***Είχα εξηγήσει μέσα από την αρθογραφία μου από την αρχή κιόλας της εβδομάδας (!) και μέσα από το ραδιόφωνο, ότι το παιχνίδι με τον Παναιτωλικό θα ήταν πολύ επικίνδυνο και δύσκολο για τον Ολυμπιακό.
***Για δύο πολύ συγκεκριμένους λόγους.
***Πρώτον γιατί ο Παναιτωλικός κάθε χρόνο, μα κάθε χρόνο, έρχεται στο Καραϊσκάκη «ορκισμένος» για το αποτέλεσμα. Τα δίνει όλα και πάντοτε καταφέρνει και ζορίζει ως εκεί που δεν παίρνει τον Ολυμπιακό.
***Δεύτερον και σπουδαιότερον γιατί οι ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού ήταν με τις βαλίτσες στα χέρια, μετά το διπλό στα Γιάννινα! Είχαν βγάλει τα εισιτήρια, όχι για την Δευτέρα το πρωί, αλλά για την Κυριακή το βράδυ (!) και περίμεναν πότε θα περάσουν οι ημέρες να φύγουν για τα Χριστούγεννα.
***Με τις βαλίτσες στο χέρι ήταν και μέχρι το ημίχρονο χθες! Έπρεπε να προηγηθεί ο Παναιτωλικός και να κράξει το Καραϊσκάκη για να βγάλουν τα χέρια από τη μέση και να παίξουν λίγο μπάλα. Αφού προηγουμένως ο προπονητής, επειδή ο Μπέντο είναι προπονητής, αντικατέστησε τον βαδιστή Φορτούνη και τον εντελώς αναιμικό Πάρντο.
***Όταν άφησαν τα χέρια από τις βαλίτσες οι παίκτες του Ολυμπιακού, μπόρεσαν κι ισοφάρισαν. Και όταν στη συνέχεια πίεσαν πραγματικά τον Παναιτωλικό, έβγαλαν στα 15 τελευταία λεπτά, από το 77’ ως το 92’, οκτώ φάσεις για γκολ! Ε, στις οκτώ φάσεις, δύο θα τις κάνεις γκολ…
***Μόλις χθες είχα γράψει και τα δύο αποτελέσματα του Ολυμπιακού όταν το τελευταίο παιχνίδι της χρονιάς ήταν στο Καραϊσκάκη: 2-1 τον Θρασύβουλο με πέναλτι του Γκαλέτι στις καθυστερήσεις και 2-1 την Ξάνθη με τον Νικοπολίδη να πιάνει πέναλτι στο 85’…
***Κάπως έτσι, με εξτρίμ συνθήκες, ήρθε κι η χθεσινή πολύ δύσκολη νίκη. Δίκαιη και καθαρή όμως.
***Δύσκολη, γιατί το μεγαλύτερο πρόβλημα του Ολυμπιακού διαχρονικά είναι η νοοτροπία, ο τρόπος με τον οποίο μπαίνει στα παιχνίδια του (άλλοτε σαν Ολυμπιακός κι άλλοτε σαν…).
***Δίκαιη και καθαρή γιατί δεν την πήρε με τη βοήθεια της τύχης (σχεδόν διπλάσιες οι ευκαιρίες του) και την πήρε και με μια διαιτησία που δεν έδωσε στην έδρα ούτε σπόρι.