Το Καραϊσκάκη που «καίει» η μπάλα κι η εικόνα των στόπερ

• Αν θελήσουμε να σταθούμε στα ευχάριστα κομμάτια του παιχνιδιού του χθεσινού Ολυμπιακού, σίγουρα είναι η σοβαρότητα την οποία έβγαλε η ομάδα και το ότι μετά από τις δύο άσχημες τεσσάρες, από την Γκενκ μέσα στο σπίτι της κι από την ΠΣΒ επί ολλανδικού εδάφους, κράτησε το μηδέν για δεύτερο σερί αγώνα, στο 0-0 με τη Λεγανές μέσα στο Καραϊσκάκη, μετά το 1-0 επί της τούρκικης Γκοζτέπε στην Ολλανδία.

• Τουλάχιστον είδαμε μία ομάδα που απέφυγε τα χτυπητά λάθη (όχι ότι δεν έκανε-βλέπε πουλήματα της μπάλας από Ποντένσε και Φορτούνη) και προσπάθησε να είναι όσο το δυνατόν πιο ασφαλής αμυντικά, σε μία πρόβα για νοκ άουτ εντός έδρας ευρωπαϊκό παιχνίδι, όπου αν φας γκολ, πρέπει να βάλεις τρία για να αποκτήσεις τον πρώτο λόγο-κι η Λουκέρνη μπροστά είναι επικίνδυνη…Κι επιθετικά προσπάθησε να βγάλει φάσεις, ορθόδοξα, περισσότερο από πλάγια, αλλά κι από τον άξονα. Και με ανάπτυξη κι από κλεψίματα. Αλλά συνήθως στο τέλος το χάλαγε.

• Ας έχουμε, πάντως, υπόψιν μας ότι το Καραϊσκάκη είναι μία δύσκολη έδρα, «καίει» η μπάλα. Και για τον αντίπαλο του Ολυμπιακού, αλλά κάποιες φορές και για τους ίδιους τους παίκτες του Ολυμπιακού! Τι εννοώ;

• Χθες έπαιξαν για πρώτη φορά στο φαληρικό γήπεδο με τα «ερυθρόλευκα» οι Γιαννιώτης, Μιράντα, Καμαρά, Ποντένσε, Γκερέρο, Λάζαρος. Δηλαδή οι έξι από τους 11. Όσο δε για τον Βούκοβιτς, τον Τσιμίκα και τον Μπουχαλάκη, τα παιχνίδια τους στο Καραϊσκάκη είναι ελάχιστα.

• Υπάρχει ένα άγχος για την «πρώτη» στο Καραϊσκάκη, ειδικά από τα πιο νέα παιδιά. Μπήκαν λίγο τρακαρισμένα.

• Ο Γιαννιώτης στο ξεκίνημα μία φορά έχασε την μπάλα μέσα από τα χέρια του σε ένα εύκολο πλονζόν κι αναγκάστηκε μετά να διώξει με τα πόδια σε αράουτ. Κι άλλη μία πάσαρε με ρίσκο στον Τσιμίκα. Με το που του έφυγε, όμως, το πολύ άγχος ήταν μια χαρά. Όποτε χρειάστηκε να επέμβει ήταν θετικός και βγήκε και καθάρισε στον αέρα και μία στημένη φάση.

• Ο Τσιμίκας στα πρώτα λεπτά είχε ένα κακό κοντρόλ από το οποίο έβγαλε επίθεση η Λεγανές, ένα κακό σουτ που χάλασε μία καλή επίθεση και ένα κακό γύρισμα πίσω στο Γιαννιώτη! Με το που του έφυγε όμως το τρακ ήταν κι αυτός μια χαρά. Βγήκε μπροστά και πίσω είχε και μία πολύ καλή επέμβαση.

• Ο Καμαρά είχε αρκετές κακές πάσες και πολλά άσχημα σουτ! Νομίζω ότι κι αυτός έβγαλε άγχος. Είχε κι αρκετές καλές ενέργειες, αμυντικά και δημιουργικά, αλλά ανεξάρτητα από την «πρώτη» του μπροστά στον κόσμο του Ολυμπιακού, πρέπει να δεχθούμε ότι με την απειρία του θα βγάλει λάθη στο παιχνίδι-ας ευχηθούμε να μην κοστίσουν. Χθες στο 89’ ενώ είχε κόψει ωραία μία επίθεση των Ισπανών, έδωσε την μπάλα σε αντίπαλο έξω από την περιοχή του Γιαννιώτη…

• Τέλος πάντων, εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι ποτέ δεν είναι τόσο εύκολο, ιδίως για τα πιο νέα παιδιά, να παίζουν για πρώτη φορά μπροστά στον πάντα απαιτητικό κόσμο του Ολυμπιακού. Κι αυτό το βάπτισμα του πυρός λογικά θα τα βοηθήσει ενόψει του αγώνα με τη Λουκέρνη. Έχει δε σημασία ότι η εξέδρα βοήθησε στο να βρουν την ψυχολογία τους, με την στάση της μετά από λάθη τους.

• Από εκεί και πέρα, οι Μιράντα και Βούκοβιτς σαν έμπειροι παίκτες που είναι δεν είχαν κακή συνεργασία, όμως δεν απέφυγαν τα λάθη και τις ήττες.

• Ο Σέρβος είχε, είναι η αλήθεια, αρκετές καλές επεμβάσεις, αλλά και τρεις-τέσσερις στιγμές τις οποίες δεν μπορείς να αγνοήσεις: στη μία έχασε εντελώς τον Καρίγιο, που σούταρε από θέση γκολ. Στην δεύτερη υστέρησε φοβερά στο σπριντ προ ενός Ισπανού κυνηγού. Στην τρίτη του βγήκε πολύ εύκολα στην πλάτη ο Καρίγιο. Και στην τέταρτη άργησε να ελέγξει την αντεπίθεση της Λεγανές.

• Ο Πορτογάλος πήρε κεφαλιές, έκανε τάκλιν, βγήκε πρώτος στην μπάλα μαρκάροντας ψηλά, πέρασε και δύο καλές πάσες μπροστά, αλλά δυο φορές οι επεμβάσεις του ήταν «μισές» κι άλλες δύο οι πάσες του κακές-από τη δεύτερη ξεκίνησε η καλύτερη ευκαιρία των Ισπανών.

• Ο Σισέ έπαιξε λίγο, 12 λεπτά, με τον Βούκοβιτς να ζητάει πάλι αλλαγή, όπως είχε συμβεί και σε προηγούμενο φιλικό. Ο Αφρικάνος πήρε τρεις κεφαλιές, έδωσε δύο κακές πάσες, αλλά κι έκανε ένα φάουλ, στην εξέλιξη του οποίου απέτυχε να καθαρίσει τη φάση, με έλλειψη συνεννόησης με τον Γιαννιώτη και με τον Μιράντα τελικά να δίνει τη λύση.

• Ο Τοροσίδης μπήκε δύο λεπτά για να πάρει το χειροκρότημα, αλλά πρόλαβε να έχει μία καλή κάλυψη στο 92’ και μία καλή επέμβαση στο 93’, δείχνοντας καλά αντανακλαστικά και ταχύτητα.