• Το πόσο δύσκολο έργο έχει σήμερα ο Ολυμπιακός στο Ηράκλειο, φαίνεται και μόνο από το ότι πέρσι εκεί είχε χάσει από τον ΟΦΗ- σε συνδυασμό με το ότι πέρσι ο Ολυμπιακός είχε άλλο ένα κακό αποτέλεσμα στην επαρχία, την ισοπαλία στην Ξάνθη, κάτι που επανέλαβε και στο φετινό πρωτάθλημα. Όπερ σημαίνει ότι ο Ολυμπιακός έχει μία τάση να μην μπορεί να κερδίζει σε κάποιες έδρες…

• Μου έχει κάνει εντύπωση ο ΟΦΗ στα παιχνίδια του ιδίως στην Κρήτη γιατί όχι μόνο κερδίζει όταν προηγείται στο σκορ (ΑΕΚ 1-0, Παναιτωλικό 3-1, Ξάνθη 2-0), αλλά και ανατρέπει εις βάρος του σκορ με εντυπωσιακό τρόπο (3-1 τον Άρη, 4-1 τον Πανιώνιο και 3-1 τον Αστέρα από 0-1)! Γενικά εντός έδρας σκοράρει με χαρακτηριστική ευκολία-μόνο στον ΠΑΟΚ δεν πέτυχε γκολ, αλλά εναντίον του δεν σούταρε καν εντός περιοχής…

• Γνώμη μου είναι ότι ο Ολυμπιακός πρέπει να πάει να χτυπήσει το παιχνίδι από το α΄ ημίχρονο. Αν στην ανάπαυλα είναι ισόπαλος η, πίσω στο σκορ, θα θεωρήσω άθλο να το «γυρίσει»! Διότι, βλέπω την αγωνιστική συμπεριφορά του ΟΦΗ. Σχεδόν όλα του τα γκολ τα βάζει στο β΄ ημίχρονο! Λες και μεταμορφώνεται!

• Γενικά ο ΟΦΗ είναι περίεργη ομάδα σε αυτό το κομμάτι. Σε όλα τα παιχνίδια του στο ημίχρονο ήταν ισόπαλος στο Γεντί Κουλέ (!): 0-0 με τον Παναιτωλικό, 0-0 με τον Αστέρα, 1-1 με τον Πανιώνιο, 0-0 με την Ξάνθη, 0-0 με τον ΠΑΟΚ, 0-0 με την ΑΕΚ, 1-1 με τον Άρη, 0-0 με τον Παναθηναϊκό! Κι από αυτά, μόνο ο ΠΑΟΚ τον νίκησε και μόνο ο Παναθηναϊκός του πήρε ισοπαλία, με πέναλτι στο 88’. Αντίθετα, στο μοναδικό παιχνίδι στο οποίο ο ΟΦΗ έχανε στο ημίχρονο, 0-1 από το Βόλο, έχασε και στο τέλος (1-2).

• Αυτό που κάνει ο ΟΦΗ είναι να μπαίνει πολύ δυνατά στο β΄ ημίχρονο και προφανέστατα δεν είναι τυχαίο ότι στα πρώτα λεπτά τους, από το 46’ έως το 56’, έχει σημειώσει τα περισσότερα του γκολ!

• Από την άλλη, βλέπουμε εσχάτως τον Ολυμπιακό να καθαρίζει διπλά από τα α΄ ημίχρονα του (στο Αγρίνιο το σκορ στην ανάπαυλα ήταν 3-0 και στην Τρίπολη 4-0), ενώ γενικά ό,τι διπλό έκανε, το έκανε από το α΄ ημίχρονο, οπότε και προηγήθηκε 1-0 στη Λάρισα, 2-1 στο Χαριλάου και 1-0 στη Λαμία. Μόνο στο ΟΑΚΑ προηγήθηκε στο ημίχρονο και στο τέλος έφερε 1-1. Αντίθετα, όποτε ήταν 0-0 στο ημίχρονο στο τέλος γκέλαρε (και στον Πανιώνιο και στην Ξάνθη και στο Βόλο)…

• Ο Ολυμπιακός νομίζω ότι πρέπει να εκμεταλλευθεί ακριβώς το ότι αυτή την εποχή δείχνει σε καλή κατάσταση, με τρεις καλές νίκες (1-0 τον ΠΑΟ κεκλεισμένων των θυρών, 4-0 στη Λαμία, 4-1 τον Άρη), ενώ αντίθετα ο ΟΦΗ με εξαίρεση το διπλό του την Κυριακή επί του Πανιώνιου έχει μία ισοπαλία και τρεις ήττες στα άλλα τέσσερα παιχνίδια του, χωρίς να βάλω και τις δύο ήττες στο Κύπελλο από τον ΠΑΟΚ.

