Όταν είσαι συνέχεια 0-1 πίσω από τον ΠΑΟ…

· Διάβαζα μετά το ντέρμπι το κομμάτι μου εδώ στο σάϊτ του σταθμού και τόσο γινόμουν χειρότερα.

· «Το πρώτο που θέλω είναι ο Ολυμπιακός να είναι αήττητος μετά κι από αυτή την αγωνιστική», έγραφα. «Εγώ δεν θέλω να χάνω, ειδικά μέσα στο σπίτι, από τον Παναθηναϊκό. Και προτιμώ το 0-0 από το 0-1», συμπλήρωνα. «Πρέπει να ξέρουμε ότι τα μεγάλα σκορ στο ποδόσφαιρο κι ειδικότερα στα ντέρμπι, δεν έρχονται… κατά παραγγελία. Ούτε προαναγγέλλονται! Αυτά γίνονται. Και σχεδόν πάντα γίνονται ξαφνικά. Εκεί που δεν το περιμένεις», κατέληγα. Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από το να γίνονται πραγματικότητα οι φόβοι σου...

· Δυστυχώς, αυτοί που έπρεπε, παίκτες και προπονητής του Ολυμπιακού, δεν το εκτίμησαν σωστά το ντέρμπι.

· Προσέξτε, δεν αμφιβάλλει κανείς ότι ακόμη και με την χθεσινή εικόνα των δύο ομάδων, θα μπορούσε το αποτέλεσμα να είναι διαφορετικό. Αν ο Ολαϊτάν άνοιγε το σκορ στο 22’, μπορεί και να έληγε 3-0, όχι 0-3! Ακόμη κι αν ο Τσόρι μείωνε με το πέναλτι κι έρχονταν στο τέλος 2-2, θα λέγαμε σήμερα άλλα πράγματα. Για το πόσο λούζερ είναι ο Παναθηναϊκός, που κέρδιζε 2-0 και τελικά έχασε το διπλό και τι χαρακτήρα έδειξε ο Ολυμπιακός που γύρισε το ματς κλπ, κλπ.

· Όμως, το κύριο θέμα δεν είναι αυτό: είναι ο τρόπος με τον οποίο ο Ολυμπιακός αντιμετωπίζει πλέον τα περισσότερα ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό. Δεν τα αντιμετωπίζει σαν παιχνίδια ζωής η, θανάτου. Τα βλέπει ρε παιδί μου «κάπως». Γι΄ αυτό και κερδίζει πιο δύσκολα από ποτέ, όποτε κερδίζει, τον Παναθηναϊκό. Διότι, ο Παναθηναϊκός μπαίνει στα ντέρμπι με τον Ολυμπιακό και τα αντιμετωπίζει σαν πραγματικά πολύ μεγάλα παιχνίδια. Τα δίνει όλα, τα πάει στο 100% και δεν είναι τυχαίο ότι σχεδόν σε κάθε ντέρμπι προηγείται!

· Φέτος από το 44’ (Πράνιτς). Πέρσι στο Καραϊσκάκη από το 73’ (Φιγκερόα) και στο ΟΑΚΑ από το 17’ (Μαυρίας). Πρόπερσι στο Καραϊσκάκη πάλι από το 17’ (Ζέκα)…

· Όταν λοιπόν ο αντίπαλός σου μπαίνει μπροστά στο σκορ στα τέσσερα από τα έξι ντέρμπι, λογικό είναι σε αυτά τα τέσσερα ντέρμπι, να λήγουν τα τρία ισόπαλα και να χάνεις το άλλο-στα άλλα δύο που εσύ προηγήθηκες κέρδισες (και στο ΟΑΚΑ με τον Αμπντούν και στη Λεωφόρο με τον Μήτρογλου)…

· Φίλοι μου, αυτό το «μαύρο» για τον Ολυμπιακό αποτέλεσμα δεν διαγράφει τη σεζόν για τη μεγαλύτερη ομάδα της Ελλάδας. Ούτε διαγράφει τη διαφορά των 24 πόντων που την χωρίζει από τον Παναθηναϊκό στη βαθμολογία. Τα πρωταθλήματα μετράνε. Ειδάλλως κι εγώ θα πανηγύριζα που το 2010 κέρδισα δύο φορές τον ΠΑΟ, 2-0 στο Φάληρο κι 1-0 στο ΟΑΚΑ. Αλλά δεν πανηγύριζα, γιατί το πρωτάθλημα το πήρε ο ΠΑΟ. Ήμουν χαρούμενος που τον κέρδισα, αλλά δεν μπορούσα να πανηγυρίσω, σε μία σεζόν στην οποία τερμάτισα τελευταίος στα πλέϊ οφς.

· Όμως, το ζητούμενο είναι να μάθουν στον Ολυμπιακό από τα λάθη τους. Γιατί ξεκάθαρα αντιμετωπίζουν λάθος τα ντέρμπι με τον ΠΑΟ. Κι όπως και να το κάνουμε, αυτά τα ντέρμπι σημαίνουν κάποια πράγματα παραπάνω από απλές νίκες...

Κ. Νικολακόπουλος