Το 66% του Μαρτίνς, το «8» των φορ και το «10» του Φορτούνη!

· Ποιο κοινό στοιχείο είχαν και τα τέσσερα ημίχρονα που έπαιξε μέχρι τώρα ο Ολυμπιακός στην προετοιμασία του; Κι αναφέρω ημίχρονα, γιατί ο Πέδρο Μαρτίνς παίζει κάθε ημίχρονο με άλλη ενδεκάδα.

· Σε όλα είχε πολύ υψηλό ποσοστό κατοχής μπάλας. ΟΚ, οι αντίπαλοι δεν ήταν δυνατοί, αλλά η κατοχή μπάλας ήταν διαδοχικά 62% στο α' ημίχρονο με την αυστριακή Βάτενς, 62% σε όλο το παιχνίδι την ίδια αντίπαλο, 66% στο α' ημίχρονο με την ρουμάνικη Μποτοζάνι και 61% σε όλο το παιχνίδι με την ίδια αντίπαλο.

· Είναι φανερό ότι ο Πορτογάλος προπονητής δίνει μεγάλη σημασία σε αυτό το κομμάτι: θέλει την μπάλα στα πόδια των παικτών του. Κι ίσως δεν είναι τυχαίο που εκθείασε την ομάδα του για την εικόνα της στο α' ημίχρονο του β' φιλικού, εκεί που το ποσοστό κατοχής ήταν το μεγαλύτερο, 66%...

· Ένα ευχάριστο στοιχείο από τα δύο πρώτα φιλικά είναι ότι η μπάλα φτάνει στον σέντερ φορ σε θέση βολής. Ο Γκερέρο σε δύο ημίχρονα βρέθηκε τρεις φορές φάτσα με το γκολ, τις δύο το έκανε. Ο Μάνος σε ένα ημίχρονο είχε τρεις καθαρές ευκαιρίες-στη μία είχε δοκάρι και στην άλλη έβαλε το γκολ, που κακώς του ακυρώθηκε. Ο Τζούρτζεβιτς σε δύο ημίχρονα βρέθηκε δύο φορές απέναντι από τον γκολκίπερ-τη μία έδιωξε την μπάλα ένας αμυντικός προ της γραμμής.

· Όταν σε δύο παιχνίδια οι σέντερ φορ σου έχουν βρεθεί απέναντι με το γκολ οκτώ (!) φορές, κι όχι από λάθος αντίπαλου η, από στημένη φάση, αλλά από παιχνίδι που παρήγαγες εσύ ως ομάδα, έστω από αντεπίθεση, σημαίνει ότι κάτι καλό έχει γίνει δημιουργικά…
· Έχει δε ενδιαφέρον ότι οι δύο ωραιότερες επιθέσεις του Ολυμπιακού, το δοκάρι του Μάνου στο ένα φιλικό και το γκολ του Τζούρτζεβιτς στο άλλο, είχαν πρωταγωνιστές παίκτες ακριβώς ίδιων θέσεων. Στην πρώτη φάση συνδυάστηκαν υπέροχα δεκάρι (Φορτούνης) κι έξω αριστερά (Βρουσάι) για να βγει απέναντι από τον γκολκίπερ ο φορ (Μάνος) και στη δεύτερη συνδυάστηκαν πάλι δεκάρι (Μάριν) κι έξω αριστερά (Λάζαρος) για να βγει απέναντι από τον γκολκίπερ ο φορ (Γκερέρο)!

· Βέβαια, πέραν της ομαδικής δουλειάς, υπάρχει πάντα το ατομικό ταλέντο-στα δύο ημίχρονα που έχει παίξει, ο Φορτούνης έχει βάλει δύο γκολ, έχει φτιάξει άλλα δύο (το ένα κακώς ακυρώθηκε), έχει ξεκινήσει τη φάση σε ένα ακόμη γκολ, αλλά και στο δοκάρι του Μάνου, έχει ο ίδιος μία κεφαλιά φαρμάκι και έχει δημιουργήσει κι άλλες τρεις ευκαιρίες!!! Είναι μέσα δηλαδή σε δέκα φάσεις για γκολ!!! Ακόμη και τα στημένα του, τα κόρνερ, είναι πιο καλοκτυπημένα κι έχουν βγάλει τρεις από αυτές τις δέκα φάσεις.

· Παρεμπιπτόντως, κάτι για τον Τζούρτζεβιτς, που εκτελεστικά έχει απογοητεύσει: πραγματικά είναι κρίμα που τα χαλάει στα τελειώματα των φάσεων, γιατί αν προσέξει κανείς τις κινήσεις που κάνει για να βρεθεί απέναντι από τον γκολκίπερ, σίγουρα θα του πεις μπράβο, γιατί είναι κινήσεις καλού σέντερ φορ. Όπως έχει και ξεδιπλώματα επιθέσεων, παίζοντας την μπάλα με τη μία, υποδειγματικά. Εκεί που μοιάζει να του λείπει λίγο παραπάνω ηρεμία είναι στην τελική. Σίγουρα, πάντως, δεν είναι ο κακός φορ που μας φαίνεται, κρίνοντας από τις ευκαιρίες που εξακολουθεί να χάνει.

· Όπως θέλω να γράψω και κάτι για τον Νικολάου, γιατί επίσης και γι’ αυτόν είναι κρίμα να χάνει εντυπώσεις από "εύκολα" λάθη, που λογικά είναι ζήτημα συγκέντρωσης. Την στιγμή που τον βλέπεις στο ένα φιλικό να μεταβιβάζει έξοχα με 30άρα πάσα στον Τζούρτζεβιτς και να τον βγάζει σε θέση γκολ και στο άλλο να κάνει τη σωστή κίνηση και να βγαίνει πρώτος στην μπάλα από τον αντίπαλο φορ, ξεκινώντας έτσι με την πάσα του στο Λάζαρο τη φάση του 1-0...