Πουκλ μεν, αλλά...

Λογικά ο Παναθηναικός φεύγει από τη δεύτερη αναμέτρηση με τη Φενέρ με σημαντικά παράπονα για τις αποφάσεις του διαιτητικού τρίο. Και για τα απαράδεκτα σφυρίγματά του στο πρώτο ημίχρονο και για το εξόφθαλμο φάουλ που γίνεται πάνω στον Σίνγκλετον από τον Ντίξον με το σκορ στο 75-76.

Γράφει ο Βάιος Τσούτσικας

Άλλη ήττα, διαφορετική από την πρώτη, την κρύα ήττα της Τρίτης, ματς όμως που προκάλεσε ίδιας έντασης απογοήτευση. Γιατί παρά τις όποιες ανορθογραφίες του ο Παναθηναικός είχε την ευκαιρία να το πάρει το ματς. Αν έμπαινε το σουτ του Ρίβερς, αν δεν έχανε την μπάλα ο Μπουρούσης, αν δεν έκλειναν τα μάτια οι ρέφερι στη φάση που είπαμε παραπάνω.

Με αν όμως ιστορία δεν έγραψε κανείς. Η Φενέρ φεύγει από την Αθήνα με το σκορ στο 2-0 υπέρ της, η ομάδα του Πασκουάλ έχει να ανέβει όχι έναν αλλά τρεις Γολγοθάδες. Και είναι σίγουρο ότι θα τη χάσει ακόμα και αυτήν την τελευταία ανάσα της αν δεν αναγκάσει τη Φενέρ να... σταματήσει να παίζει μπάσκετ.

Φάνηκε και το βράδυ της Πέμπτης ότι ο Παναθηναικός δεν είναι ακόμα ικανός να παλέψει με τη Φενέρ ή με οποιαδήποτε ομάδα με αυξημένη συνοχή και να επικρατήσει στις λεπτομέρειες. Θυμηθείτε πόσες λάθος επαναφορές έκαναν οι παίκτες του, πόσα φάουλ δεν έγιναν σε μις ματς που βγήκαν από την κυκλοφορία της μπάλας, πόσο χαμηλότερος ήταν ο δείκτης δημιουργίας του Παναθηναικού σε σχέση με την αντίπαλό του. Απέναντι τέτοιου είδους πράγματα δεν ταλαιπώρησαν την φιλοξενούμενη ομάδα. Μέχρι και η χρήση της προβοκατόρικης συμπεριφοράς του Άντιτς έμοιαζε φάση δουλεμένη στην προπόνηση.

Επιστρέφοντας στο μπάσκετ... Λεπτομέρεια είναι και το ότι η Φενέρ χτύπησε επί 80 λεπτά με τις συνεργασίες Μπογκντάνοβιτς - Γιούντο και ο Παναθηναικός δεν κατάφερε να βρει την παραμικρή απάντηση. Αντίθετα κάθε φορά που οι πράσινοι με όπλο περισσότερο τη σπιρτάδα ή την τρέλλα τους άλλαζαν το μομέντουμ η Φενέρ παρήγαγε μπάσκετ και απονεύρωνε με σχετική άνεση την ομάδα του Πασκουάλ.

Και κάτι ακόμα, μια ακόμα λεπτομέρεια που έκανε μπαμ: ο Καλάθης τελείωσε το ματς με 5 βαθμούς στο σύστημα αξιολόγησης, ενώ ο Γκιστ βρέθηκε στο -1. Σόρι αλλά με τέτοια εικόνα από δύο βασικούς στυλοβάτες του πράσινου οικοδομήματος δεν μπορεί να υπάρχει ελπίδα.

Ναι, λοιπόν ο Παναθηναικός δικαιούται να φωνάζει. Ναι, μπορεί σε ένα βαθμό να τα βάζει και με την τύχη του αλλά... Πάνω από όλα οφείλει να ανοίξει τα μάτια του και. να δει την πραγματικότητα, η οποία λέει ότι όσο παίζεται μπάσκετ η Φενέρ κάνει ότι θέλει στο παρκέ. Ο Παναθηναικός ανασαίνει μόνο όταν το ρίχνει στο... ινδιάνικο στυλ. Και για να αλλάξει αυτό χρειάζεται υπομονή και ανθεκτικότητα στα δύσκολα βράδια σαν κι αυτό της Τρίτης ή της Πέμπτης. Δεν προκύπτει το πρόβλημα από ελλείψεις στο ρόστερ, δεν υστερεί σε επίπεδο ποιότητας παικτών απλά είναι πολύ πίσω όσον αφορά τη συνοχή και τη χημεία της ομάδας. Και για να διορθωθεί αυτό χρειάζεται σταθερότητα και πλάνο το οποίο θα στηριχθεί μέχρι κεραίας.

Για τη συνέχεια της σειράς μόνο μια κουβέντα: για να την επιμηκύνει ο Παναθηναικός και να μη φύγει ξανά με ένα βαρύ 0-3 στην πλάτη πρέπει να βγάλει τη Φενέρ εκτός ρυθμού. Γίνεται; Είναι ερώτηση που καλείται να απαντήσει ο Πασκουάλ. Με τη βοήθεια των παικτών του.