· Με γκολάκι λοιπόν ξεκίνησε το Παγκόσμιο Κύπελλο ο Φινμπόγκασον, δικαιώνοντας τον τίτλο του σκόρερ.
· Και θυμήθηκα τις προάλλες κάποιους φίλους Ολυμπιακούς, που σχολίαζαν τα γκολ που έβαλε και φέτος ο Ισλανδός στην Μπουντεσλίγκα, να λένε, «πώς την πατήσαμε ρε παιδί μου με αυτό τον παίκτη», εννοώντας ότι ο Ολυμπιακός τον είχε φέρει στην Ελλάδα, αλλά στους έξι μήνες τον έχασε, αφού ο Φίνμπο έφυγε Γενάρη μήνα για να πάει στην γερμανική Άουγκσμπουργκ, όπου κι έδειξε τις εκτελεστικές του ικανότητες: 22 γκολ σε δυόμιση σεζόν, παρότι φέτος έμεινε έξω τρεις μήνες και πέρσι άλλους έξι λόγω τραυματισμών, δεν τα λες λίγα για Μπουντεσλίγκα…
· Ας σκεφθούμε, όμως, τι είχε γίνει με τον Φινμπόγκασον, για να καταλάβουμε αν όντως την πάτησε ο Ολυμπιακός…
· Γιατί τον Φίνμπο τον είχε φέρει ο Ολυμπιακός για βασικό σέντερ φορ, αλλά στη προετοιμασία ο Μάρκο Σίλβα δεν ήταν ευχαριστημένος και ζήτησε άλλον-κι όντως ο Ολυμπιακός πήγε κι αγόρασε από την Αγγλία τον Ιντέγε, τον οποίο ο Πορτογάλος τεχνικός έχρισε αμέσως αναντικατάστατο στην ενδεκάδα. Το αποτέλεσμα; Βλέποντας ο Ισλανδός ότι δεν έπαιζε καθόλου, ζήτησε το Γενάρη να φύγει και όντως πήγε στην Άουγκσμπουργκ.
· Κοιτάξτε, πρέπει να δεχθούμε κάποια πράγματα στο ποδόσφαιρο γενικότερα και στις μεταγραφές ειδικότερα.
· Πρώτον, ότι ο κάθε προπονητής έχει παίκτες που συμπαθεί η, αντιπαθεί. Ό,τι και να λέμε, όσο και να μιλάμε για δικαιοσύνη, αυτό ισχύει, πώς να το κάνουμε τώρα.
· Και δεύτερον, ότι ο κάθε προπονητής, καθαρά αγωνιστικά τώρα, έχει παίκτες που ταιριάζουν στον τρόπο που θέλει να παίζει η ομάδα του και παίκτες που δεν ταιριάζουν η, αν θέλετε, ταιριάζουν λιγότερο. Ε, ο Μάρκο Σίλβα θεωρούσε ότι ο Φινμπόγκασον δεν ταίριαζε το στιλ του παιχνιδιού του με το στιλ που ήθελε να παίζει η ομάδα-κι ότι, αντίθετα, του «κόλλαγε» πολύ καλύτερα ο Ιντέγε.
· Μην ξεχνάμε τον Ερνέστο Βαλβέρδε, που δεν είχε σε εκτίμηση τον Μήτρογλου. Δεν του άρεσε ρε παιδί μου ο τρόπος παιχνιδιού του. Και όσο ήταν ο Ερνέστο στον Ολυμπιακό, ο Μήτρογλου είτε ήταν συνήθως στον πάγκο, είτε πήγαινε δανεικός στον Πανιώνιο και στον Ατρόμητο. Και ο Μήτρογλου όχι μόνο έδειξε την αξία του στον Ολυμπιακό, αλλά και έβαλε ένα κάρο γκολ και στην Μπενφίκα, ενώ και στη Μαρσέϊγ με το που προσαρμόστηκε έκανε τα γκολ του.
· Είναι δύο χαρακτηριστικά και πολύ συναφή παραδείγματα αυτά των Βαλβέρδε-Μήτρογλου και Μάρκο Σίλβα-Φινμπόγκσον. Θυσιάζονται πράγματι καλοί παίκτες στο βωμό της ομάδας που θέλει να χτίσει ο προπονητής. Εφόσον, βέβαια, η (όποια) διοίκηση στηρίζει τον (όποιο) προπονητή. Γιατί πολλές φορές οι διοικήσεις προτιμάνε να μην θυσιαστεί ένας παίκτης και διώχνουν τον προπονητή.
· Κατά την γνώμη μου είναι λάθος. Προέχει το σχέδιο του προπονητή, γιατί αυτό θα βοηθήσει περισσότερο την ομάδα παρά τα γκολ ενός παίκτη-κι αυτό το είδαμε στις σεζόν και του Ερνέστο και του Μάρκο…