρσι, στο ζενίθ του Ολυμπιακού του Μίτσελ, έπαιζαν ο Μανωλάς, ο Σιόβας, ο Σάμαρης, ο Μανιάτης κι ο Μήτρογλου. Η μισή ενδεκάδα ήταν Έλληνες. Οι τρεις πουλήθηκαν με 40 εκ. Ευρώ. Ο Σιόβας «έφερε» προσφορά 5 εκ. Ευρώ δύο ημέρες πριν σπάσει το πόδι του. Μέχρι και στον Παπάζογλου ο Μίτσελ έδινε πολλές ευκαιρίες.

•Και φέτος είδαμε ότι και τον Μπουχαλάκη και τον Φορτούνη και τον Γιαννούλη και τον Αυλωνίτη και τον Διαμαντάκο, τους υπολόγιζε ο Μίτσελ. Γι΄αυτό και δεν υπάρχει Έλληνας παίκτης που να μην στενοχωρήθηκε που έφυγε ο Μίτσελ.