Τα… κανιά και το μυαλό του Σισέ, που είναι δύναμη της φύσης!

• Είχε καλές εκτελέσεις στα «στημένα» ο Ολυμπιακός στον αγώνα με τον Απόλλωνα. Κύρια με τον Φορτούνη, αλλά μία φορά και με τον Φετφατζίδη. Όμως, δεν ήταν εύστοχες οι κεφαλιές των Σισέ, Βούκοβιτς, Καμαρά, Λάζαρου. Για την ακρίβεια, καμία δεν ήταν τέτοια που πραγματικά θα απειλούσε τον αντίπαλο τερματοφύλακα. Και κάτι τέτοια ματς με μαζικές άμυνες, όλα τα λεφτά είναι ένα καλό κόρνερ η, φάουλ και μία καλή κεφαλιά…Γενικά από αέρος δεν απείλησε καθόλου ο Ολυμπιακός, αφού δεν έβγαιναν σέντρες, καθώς ήταν κάτω του μετρίου επιθετικά οι Ομάρ και Κούτρης

• Ίσως ο πιο απειλητικός παίκτης του Ολυμπιακού στις στατικές φάσεις μπορεί να γίνει και φέτος, όπως πέρσι, ο Σισέ, όταν νιώσει πραγματικά βασικός και πάρει τα πάνω του. Αυτός μπαίνει πιο πολύ στη φωτιά κι έχει και το καλύτερο άλμα. Στα πρώτα λεπτά του αγώνα με τον Απόλλωνα, είχε μία έξυπνη εκτέλεση φάουλ ο Φορτούνης και βγήκε ωραία πάνω στην μπάλα ο πανύψηλος Αφρικάνος, αλλά στο τσακ δεν την πρόλαβε, ενώ λίγο μετά, σε άλλο στημένο, βρήκε την μπάλα, αλλά όχι «γεμάτα».

• Ο Σισέ γενικά είναι δύναμη για την άμυνα του Ολυμπιακού, είναι δύναμη της φύσης! Το είδαμε και με τον Απόλλωνα, με τις καλές επεμβάσεις του πίσω, αλλά και κάποιες πολύ καλές πάσες που πέρασε μπροστά, ιδίως στον Ομάρ. Αλλά όταν ο διεθνής Σενεγαλέζος χάνει την συγκέντρωση του, είναι μεγάλο πρόβλημα. Π.χ. ήταν πολύ κακό το μαρκάρισμα που έκανε στον Ναδάλες, εκεί που του έφυγε ο αντίπαλος κυνηγός πίσω από τη σέντρα (άρα χωρίς να υπάρχει οφσάϊντ) και βρέθηκε φάτσα με τον Σα. Και να θυμηθούμε ότι κι ο φορ της Ντουντελάνζ προς το τέλος του αγώνα στο Λουξεμβούργο του είχε ξεφύγει και πήγε να σκοράρει.

• Είναι γρήγορος ο Σισέ και τα μακριά κανιά του τον βοηθάνε να προλαβαίνει τους επιθετικούς (όπως είχε συμβεί δύο φορές στο Λουεμβούργο και μία φορά στο ματς με τον Απόλλωνα), αλλά κάποιες φορές φυσικά και θα την πατήσει. Άρα, προέχει το σωστό μαρκάρισμα. Στα τελευταία λεπτά του αγώνα με την Ντουντελάνζ, και με το σκορ ήδη στο 2-0, σε δύο περιπτώσεις έχασε τον αντίπαλο σέντερ φορ. Ξεκάθαρα γιατί πρώτα έχασε τη συγκέντρωση του και μετά τον παίκτη του. Όλα είναι στο μυαλό του-σε μία στιγμή έκανε λάθος και έτεξε και το διόρθωσε ο ίδιος. Όμως, δεν θα γίνεται πάντα αυτό.

• Ο Βούκοβιτς είναι πιο έμπειρος και μπορεί να τον βοηθήσει τον Σισέ. Όπως έκανε σε μία στιγμή στο β΄ημίχρονο του αγώνα με τον Απόλλωνα, όταν έσπευσε και διόρθωσε ένα λάθος του συμπαίκτη του. Γενικά ο Σέρβος είναι πάλι στα καλά του και τη Δευτέρα ακόμη και το μοναδικό του γκολ ξεκίνησε από μία δική του καλή επέμβαση στην άμυνα. Όπως από δικές του καλές κάθετες πάσες από πίσω ξεκίνησαν κι οι καλύτερες φάσεις του Ολυμπιακού: τόσο η ευκαιρία του Λάζαρου στο α΄ ημίχρονο (με τον Φορτούνη ενδιάμεσο να κάνει έξοχη ενέργεια), όσο και η ευκαιρία του Φετφατζίδη στο β΄ημίχρονο (Βούκοβιτς-Νάτχο-Λάζαρος-Φορτούνης-Νάτχο-Φετφατζίδης).

• Παρεμπιπτόντως: Δύο πράγματα που δεν μου άρεσαν στον Ολυμπιακό από το τελευταίο παιχνίδι του.

• Πρώτον, ότι ο Φορτούνης σπάνια πάτησε την αντίπαλη περιοχή-τέλειωσε το παιχνίδι με μηδέν τελικές! Μία φορά βρέθηκε σε θέση να απειλήσει, σε μία σέντρα του Κούτρη και βρήκε πολύ άσχημα την μπάλα πάνω στο πλασέ.

• Και δεύτερον ότι ο Ολυμπιακός δεν έβγαλε αντεπιθέσεις όπως σε άλλα παιχνίδια. Μία φορά το έκανε στο α΄ ημίχρονο, με τον Ποντένσε και τον Ναουέλ, αλλά ο Πορτογάλος την χάλασε με κακή πάσα. Ένας Ποντένσε που πάλι ξύπνησε στο β΄ ημίχρονο, όμως ουσιαστικός άρχισε να γίνεται μόλις μετά το 75’, με κάποιες πάσες που πέρασε κυρίως στον Μάνο, με τον οποίο έδειξε μία καλή χημεία, αλλά και με ορισμένες καλές συνεργασίες με Φορτούνη και Λάζαρο.

• Και, κλασικά, όταν ο Ποντένσε βρέθηκε σε μία καλή θέση να τελειώσει μία φάση, τη μοναδική του στο παιχνίδι, το έκανε με απογοητευτικό τρόπο.