«Θα το πάρει, εύκολα κιόλας»…

· Τελικός Ολυμπιακός-Ξάνθη, σου λέει ο άλλος. “Είναι δυνατόν να μην κερδίσει ο Ολυμπιακός; Εύκολα κιόλας”.

· Εγώ φίλοι μου θα πω τι ξέρω. Κι αυτό που ξέρω είναι ότι δεν θυμάμαι ποτέ τελικό Κυπέλλου Ολυμπιακού κι εύκολο!

· Τι να θυμηθώ; Το 3-1 επί του Αστέρα Τρίπολης στην παράταση και με το χαμό που έγινε για τη διαιτησία;

· Το 2-1 επί του Ατρόμητου με το γκολ στο 119’;

· Η, την επικράτηση επί της ΑΕΚ στα πέναλτι, μετά το…4-4 στο 90λεπτο και την παράταση;

· Ακόμη κι οι νίκες στους τελικούς με καθαρά σκορ, μόνο εύκολες δεν ήταν.

· Γιατί π.χ. ακούς Ολυμπιακός-ΑΕΚ 3-0 κι Ολυμπιακός-Άρης 3-0 τη διετία 2005 και 06 και θεωρείς πως ήταν δύο εύκολες νίκες. Όμως, το αποτέλεσμα και στους δύο τελικούς, και μάλιστα ως τότε με ευκαιρίες κι από τους τελικά ηττημένους, ήταν 0-0 ως το 60’ κι 1-0 ως το 70, με το τρίτο γκολ και τις δύο φορές στο 90’…

· Κι ας αφήσουμε τις ήττες από ΠΑΟΚ κι ΑΕΚ τη διετία 2001-02, όπως κι εκείνη από τον Παναθηναϊκό το 2004.

· Το 2-0 επί του Παναθηναϊκού το 1999 σφραγίστηκε με το δεύτερο γκολ στις καθυστερήσεις και με τον Ολυμπιακό να παίζει με 10 παίκτες από το 33’.

· Κι ακόμη πιο παλιά, ακόμη κι ένα 4-2 επί του ΟΦΗ, ο τελικός από 2-0 υπέρ του Ολυμπιακού, είχε γίνει 2-2! Και γύρισε πάλι στο τελευταίο 20λεπτο.

· Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου να βλέπω μπάλα, εύκολη νίκη του Ολυμπιακού σε τελικό Κυπέλλου μπορώ να θυμηθώ ουσιαστικά μόλις μία φορά. Για να το πω πιο σωστά, νίκη χωρίς μεγάλο άγχος.

· Εκείνη το 2008 μέσα στο Καυταντζόγλειο, το 2-0 επί του Άρη! Παρότι μέσα στη Θεσσαλονίκη, ο Ολυμπιακός είχε καθαρίσει το κύπελλο με δύο γκολ, ένα προς το τέλος του α΄ημιχρόνου κι ένα στις αρχές του β΄ημιχρόνου! Η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα. Άλλη δεν θυμάμαι.

· Μακάρι να έχουμε εξαίρεση του κανόνα και τώρα στο Ολυμπιακός-Ξάνθη. Αλλά βλέπετε όλοι, από την παραπάνω καταγραφή, ότι ο κανόνας πραγματικά κυριαρχεί...