Όταν θα έρθει η στιγμή με την Μπέτις, πώς θα το βάλεις…

· Αυτή τη φορά ο Ολυμπιακός δεν αντιμετώπισε με αφέλεια και χαλαρότητα, αλλά με σοβαρότητα κι αποφασιστικότητα το παιχνίδι του με τον Λεβαδειακό. Κι έτσι κέρδισε-σε αντίθεση με τα δύο προηγούμενα πρωταθλήματα, στα οποία είχε φέρει ισοπαλίες.

· Μάλιστα ο Ολυμπιακός κέρδισε και με μία σχετική άνεση, όπως δείχνει και το τελικό σκορ, το 2-0, όπως είχε διαμορφωθεί από το 50’ κιόλας. Πιο άνετα τουλάχιστον απ΄ ότι είχε κερδίσει τον Λεβαδειακό μέσα στο Καραϊσκάκη, τόσο φέτος (1-0 και στο πρωτάθλημα και στο Κύπελλο, με τα γκολ στο β΄ μισό των β΄ ημιχρόνων), όσο και πέρσι (2-1, με το γκολ στο 84’).

· Για να αποδειχθεί για μία ακόμη φορά ότι για τον Ολυμπιακό κυρίαρχο ρόλο στα περισσότερα παιχνίδια του παίζει ο τρόπος με τον οποίο μπαίνει η ίδια η ομάδα του μέσα στους αγώνες. Ας μην έμπαινε έτσι νωθρά όπως είχε μπει στο Ηράκλειο και δεν θα έχανε από τον ΟΦΗ και τώρα θα ήταν άλλη η διαφορά του από τον ΠΑΟΚ…

· Βεβαίως, αν θέλουμε να κάνουμε μία σωστή κριτική για τον χθεσινό Ολυμπιακό, πρέπει να προχωρήσουμε στη διαπίστωση ότι είχε δύο πρόσωπα: ένα πολύ καλό για 60 λεπτά και ένα πολύ μέτριο για 30 λεπτά (από το 60’ και μετά).

· Διότι δεν μπορούμε να βλέπουμε μόνο το ωραίο ποδόσφαιρο και τα γκολ και τις πολλές τελικές που είχε ο Ολυμπιακός την πρώτη ώρα του αγώνα. Ένα παιχνίδι κρατάει μιάμιση ώρα κι ο Ολυμπιακός χθες μετά το 60’ είχε μία εικόνα για προβληματισμό. Ο ίδιος απείλησε μόνο δύο φορές, ενώ αντίθετα απειλήθηκε περισσότερες από το Λεβαδειακό, που είχε σε αυτό το διάστημα οκτώ τελικές! Και χθες μπορεί να μην κόστισε στον Ολυμπιακό αυτή η εικόνα του, αλλά με αντίπαλο πιο καλό από τον φετινό Λεβαδειακό (προτελευταίο στη βαθμολογία και με απόντες χθες δύο βασικούς παίκτες του, τον Τσιαμπούρη και τον Μητρόπουλο), μπορεί να του στοιχίσει ακριβά.

· Δεν ξέρω αν οι παίκτες του Ολυμπιακού κουράστηκαν η, αν ανέβασαν τον Λεβαδειακό οι αλλαγές του η, δεν βοήθησαν τον Ολυμπιακό οι δικές του αλλαγές-παρεμπιπτόντως, είναι ένα ερωτηματικό γιατί έπρεπε να φτάσουμε στο 80’ για να γίνει η δεύτερη αλλαγή και στο…91’ για να γίνει η τρίτη αλλαγή, αλλά τέλος πάντων. Ξέρω όμως ο εξτρέμ Σαβαντογκό, παίζοντας μισή ώρα υποχρέωσε και τον Σισέ και τον Βούκοβιτς, αλλά και τον Γκιγέρμε σε τρεις ξεκάθαρες ήττες στις προσωπικές μονομαχίες που είχε μαζί τους-κοινώς τους ντρίμπλαρε με μεγάλη ευκολία σε τρεις διαφορετικές στιγμές. Όπως κι ότι ο φορ Μαρκόφσκι βρέθηκε δύο φορές σε θέση βολής, όπως συνέβη μία φορά και με τον άλλο φορ, τον Ιωαννίδη, πριν βγει.

