Τα λέμε στην Αμερική...

To εύκολο είναι να αρχίσει κανείς τη γκρίνια. Εχασε η ομάδα, οπότε είναι όλοι άχρηστοι και δεν υπάρχει κανένα μέλλον. Αυτή είναι η απλή ανάγνωση. Παιδική. Ας δούμε όμως την πραγματικότητα. Για τον Ολυμπιακό ήταν το πρώτο φιλικό. Επαιξαν σχεδόν όλοι όσοι μετέχουν στην προετοιμασία.

Ως σύνθεση ενδεκάδας ότι είδαμε κόντρα στην Κούμπαν το πιθανότερο είναι να μη το ξαναδούμε ποτέ. Λείπουν παίκτες, λείπουν μεταγραφές, έπαιξαν παιδιά της Κ-20. Τι περιμένεις ως αποτέλεσμα. Στις 12 Ιουλίου να πετάει και η ομάδα και όλοι όσοι έπαιξαν. Αυτά τα παιχνίδια είναι για ξεμούδιασμα και για τσεκάρισμα για ορισμένους παίκτες που θέλουν την ευκαιρία τους. Το σίγουρο είναι ότι όπως κάθε χρόνο ο Ολυμπιακός θέλει να παίξει ποδόσφαιρο κατοχής. Θέλει να έχει κίνηση από τα άκρα, αλλά ακόμη λείπουν πολλά. Φυσιολογικό. Διάθεση υπάρχει. Από την προετοιμασία όλοι είναι πιασμένοι. Λίγο τρέξιμο και μια προσπάθεια να κυλήσει η μπάλα. Αυτό έγινε.

Το να κρίνουμε αν κάνει ή όχι (π.χ.) ο Ντοσεβί και ο Ομάρ είναι πρόωρο και λανθασμένο. Ο Μίτσελ θέλει να δει ποιοι του κάνουν και ποιοι όχι από αυτούς που είναι υπό κρίση. Για κάποιους φαίνεται πως η επόμενη μέρα δύσκολα θα τους βρει και πάλι στο λιμάνι. Αυτά επί της ουσίας. Για τον ίδιο αγώνα δεν χρειάζεται το παραμικρό σχόλιο. Είναι πάντως σημαντικό για την εικόνα του Ολυμπιακού η παρουσία του Αμπιντάλ στο γήπεδο. Είναι σημείο αναφοράς και ως προσωπικότητα θα δώσει πολλά. Για το πώς κολλάει και τι συνολικά θα δώσει μόνο όταν παίξει με την ενδεκάδα που θα είναι θεωρητικά η βασική για την επόμενη χρονιά θα μπορούμε να μιλήσουμε.

Για τον Σαβιόλα και τον Τσόρι (αλλά και ο Φουστέρ) δεν είναι απαραίτητο να πει κάποιος κάτι. Γνωστοί και βέβαιοι για την προσφορά τους. Ομοίως και ο Ντινγκά. Ο Σιόβας πατάει καλά και δείχνει ότι επανέρχεται σε κανονική κατάσταση. Αυτό ίσως είναι και το καλύτερο νέο για τον Μίτσελ και τον πρωταθλητή Ελλάδας. Συμπεράσματα για τον νέο Ολυμπιακό θα βγάλουμε στα φιλικά στις ΗΠΑ. Τότε που θα είναι σε πλήρη σύνθεση και με περισσότερες μέρες προετοιμασίας. Για την ώρα, βλέπουμε και περιμένουμε…