Τα ξαναλέμε...

Λίγα πράγματα στο Φάληρο. Για την ακρίβεια, αυτά μπορούσαν, αυτά έπαιξαν. Ο ΠΑΟΚ είχε συγκεκριμένο σχέδιο. Να περιμένει και να χτυπήσει στην αντεπίθεση. Το πήρε άνετα το «Χ». Εδειξε έτοιμος για τα πλεϊ οφ και έβαλε παρακαταθήκη για του χρόνου.

Ο Ολυμπιακός είχε κίνητρο μόνο το γόητρο. Για μια ακόμη φορά σε σπουδαίο ματς όμως έβγαλε τις γνωστές αδυναμίες. Δεν εμφάνισε κάποιο πρόβλημα που δεν ξέραμε. Οτι είδαμε απέναντι στη Λεβάντε. Λίγο καλύτερος μόνο επειδή ο Βλαχοδήμος πήρε περισσότερες προσπάθειες, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Κάθετη πάσα για μια ακόμη φορά απούσα. Δεν έχει χαφ για να δημιουργήσει παιχνίδι.

Τα άκρα του δεν λειτούργησαν μετά το 20' όταν κι έσκασε ο Αμπντούν και χάθηκε από τον αγώνα. Ο Τζιμπούρ εγκλωβίστηκε και κάπου εκεί τελειώνουν όλα. Με μακρινά σουτ, αυτά τα λίγα που μπόρεσαν να γίνουν, προφανώς και δεν μπορείς να περιμένεις πολλά. Ο ΠΑΟΚ ήταν σωστά στημμένος και πολύ προσεκτικός. Δεν κυνήγησε κάτι παραπάνω αφού στο Φάληρο κι απέναντι στον Ολυμπιακό ποτέ δεν μπορείς να ρισκάρεις υπερβολικά. Μπορείς να τον κατηγορήσεις ότι το φοβήθηκε παραπάνω από ότι έπρεπε. Εκ του αποτελέσματος, ναι. Θα είναι άδικο. Αυτό που ήθελε, το πήρε.

Μετρημένος, σωστός και με λίγα λάθη άφησε τον Ολυμπιακό να γυρίζει τη μπάλα δίχως να ξέρει τι να την κάνει. Κερδισμένος έστω και στα σημεία σε αυτό το ισόπαλο ντέρμπι μάλλον είναι ο ΠΑΟΚ. Ο Ολυμπιακός δεν έχασε τίποτα. Το πρωτάθλημα το έχει πάρει, αλλά τη μεγάλη νίκη απέναντι στον άμεσο, για αυτή τη χρονική στιγμή, αντίπαλό του δεν την πήρε. Οι δυο τους ανανέωσαν το ραντεβού τους για τον τελικό του κυπέλλου. Αν το επιτρέψει ο Αστέρας...