Όταν ο Φουστέρ έβαζε το κεφάλι στη φωτιά και μάτωνε…

• Έβλεπα το Ατρόμητος-Αστέρας προχθές. Στέκομαι στο στιγμιότυπο με τον Κουλούρη να βάζει το κεφάλι του στη φωτιά και να σκοράρει το νικητήριο γκολ της ομάδας του Περιστερίου. Γέμισε αίματα το κεφάλι του...

• Και θυμήθηκα ένα αντίστοιχο σκηνικό με τον Φουστέρ. Τότε, Δεκέμβρη του 2014, στο παιχνίδι με τη Μάλμε για το Τσάμπιονς Λιγκ, που είχε βάλει το κεφάλι του σε μία παρόμοια κι ακόμη πιο δύσκολη φάση, για να σκοράρει το πρώτο γκολ του Ολυμπιακού και τον είχαν πάρει τα αίματα…

• Ειλικρινά νομίζω ότι από τον Ολυμπιακό, όχι μόνο τον φετινό, αλλά των τελευταίων ετών, λείπουν πολύ τέτοια σκηνικά. Κι άρα τέτοιοι παίκτες. Εδώ δεν βάζουν τα πόδια στη φωτιά, θα βάλουν το κεφάλι;…

• Στο ποδόσφαιρο χρειάζεται και λίγο ηρωϊσμός. Ο Ολυμπιακός είναι ομάδα που πάντοτε είχε τσαγανό. Χρειάζεται και λίγο ποδοσφαιρικός τσαμπουκάς. Και ποδοσφαιρικός τσαμπουκάς δεν είναι να πας να την «πεις» στον αντίπαλο σου, όπως έκανε π.χ. ο Ποντένσε στον Κοροβέση στο Ηράκλειο.

• Τσαγανό είναι να δούμε και κανένα τάκλιν. Να δούμε τους επιθετικογενείς παίκτες να παίρνουν την μπάλα και να μην σηκώνουν τα πόδια όταν έρχεται από πίσω ο αντίπαλος για να τους κάνει το φάουλ. Να παίρνουν την μπάλα και να μπουκάρουν κατά μέτωπο, ξέροντας ότι μπορεί να φάνε την κλοτσιά, μπορεί και να τους κόψει καθαρά ο αντίπαλος και να ηττηθούν δηλαδή στη μονομαχία, αλλά δεν θα κωλώσουν. Να δούμε τους αμυντικογενείς παίκτες να βγαίνουν πρώτοι στην μπάλα κι όχι να πηγαίνουν δεύτεροι στις φάσεις.

• Να κερδίζει η ομάδα τις προσωπικές μονομαχίες και τις κεφαλιές στις σέντρες των αντιπάλων κι όχι να τρώει γκολ ο Ολυμπιακός με το κεφάλι κι από τον Βουό κι από τον Μπακασέτα κι από τον Κουτρόνε σε τρεις διαδοχικούς αγώνες. Να πάρει ρε παιδί μου κι ένας παίκτης του Ολυμπιακού μία κεφαλιά σε στατική φάση, ένα υπέρ του κόρνερ η, ένα φάουλ.

• Πραγματικά είναι θλιβερό το φαινόμενο ο Ολυμπιακός να μην μπορεί να κάνει ένα γκολ από στημένη φάση εδώ και δέκα παιχνίδια σε όλες τις διοργανώσεις!!! Με τόσα φάουλ και κόρνερ που κερδίζει, έχοντας συνεχώς την κατοχή της μπάλας (π.χ. 63-37) στην Κρήτη, είναι αδιανόητο να μην αξιοποιεί τίποτα.

• Έχουν περάσει δύο ολόκληροι μήνες (!!!) από τότε που είδαμε γκολ από στατική φάση, εκείνη την κεφαλιά του Μπουχαλάκη από το φάουλ του Φορτούνη στο 3-1 με την Μπέρνλι στις 23 Αυγούστου! Κι έχουμε 24 Οκτωβρίου! Κι έχει παίξει έκτοτε ο Ολυμπιακός 11 παιχνίδια...

• Τι να πιστέψουμε; Ότι δεν γίνεται καθόλου καλή δουλειά στις στατικές φάσεις; Ότι οι παίκτες μπαίνουν χαλαρά σε αυτές τις φάσεις κι οι αντίπαλοι τους είναι πολύ πιο αποφασιστικοί; Ότι η ομάδα του Ολυμπιακού είναι τόσο κοντή, δεν έχει δηλαδή καλούς κεφαλοσφαιριστές, άρα έγινε κακός σχεδιασμός στο συγκεκριμένο κομμάτι;

• Αλλά όπως κι αν έχει είναι μη αποδεκτό να εμφανίζεται ο Ολυμπιακός τόσο ακίνδυνος στα κόρνερ και στα φάουλ. Γιατί δεν είναι μόνο ότι δεν σκοράρει. Στο ποδόσφαιρο υπάρχει κι ατυχία, μπορεί να πηγαίνει η μπάλα στα δοκάρια η, να κάνουν σωτήριες επεμβάσεις οι γκολκίπερ. Ο Ολυμπιακός, όμως, δεν βγάζει καν καθαρές ευκαιρίες για γκολ από τις στημένες φάσεις!

• Μοναδική εξαίρεση, που απλά επιβεβαιώνει τον κανόνα, ήταν το ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ, εκεί όπου πράγματι οι παίκτες του Ολυμπιακού είχαν κυριαρχήσει στον αέρα στα κόρνερ και στα φάουλ, αλλά ήταν άστοχοι. Ας σκεφθούμε, όμως, παράλληλα, ότι ακριβώς εκείνο το παιχνίδι είναι το μοναδικό εδώ κι αρκετό καιρό στο οποίο έβγαλε ένα άλλο ψυχισμό η ομάδα, με πάθος και τσαγανό, άσχετα αν δεν της έκατσε το αποτέλεσμα.