· Το ευχάριστο για τον Ολυμπιακό είναι ότι χθες πολλές φορές έπαιξε γρήγορο ποδόσφαιρο, κάτι που αποτελεί και τον μοναδικό σωστό δρόμο για να σπάσεις οργανωμένες άμυνες στο ελληνικό πρωτάθλημα. Αυτή η ταχύτητα ήταν που βοήθησε την ομάδα στο να βγάλει φάσεις, κύρια με τις πλαγιοκοπήσεις των ακραίων παικτών της. Κι αν ο Κούτρης δεν είχε τόσο κακές επιλογές στις σέντρες του (είναι ζήτημα αν πέρασε μία καλή, ακυρώνοντας κατά κάποιο τρόπο τις πολλές κούρσες του) και γίνονταν ο Ολυμπιακός επικίνδυνος κι από αριστερά, όσο από δεξιά, θα ήταν σίγουρα ακόμη πιο επικίνδυνος.

· Ουσιαστική βοήθεια όσο είχε αντοχές-κι αυτό πρέπει να το προσέξει-είχε ο Μπουχαλάκης, σε ρόλο αντιΚαμαρά. Πρόσφερε αρκετά στο ανασταλτικό κομμάτι (με κλέψιμο μπάλας, κόψιμο, τάκλιν) και ακόμη περισσότερο δημιουργικά κι επιθετικά, με τις πάσες του (από τη σέντρα του προέκυψε το δεύτερο γκολ, του Γκερέρο) και τα καλά του σουτ, σε δύο εκ των οποίων νικήθηκε από τον αντίπαλο γκολκίπερ-το πρώτο ήταν καλό, αλλά το δεύτερο όχι.

· Σίγουρα οφείλει να αποκτήσει καλύτερη αίσθηση του χώρου, αφού χθες η κλοτσιά που άθελα του έριξε στον…Κούτρη ήταν πολύ γερή, αλλά κι έδωσε τη δυνατότητα στο Λεβαδειακό να βγάλει επίθεση, κάνοντας μάλιστα το καλύτερο του σουτ σε όλο το ματς, εκείνο του Στανόγεβιτς από τα 22 μέτρα, που έδιωξε έξοχα ο Σα. Από μία απροσεξία δηλαδή μπορούσε αφενός μεν να τραυματίσει συμπαίκτη του, αφετέρου δε να φάει γκολ η ομάδα του.

· Εκεί που ήταν άτυχος ο Μπούχα, ήταν στο γκολ που του ακυρώθηκε, αφού έπιασε το τέλειο σουτ, αλλά δεν ήταν καθόλου άτυχος στην ευκαιρία που έχασε με την εξ επαφής κεφαλιά. Γιατί έχοντας μπροστά του όλη την εστία κι όντας αμαρκάριστος έστειλε την μπάλα πάνω στον αντίπαλο τερματοφύλακα. Πρόκειται για γκολ που δεν χάνεται και θα πρέπει κάποια στιγμή ο καλός αυτός μέσος να αντιληφθεί ότι ο κεντρικός μέσος στον Ολυμπιακό πρέπει να σκοράρει.

· Κι αν δεν σκοράρεις σε τέτοιες φάσεις όπως αυτή με το Λεβαδειακό, όταν θα έρθει η φάση σε παιχνίδια με πολύ μεγαλύτερη πίεση και σημασία όπως εκείνη με την κεφαλιά του από θέση για γκολ με την Μπέτις μέσα στην Ισπανία, το πιο πιθανό είναι να αστοχήσεις, εάν δεν έχεις αποκτήσει...οικειότητα με το σκοράρισμα.