Σώθηκε από βέβαιο πνιγμό…

Αν η νίκη είναι το ζητούμενο, τότε όλα καλά για τον Ολυμπιακό. Πέρασε με διπλό από την Κρήτη και πάει ήρεμος στη μάχη με τη Γιουβέντους.

Είδε και τον Μήτρογλου να βάζει και δυο γκολ και μάλιστα το ένα ήταν νικήτηριο στο φινάλε του ματς. Μια χαρά. Αυτή είναι η μια πλευρά. Το θετικό.

Αφού δεν έπαθε ζημιά τότε δεν έγινε και τίποτα στο Ηράκλειο. Από την άλλη όμως οι πρωταθλητές εμφάνισαν απίστευτα κενά στο κέντρο και στην άμυνα. Ανασταλτικά ανύπαρκτοι. Ο Εργοτέλης με τον Γιουσούφ να κάνει ότι θέλει απείλησε με παραπάνω γκολ τον Ολυμπιακό. Ο Ρομπέρτο όμως έσωσε τους «ερυθρόλευκους». Έβλεπες τους Κρητικούς να κλέβουν τη μπάλα και να βγάζουν κόντρες και νόμιζες ότι ο Ολυμπιακός έπαιζε με τη Ρεάλ και δεν ήξερε τι του γινόταν.

Ο Εργοτέλης του έβγαλε 16 τελικές. Τέτοιο νούμερο από αντίπαλο του Ολυμπιακού στην Ελλάδα δύσκολα θα βρούμε τα τελευταία χρόνια. Τόσες δεν έχει φάει από ομαδάρες στο Τσάμπιονς Λιγκ σε βραδιές που έκλεινες τα μάτια σου και έκανες το σταυρό σου μη γίνει της... Γιουβέντους. Υπερβολικά ακούγονται όλα αυτά, αλλά η αλήθεια είναι ότι οι «κόκκινοι» ήταν εκτός τόπου και χρόνου στην άμυνά τους. Μιλάμε για το χάλι της δεκαετίας.

Για ένα ακόμη ματς ο Ολυμπιακός τρώει γκολ. Αυτή τη φορά δέχθηκε δυο και παραλίγο να φάει άλλα τόσα. Αυτή τη φορά βρήκε τρία γκολ μπροστά και νίκησε. Έτσι όμως δεν γίνεται δουλειά. Ακόμη και στη Σούπερ Λίγκα δεν μπορεί να βάζει συνέχεια τρία και τέσσερα γκολ για να είναι σίγουρος.

Η δικαιολογία είναι ότι ακολουθεί αγώνας με τη Γιουβέντους για το Τσάμπιονς Λιγκ. Το μυαλό όλων ήταν εκεί με αποτέλεσμα η νίκη να έρθει χάρη στο Ρομπέρτο και τον Μήτρογλου. Καμία ισορροπία σε άμυνα και ισορροπία, καμία ισορροπία από Ελλάδα σε Ευρώπη. Τέτοια ματς τα καθαρίζεις νωρίς. Ο Ολυμπιακός όμως δεν ήταν εκεί. Νίκησε στο παρά ένα. Δεν μπορεί όμως να γίνεται κάθε φορά το ίδιο. Προφανώς ο Ολυμπιακός ξεχνάει ότι έγινε και πάει παρακάτω. Ακολουθούν αγώνες φωτιά με Γιουβέντους και Παναθηναϊκό. Εκεί τέτοια λάθη δεν συγχωρούνται…

Γιώργος Μαζιάς