• Μπορεί κάποιος να προσέξει ότι στα τελευταία παιχνίδια του ο Ολυμπιακός κλέβει ωραία την μπάλα και φτιάχνει φάσεις για γκολ. Το 2-0 επί του Άρη ήρθε από κλέψιμο του Καμαρά στη σέντρα. Το 2-0 στη Λαμία ήρθε από πίεση ψηλά και λάθος πάσα του αμυντικού προς τον Ελ Αραμπί. Ακόμη και το μοναδικό γκολ επί του Παναθηναϊκού ξεκίνησε από κλέψιμο του Λάζαρου…

• Στο δε παιχνίδι με τον Άρη επιτέλους ο Ολυμπιακός σκόραρε από στημένη φάση μετά από σχεδόν τρεις μήνες, από τις 27 Οκτωβρίου (!!!) και το 2-0 με την ΑΕΚ (ο Σεμέδο τότε είχε ανοίξει το σκορ και ο Σεμέδο τώρα πήρε την κεφαλιά για το 1-0 του Γκιγιέρμε). Φαινόταν ότι με την επιστροφή του Βαλμπουενά θα έρχονταν και κάποιο γκολ από κόρνερ και φάουλ (π.χ. είχε δοκάρι ο Μπα με κεφαλιά στη Λαμία), αλλά η αλήθεια είναι ότι οι «ερυθρόλευκοι» πρέπει να επιμείνουν πολύ περισσότερο στην αξιοποίηση των στατικών φάσεων.

• Ο Ολυμπιακός πρέπει γενικά να επενδύει εκεί που είναι καλός. Λ.χ είναι ομάδα που μπορεί όταν σκοράρει, να κάνει «καπάκι» κι άλλο γκολ, βγάζοντας νοκ άουτ τον αντίπαλο. Με τον Άρη έβαλε τα δύο πρώτα γκολ μέσα σε τρία λεπτά (22-24), με τη Λάρισα επίσης σε τρία (9-11), στην Τρίπολη μέσα σε πέντε (5-9)…Αφού το έχει λοιπόν, ας το κάνει κι όχι να τραβιέται αμέσως πίσω με το που σκοράρει…

• Ο Τσιμίκας πρέπει να συνεχίσει έτσι όπως και με τον Άρη, που ήταν ανίκητος σε όλες τις μάχες αμυντικά και έφευγε κι επικίνδυνα μπροστά. Ο Γκιγιέρμε να συνεχίσει κι αυτός όπως στο β΄ ημίχρονο του της Κυριακής, όπου τον είδαμε να κλέβει μπάλες, να βγάζει πάσες, να έχει σωτήριες επεμβάσεις πίσω και γενικά να μας θυμίζει τον γνωστό καταλύτη της ενδεκάδας, μετά από ένα χαμηλών τόνων πρώτο 45λεπτο.

• Ο Μασούρας να εκμεταλλευθεί τις καλές του σέντρες, όπως έκανε στο ξεκίνημα του αγώνα της Κυριακής, σερβίροντας έτοιμα γκολ σε Βαλμπουενά και Ελ Αραμπί-με τη διαφορά ότι στη συνέχεια σχεδόν χάθηκε από το παιχνίδι. Κι ο Καμαρά να μείνει συγκεντρωμένος σε όλο το ματς κι όχι ξαφνικά να μοιάζει αλλού. Και στο παιχνίδι με τον Άρη είχε εκπληκτικές ενέργειες (το κλέψιμο στο δεύτερο γκολ, την πάσα πάρε βάλε στον Ελ Αραμπί στην αρχή όταν αυτός έχασε το κοντρόλ φάτσα με τον γκολκίπερ, την πάσα στον Βαλμπουενά στην φάση του πέναλτι), έβγαλε αρκετές καλές άμυνες, αλλά έκανε και πράγματα χωρίς κανένα νόημα.

• Θέλω δε να ελπίζω ότι ο Μαρτίνς δούλεψε μέσα στην εβδομάδα για το πώς οι παίκτες του πρέπει να αντιδρούν καλύτερα όταν τους πιέζει ψηλά ο αντίπαλος, όπως έκανε ο Άρης στο Καραϊσκάκη. Γιατί αν πιέσει έτσι, δηλαδή κοντά στην περιοχή του Σα κι ο ΟΦΗ σήμερα, κι οι αμυντικοί και χαφ του Ολυμπιακού χάνουν με την ίδια ευκολία την μπάλα όπως την έχαναν την Κυριακή, θα τους περιμένουν πολύ δυσάρεστες εκπλήξεις.

• Κι επειδή εγώ πάντοτε κοιτάζω την παράδοση: Το κλειδί για τον Ολυμπιακό είναι να σκοράρει σήμερα. Όποτε έχει σκοράρει στο Ηράκλειο εδώ και πολλά χρόνια, πάντοτε κέρδισε. Τα άσχημα αποτελέσματα του ήταν όταν ο ΟΦΗ κράτησε πίσω το μηδέν: 1-0 πέρσι, 0-0 το 2012, 0-0 το 2008 και 1-0 το 2005…

ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube