• Λιγότερο από ποτέ ακούγονται φέτος «μεγάλα» ονόματα στα μεταγραφικά του Ολυμπιακού. Τα ρεπορτάζ στρέφονται κυρίως σε ονόματα που θέλει ο προπονητής η, ελεύθερους παίκτες, αυτό που λέμε εργαλεία. Άραγε, να είναι ένδειξη μίας στροφής στη μεταγραφική πολιτική του συλλόγου;
• Όπως κι αν έχει, είναι ενδιαφέρον να δούμε τι πρόσφεραν στον Ολυμπιακό οι βεντέτες που έφερε ο σύλλογος τα τελευταία χρόνια.
• Το καλοκαίρι του 2015 ήρθε ο Καμπιάσο, στα 35 του. Από τα 48 παιχνίδια του Ολυμπιακού σε όλες τις διοργανώσεις, έπαιξε βασικός στα 18.
• Το καλοκαίρι του 2014 είχε έρθει ο Αμπιντάλ, επίσης στα 35 του. Έπαιξε 15 παιχνίδια ως το Δεκέμβριο και αποφάσισε ξαφνικά, μεσούσης της σεζόν, να κρεμάσει τα παπούτσια του.
• Το ίδιο καλοκαίρι είχε έρθει κι ο Αφελάϊ, στα 28 του. Έπαιξε βασικός 24 παιχνίδια από τα 52 του Ολυμπιακού σε όλες τις διοργανώσεις κι από τέλη Μαρτίου γύρισε στην Ολλανδία.
• Το καλοκαίρι του 2013 είχε έρθει ο Σαβιόλα, στα 32 προς 33 χρόνια του. Έπαιξε βασικός κι αυτός 24 από τα 52 του Ολυμπιακού σε όλες τις διοργανώσεις κι έφυγε στο τέλος της σεζόν, έχοντας ένα γκολ στο β΄μισό της σεζόν.
• Νομίζω ότι η καταγραφή των δεδομένων δεν αφήνει περιθώρια για πολλά πολλά σχόλια από εμένα. Κανένας από τους παίκτες αυτούς δεν έμεινε έστω δεύτερο χρόνο-οι δύο δεν έβγαλαν καν την χρονιά…
• Μιλάμε για παίκτες με συμβόλαια από ένα έως δύο εκ. Ευρώ ο καθένας. Καθαρά λεφτά, με την εφορία να την πληρώνει ο Ολυμπιακός. Άρα, ουσιαστικά να κοστίζουν από 1,5 έως 3 εκ. Ευρώ, μίνιμουμ ποσά.
• Κατά βάθος τι μας έμειναν; Κάποιες στιγμές τους.
• Τα δύο γκολ του Σαβιόλα στην Άντερλεχτ κι η ασίστ στο Μήτρογλου στις Βρυξέλλες. Άντε κι ένα γκολ στον Ατρόμητο.
• Οι καλές παρουσίες του Αμπιντάλ στις νίκες με τη Γιουβέντους και τον Παναθηναϊκό.
• Το γκολ του Αφελάϊ στην Ατλέτικο Μαδρίτης. Άντε κι η σέντρα στο Μήτρογλου για το γκολ στο 90’ στη Λιβαδειά.
• Η εμφάνιση του Καμπιάσο στο Έμιρεϊτς και τα γκολ στην Τούμπα και στον Παναθηναϊκό.
• Πράγματι ωραίες στιγμές, ενδεικτικές της αδιαμφισβήτητης κλάσης τους.
• Αλλά πολύ λίγες…