Το βράδυ που έγινε το αδιανόητο...

Θες, πρέπει να το γράψεις, αλλά δεν πάει το χέρι σου. Εγινε το αδιανόητο. Οπως, στις 14 Απριλίου 1912, στις 23.40. Τότε, που ο Τιτανικός συγκρούστηκε με παγόβουνο και βυθίστηκε. Αδιανόητο για την εποχή. Οπως αδιανόητο για την εποχή τη δική μας ο υποβιβασμός της ΑΕΚ. Κι αν οι συγκρίσεις δεν είναι δόκιμες το δράμα στις καρδιές των «ενωσιτών» είναι τεράστιο.

Δεν μπορεί να πέσει η ΑΕΚ. Δεν μπορεί. Κάτι θα γίνει και την τελευταία στιγμή θα σωθεί. Θες να το πεις, να το πιστέψεις, αλλά η πραγματικότητα είναι άλλη. Με μηδενισμό και -3 για τη διακοπή δεν μένει ούτε το θαύμα. Η ΑΕΚ έπεσε. Το να ψάξεις να βρεις τους ενόχους αυτή την ώρα δεν είναι δύσκολο. Φταίνε όλοι. Απλό. Από την αρχή της χρονιάς κάτι φαινόταν. Οικονομική δυσπραγία, ρόστερ Δ' Εθνικής, ανύπαρκτη διοίκηση, λάθη επί λαθών. Ό,τι κι αν πεις μέσα είσαι. Η φανέλα την κρατούσε με τεχνητό τρόπο στη ζωή. Εκεί που είχε πάει το πράγμα έλεγες πως δεν μπορεί μια νίκη θα την κάνει στο φινάλε.

Δεν έβαλε ούτε γκολ με Λεβαδειακό, ΠΑΣ και Πανθρακικό. Εστω κι έτσι όμως αν δεν υπήρχε η διακοπή του αγώνα θα υπήρχε μια τελευταία ευκαιρία στο φινάλε του πρωταθλήματος. Τώρα δεν υπάρχει ούτε αυτή. Κάποιοι ανόητοι την έριξαν τεχνητά και όχι αγωνιστικά. Της στέρησαν το δικαίωμα να κυνηγήσουν έστω το θαύμα στην εκπνοή του πρωταθλήματος. Τώρα μπορεί να της φταίνε όλοι. Στις 14 Απριλίου του 2013 στις 23.40 όταν και έκλεισε το φύλλο αγώνα, ο Τιτανικός της ΑΕΚ συγκρούσθηκε με το παγόβουνο της μοίρας του. Βυθίστηκε.

Θα περάσει καιρός για να το κατανοήσουμε. Να καταλάβουμε τι έγινε. Θα λέμε τι έπρεπε να γίνει και δεν έγινε. Το πήγε στραβά. Εχει πια σημασία; Η ΑΕΚ έπεσε και δεν γυρίζει (άμεσα) πίσω. Η επόμενη μέρα είναι δύσκολη. Κι αν ξημερώνει η επόμενη του υποβιβασμού λίγοι έχουν ξυπνήσει από την τραγωδία του ΟΑΚΑ. Νομίζεις ότι είναι κακό όνειρο. Ενας εφιάλτης που δεν μπορεί να είναι αληθινός. Kι όμως είναι.

Τώρα τι γίνεται; Απλό είναι να φταίνε όλοι οι άλλοι. Να αναλωθείς στο αν έπρεπε να γυρίσει ο διαιτητής, για τη διακοπή και όλα τα σχετικά είναι η πρώτη αντίδραση. Οτι κι αν σου πει ο κόσμος της ΑΕΚ, δίκιο έχει. Είναι μια μαύρη βραδιά στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Οχι ότι οι άλλοι δεν έχουν δικαίωμα στο να μείνουν. Πως οι μεγάλοι έχουν ισόβιο συμβόλαιο με την πρώτη κατηγορία. Μπάλα είναι, ζωή είναι. Eίναι όμως και οι πρώτες στιγμές μετά το μοιραίο. Μπορείς να γράψεις χιλιάδες λέξεις, να κλάψεις, να εκνευρισθείς, να μην κοιμηθείς, να τα σπάσεις όλα. Πολλά μπορείς αν είσαι φίλος της ΑΕΚ. Να βάλεις κατά δικαίων και αδίκων. Τώρα όμως είναι αργά για δάκρυα. Η επόμενη μέρα για τη μεγάλη επιστροφή δεν μπορεί να περιμένει...