Λίγες ώρες μετά το θάνατο του Σίνισα Μιχαΐλοβιτς, αρκετοί ήταν εκείνοι οι οποίοι συλλυπήθηκαν στην οικογένεια του Σέρβου για το χαμό του, με αναρτήσεις τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, εκφράζοντας τη βαθιά τους θλίψη.
Συμπαίκτες, φίλοι, αντίπαλοι και πρόεδροι ομάδων πρόκειται να πουν το τελευταίο «αντίο» στον θρύλο του σερβικού ποδοσφαίρου που «έφυγε» από τη ζωή σε ηλικία 53 ετών νικημένος από τη λευχαιμία.
Ένας από αυτούς ήταν και ο πρώην προπονητής της Λάρισας του Απόλλωνα Σμύρνης και της Λαμίας, Τζανλούκα Φέστα, ο οποίος μέσω του sport-fm.gr αποχαιρέτησε τον πρώην συμπαίκτη του στη Ρόμα, τονίζοντας ότι επρόκειτο για έναν πραγματικό μαχητή της ζωής, με χαρακτήρα ηγέτη, ενώ δεν παρέλειψε να αναφέρει και τη συνήθεια που είχε ο Μιχαΐλοβιτς μετά τις προπονήσεις.
Συνέντευξη στον Γιώργο Ζαχαρίου
«Απίθανος χαρακτήρας, πάλεψε γενναία απέναντι στην κακιά αρρώστια»
Ο Ιταλός τεχνικός αναφέρθηκε στην προσωπικότητα που διέθετε ο Σίνισα Μιχαΐλοβιτς, λέγοντας ότι ήταν ένας τρομερά καλός και ευαίσθητος άνθρωπος που πάλεψε γενναία και θαρραλέα με τη λευχαιμία, ενώ στη συνέχεια απέστειλε τα θερμά του συλλυπητήρια στην οικογένεια του εκλιπόντα.
«Πρώτα απ' όλα ήταν ένας εξαιρετικός άνθρωπος. Θέλω να εκφράσω τα θερμά συλλυπητήριά μου στην οικογένειά του και να τους πω ότι πρέπει να είναι πολύ υπερήφανοι για εκείνον επειδή πάλεψε με όλες του τις δυνάμεις για να αντιμετωπίσει αυτήν την κακιά αρρώστια που είναι η λευχαιμία. Αλλά πραγματικά η προσωπικότητα του ήταν συγκλονιστική. Ιδίως τον τελευταίο καιρό είχε πάντοτε ένα πλατύ χαμόγελο προς όλους και έδειχνε θάρρος παρά τους τρομερούς πόνους που είχε. Και φυσικά καθ' όλη την περίοδο είχε πάντοτε για στήριγμα την οικογένεια του η οποία ήταν δίπλα του. Μάλιστα, έγινε και παππούς πρόσφατα και ήταν στα ουράνια».
«Παίζαμε μπάσκετ μετά τις προπονήσεις και με κέρδιζε συνέχεια»
Ο Φέστα, θυμήθηκε μεταξύ άλλων την περίοδο κατά την οποία ήταν συμπαίκτες στη Ρόμα το μακρινό 1994, λέγοντας ότι ο Σέρβος, ήταν τρομερά αφοσιωμένος στο ποδόσφαιρο ανεξάρτητα από την ομάδα στην οποία αγωνιζόταν. Στάθηκε επίσης στην επιρροή που είχε στα αποδυτήρια, στις ώρες που κατέγραφε μετά το τέλος των προπονήσεων για να εξασκηθεί στις απευθείας εκτελέσεις φάουλ, ενώ επιπροσθέτως αποκάλυψε και μια ιστορία.
«Στα αποδυτήρια ήταν πραγματική έμπνευση και σωστό... θηρίο. Όταν χρειαζόταν έβαζε τις φωνές και αυτό έδειχνε την αφοσίωση του και το πάθος του για την ομάδα που αγωνιζόταν αλλά και για το άθλημα συνολικά. Για να μην πω για τα φάουλ του. Αυτή ήταν η δουλειά του στο γήπεδο. Αφιέρωνε αρκετές ώρες μετά την προπόνηση για να εξασκηθεί ακόμη περισσότερο στις απευθείας εκτελέσεις.
Θυμάμαι, ότι αρκετές φορές όποτε δεν χτυπούσε φάουλ, μου ζητούσε να παίξουμε μπάσκετ ένας εναντίον ενός. Με κέρδιζε συνέχεια. Ήταν πραγματικά τρομερός και δεν ήθελε να χάνει ούτε εκεί».
«Σίνισα, ελπίζω να μην προκαλείς και τον Θεό στον παράδεισο σε διαγωνισμό φάουλ»
Κλείνοντας την κουβέντα, ο Τζανλούκα Φέστα, είπε όσα δεν πρόλαβε να πει στον Μιχαΐλοβιτς ενώ ανέτρεξε στο πρόσφατο παρελθόν και στην τελευταία τους συνάντηση.
«Τελευταία φορά που συναντηθήκαμε είναι πριν λίγα χρόνια. Αν θυμάμαι καλά ήταν στο Koνβερσάνο. Δυστυχώς όμως είχε αρκετό κόσμο και το μόνο που προλάβαμε ήταν να χαιρετηθούμε με ένα νεύμα και ένα χαμόγελο από μακριά.
Ειλικρινά, αν προλάβαινα θα ήθελα να του πω ότι ήταν μεγάλη μου τιμή που υπήρξα συμπαίκτης του. Και ελπίζω πως εκεί στον παράδεισο δεν θα ζητά και από τον Θεό να κάνουν διαγωνισμό στις εκτελέσεις φάουλ όπως έκανε και με εμένα παλιά».