*** Εύκολα έβαλε τρία γκολ στον Πανθρακικό, μέσα στην Κομοτηνή, χθες ο Ολυμπιακός. Ακόμη πιο εύκολα είχε βάλει τρία γκολ στον Απόλλωνα, μέσα στη Ριζούπολη, μία εβδομάδα πριν.
*** Και το ερώτημα είναι: έπρεπε να φάει τρία γκολ στα Γιάννινα η ομάδα, για να ξυπνήσει πάλι και να βρει τον καλό εαυτό της; Κι είναι ωραίο αυτό το πράγμα; Να πρέπει να φας τρία, για να αρχίσεις μετά να βάζεις κι εσύ τρία;
*** Κάποιοι θα πουν, «άλλο ΠΑΣ κι άλλο Πανθρακικός κι Απόλλωνας». Αλήθεια είναι αυτό. Όμως εξίσου αλήθεια είναι ότι πάνω απ΄όλα μετράει το πώς μπήκε ο Ολυμπιακός σε αυτά τα τρία συνεχόμενα εκτός έδρας παιχνίδια του.
*** Στα Γιάννινα μπήκε και ήταν…αλλού. Λάθη επί λαθών στα πέντε πρώτα λεπτά κι όταν ο Τσόρι στο 7’ έπρεπε να μπει με την μπάλα στα δίκτυα, ούτε καν πλάσαρε…Στη Ριζούπολη το σκορ στο 25’ ήταν 2-0…Και στην Κομοτηνή το σκορ στο 10’ ήταν 2-0…Ήταν λοιπόν πρωτίστως θέμα διάθεσης και συγκέντρωσης.
*** Ο μεγαλύτερος εχθρός του Ολυμπιακού στο πρωτάθλημα και το Κύπελλο είναι ένας, ο ίδιος ο κακός εαυτός του. Όταν μπει η ομάδα αυτή σε διαδικασία να χαλαρώσει, να βγει από την πίεση και χάσει τη συγκέντρωσή της, μπορεί να χάσει από τον κάθε αντίπαλο!
*** Ακόμη και χθες, στο 3-1 επί του Πανθρακικού, με το που κάνει το 2-0 στο 10’, όλη η ομάδα αφέθηκε στην…αγκαλιά του Μορφέα!
*** Στο 11΄ο Πανθρακικός έχασε τη μεγαλύτερη ευκαιρία του για να μειώσει...Κι ένα λεπτό μετά, ο Ρομπέρτο έδωσε ασίστ για να γίνει τελικά το 1-2…
*** Και με το που κάνει στο τέλος του ημιχρόνου ο Μιλιβόγεβιτς το 3-1, ξεκινάει το β΄ημίχρονο και ο ίδιος ο Μιλιβόγεβιτς κάνει δώρο ένα γκολ στους γηπεδούχους. Δεν έγινε το 2-3, που ενδεχομένως να άλλαζε και το ματς, μόνο και μόνο ελέω Ρομπέρτο, που πήρε ρεβάνς για το λάθος του στο γκολ…
*** Όταν βρεθεί ένας προπονητής και γενικά ένα ολόκληρο τιμ, γιατί αυτό δεν είναι μόνο θέμα προπονητή, που θα το κόψει αυτό το πράγμα, το να χαλαρώνει δηλαδή η ομάδα με το που νιώθει άνετα και στο στόχο της, τότε θα μπορούμε να μιλάμε για ένα πραγματικά καλύτερο Ολυμπιακό.
*** Μακάρι να είναι αυτός ο Περέϊρα, για να μην αλλάζει κάθε τρεις και λίγο άνθρωπο στον πάγκο η ομάδα. Πολύ απλά, γιατί μόνο κακό της κάνει...