Όταν Φορτούνης και Νάτχο έχουν δέκα τελικές, αλλά καμία καλή…

• Για να είμαι ειλικρινής, θεωρώ ότι στο τελευταίο παιχνίδι του, με τον Παναιτωλικό, ο Ολυμπιακός έχασε μία μεγάλη ευκαιρία, την οποία δεν έπρεπε να χάσει.

• Για πρώτη φορά στο φετινό πρωτάθλημα κατάφερε κι ήταν μπροστά στο παιχνίδι από το 25ο λεπτό με ένα σκορ ασφάλειας, όπως το 2-0. Και βρέθηκε κι από το 52’ με παίκτη παραπάνω. Οι συνθήκες ήταν ιδανικές για να «ξεμπουκώσει» η ομάδα επιθετικά. Να έβαζε τέσσερα-πέντε γκολ, να έπαιρνε πάνω της από ψυχολογία, να σκόραραν κι οι άλλοι επιθετικογενείς παίκτες, όπως ο Φορτούνης κι ο Ναουέλ, να έκανε επιστροφή ο Γκερέρο με δύο γκολάκια κι έτσι να συνέχιζε ο Ολυμπιακός με άλλο ηθικό, τόσο σε επίπεδο ομάδας, όσο και σε ατομικό επίπεδο.

• Γι΄αυτό το λόγο και δεν μου κάθισε καλά αυτό το 2-1 με το Αγρίνιο, γιατί ήταν μία χαμένη ευκαιρία για την ψυχολογία της ομάδας. Διότι εγώ πραγματικά πιστεύω ότι το πρόβλημα του Ολυμπιακού στο να παίρνει πιο εύκολα τα αποτελέσματα φέτος δεν είναι μόνο θέμα ικανότητας, αλλά και ψυχολογίας. Δεν αρνούμαι ότι λείπουν επιθετικογενείς παίκτες με καλύτερα ποσοστά στο γκολ, αλλά εκτιμάω ότι το ήδη υπάρχον θέμα μεγεθύνθηκε επειδή τους παίκτες τους πήρε από κάτω επειδή χάθηκαν μερικές σπουδαίες ευκαιρίες, που συνδυάστηκαν και με αρνητικά αποτελέσματα.

• Και κάπως έτσι βλέπουμε τελειώματα φάσεων όπως ακριβώς στο παιχνίδι με τον Παναιτωλικό, όπου ούτε καν το γκολ του Ποντένσε δεν ήταν ένα καλό τελείωμα, ενώ το γκολ του Γκερέρο ήταν μία προβολή εξ επαφής…Αν θέλουμε να ψάξουμε να βρούμε ένα πραγματικά καλό σουτ ήταν του Κούτρη από τα 30 μέτρα, που έβγαλε ο γκολκίπερ Κυριακίδης και μία πραγματικά καλή κεφαλιά ήταν του Σισέ προς το τέλος του ματς που έφυγε ελάχιστα άουτ από κόρνερ του Φορτούνη.

• Περισσότερο εγώ στενοχωρήθηκα γιατί δεν έκανε κάποιο γκολ ο Φορτούνης, γιατί με τέτοια σεζόν που κάνει είναι κρίμα να έχει όλα κι όλα δύο γκολ (το ένα με πέναλτι) σε 12 αγωνιστικές πρωταθλήματος. Βλέπεις ότι ακόμη κι αυτός, ο καλύτερος παίκτης του Ολυμπιακού και δη με καλό βιογραφικό στον τομέα των γκολ (γι΄ αυτό και υποστηρίζω ότι δεν είναι μόνο θέμα ικανότητας, αλλά και ψυχολογίας), δεν κάνει καλά τελειώματα.

• Στον τελευταίο αγώνα ο Φορτούνης είχε εφτά (!) φορές την ευκαιρία να τελειώσει φάσεις. Την πρώτη σούταρε λίγο έξω από την περιοχή με φάλτσο, αλλά πάνω στον τερματοφύλακα. Τη δεύτερη σούταρε και την μπάλα κόντραρε αμυνόμενος. Την τρίτη, αυτή τη φορά από πιο καλή θέση, έγινε ακριβώς το ίδιο. Την τέταρτη εκτέλεσε απευθείας ένα φάουλ πάνω στο τείχος. Την πέμπτη πάλι σουτ και πάλι τον κόντραραν. Την έκτη, που ήταν κι η καλύτερη ευκαιρία, αστόχησε με το κεφάλι από ιδανική θέση. Και την έβδομη βρήκε αέρα! Για την ποιότητα του Φορτούνη, να κάνει εφτά τελειώματα χωρίς να είναι ούτε ένα καλό, μιλάμε για απογοητευτικό απολογισμό.

• Ένας ακόμη πιο έμπειρος παίκτης, κι αυτός με κλάση και ουκ ολίγα γκολ στην καριέρα του, ο Νάτχο, μπήκε αλλαγή στο 64’ και πρόλαβε και βρέθηκε τρεις φορές σε θέση για ένα καλό σουτ. Την πρώτη καθυστέρησε τόσο που δεν έκανε ούτε σούτ, ούτε πάσα. Τη δεύτερη αστόχησε. Και την τρίτη ήταν σαν να σταμάτησε το μυαλό του και τελικά δεν έκανε πάλι τίποτα.

• Αν προσέξατε, μιλάμε για δέκα περιπτώσεις στις οποίες η μπάλα ήταν στα πόδια του Φορτούνη και του Νάτχο, δηλαδή δύο κατά κοινή ομολογία καλών σουτέρ, κι η μπάλα βρήκε εστία μόλις τη μία-κι αυτή πήγε πάνω στον γκολκίπερ!!!

• Αν τα μαζέψουμε όλα μαζί, θα δούμε ότι κι ο Γκερέρο είχε άλλες τέσσερις στιγμές εκτός από το γκολ, χωρίς κανένα πραγματικά πολύ καλό τελείωμα. Ο Ποντένσε είχε μία, ο Ναουέλ δύο, ο Γκιγέρμε άλλες δύο, ο Ομάρ μία κι ο Σισέ άλλες τρεις εκτός από την καλή κεφαλιά του! Άλλη μία κεφαλιά έφυγε πολύ άουτ, μία ακόμη μπλόκαρε ο γκολκίπερ και μία τρίτη κόντραρε σε αμυνόμενο. Αν μη τι άλλο περιμένεις ένα γκολ σε τέσσερις κεφαλιές από καλές έως πολύ καλές θέσεις.

• Αλλά είναι αυτό που λέμε, ότι έχουν χάσει οι παίκτες του Ολυμπιακού την καλή ψυχολογία τους, τον «αέρα» που φέρνει πιο εύκολα το γκολ κι έτσι κάνουν δύσκολα τα εύκολα και ταλαιπωρούνται σε κάθε παιχνίδι, παρότι είναι μία κατηγορία πάνω σε απόδοση από τον εκάστοτε αντίπαλο τους.

• Και για να φύγει όλη αυτή η αρνητική ενέργεια χρειάζονται δύο τρία παιχνίδια με αρκετά γκολ...