Ας αρχίσουμε από τα προφανή: Οι ρωσικές ομάδες πλήρωσαν την… εξωτερική πολιτική του Βλάντιμιρ Πούτιν και τέθηκαν (μέχρι νεωτέρας αλλά όλα δείχνουν οριστικά) εκτός Ευρωλίγκας για τη φετινή σεζόν. ΤΣΣΚΑ, Ούνιξ και Ζενίτ έδειχναν να πατούν γερά στην οκτάδα των playoffs, αλλά η εισβολή στην Ουκρανία πέρα από τη γειτονική χώρα κατέστρεψε και τα δικά τους όνειρα για διάκριση.
Ασφαλώς είναι άσχημο υπό αυτές τις συνθήκες ομάδες να καραδοκούν σαν τα κοράκια για να αρπάξουν ό,τι προλάβουν από τα ρωσικά κλαμπ που τουλάχιστον για φέτος βαράνε διάλυση. Όμως έτσι είναι ο αδυσώπητος νόμος της αγοράς και μάλλον λίγοι θα «λυπηθούν» τις ζάπλουτες ρωσικές ομάδες που τόσα χρόνια εκμεταλλευόμενοι τα δυσθεώρητα και πέρα από κάθε οικονομική λογική μπάτζετ τους αγόραζαν ό,τι ήθελαν.
Δίχως καμία διάθεση «καπηλείας», αλλά στο πλαίσιο… καφενειακής συζήτησης, το sport-fm.gr επιλέγει τρεις παίκτες από ΤΣΣΚΑ, Ούνιξ και Ζενίτ που θα ήταν ταμάμ με βάση τις ανάγκες Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού για την επόμενη σεζόν, μιας και η προθεσμία μεταγραφών στην Ευρωλίγκα έχει ολοκληρωθεί. Έστω κι αν σε αρκετές περιπτώσεις το κασέ των παικτών αυτών δεν συνάδει με τις οικονομικές δυνατότητες των «αιωνίων».
Ολυμπιακός
Τζον Μπράουν (Ούνιξ Καζάν): Μπορεί να είναι περισσότερο 4άρι και στη θέση αυτή να κυριαρχεί στον Ολυμπιακό η παρουσία του Σάσα Βεζένκοφ, αλλά ποιος θα έλεγε όχι σε αυτόν τον πληθωρικό ψηλό; Η αποκάλυψη της διοργάνωσης έκανε τεράστια διαφορά στην ομάδα του Καζάν. Σπουδαίος αμυντικός, ικανός να μαρκάρει και… πέντε θέσεις, με υψηλό μπασκετικό IQ αλλά και ανεβασμένες επιθετικές επιδόσεις με την πάροδο του χρόνου (10,3 πόντοι, 4,8 ριμπάουντ, 2,8 κλεψίματα, 1,2 ασίστ κατά μέσο όρο), ο διοπτροφόρος Αμερικανός θα ήταν ταμάμ για τους «ερυθρόλευκους». Παίζοντας αντί του Βεζένκοφ ή δίπλα του, αντί του Φαλ ή δίπλα του… Γιατί πάει με όλα!
Νίκολα Μιλουτίνοφ (ΤΣΣΚΑ Μόσχας): Ο Ολυμπιακός έχει «δεμένο» τον… κροκόδειλό του, Μουστάφα Φαλ, ως το 2025 πλέον, αλλά ποιος θα έλεγε όχι σε μια επιστροφή του αγαπημένου «Μίλου»; Σύμφωνοι, θα ήταν ίσως προτιμότερο να υπάρχει ένα δεύτερο 5άρι με διαφορετικά χαρακτηριστικά κι όχι ένας ακόμη 7footer, αλλά ο Σέρβος θα ήταν σπουδαία προσθήκη. Πέρα από τις δεδομένες αρετές του, που έδειξε και στη Μόσχα παρά τη συνεχιζόμενη κακοδαιμονία με τραυματισμούς (7,7 πόντοι, 6,5 ριμπάουντ και 13,6 στην αξιολόγηση ανά αγώνα), θα χρειαζόταν και… μηδέν χρόνο προσαρμογής, αφού γνωρίζει άριστα την ομάδα και είναι ήδη πολύ αγαπητός στα αποδυτήρια.
Μπίλι Μπάρον (Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης): Ο Ολυμπιακός με 35,1% στα τρίποντα είναι κάτω από τη μέση της κατάταξης στην Ευρωλίγκα. Ένας παίκτης που θα μπορούσε να ανεβάσει πολύ τα νούμερα αυτά θα ήταν ο Μπίλι Μπάρον. Ο Αμερικανός μπορεί να έχει αμυντικές αδυναμίες, αλλά είναι ικανός να δώσει σκορ από τον πάγκο, συνεπές μακρινό σουτ και αξιοπρεπή οργάνωση του παιχνιδιού (11,2 πόντοι, 2,2 ασίστ και 1,7 ριμπάουντ κατά μέσο όρο) προσφέροντας στο «1» και στο «2». Μάλιστα το συμβόλαιό του δεν είναι ιδιαίτερα υψηλό και θα μπορούσε να αποτελεί μια καλή ρεζέρβα για τους Κυπελλούχους Ελλάδας.
Παναθηναϊκός
Μάριο Χεζόνια (Ούνιξ Καζάν): Ίσως είναι, βάσει θέσης, ο παίκτης που χρειάζεται λιγότερο από όλους ο Παναθηναϊκός. Όμως επειδή το… αίμα νερό δεν γίνεται και η αγάπη ανάμεσά τους είναι δεδομένη, ο «Σούπερ Μάριο» θα ήταν εξαιρετική προσθήκη. Όχι μόνο αγωνιστικά, αφού έκανε στην Ούνιξ πληθωρικές εμφανίσεις με 14,2 πόντους, 6,1 ριμπάουντ, 1,8 ασίστ και 1,2 κλεψίματα, αλλά κι επειδή θα αποτελούσε έναν μεγάλο «κράχτη» για το πράσινο κοινό. Κάτι μας λέει ότι η σχέση αυτή δεν τελείωσε και οι δύο πλευρές θα ξανασμίξουν. Κι αυτή τη φορά ο Κροάτης θα γευτεί ένα κατάμεστο ΟΑΚΑ, όχι όπως το έζησε πέρσι υπό συνθήκες πανδημίας.
Κέβιν Πάνγκος (ΤΣΣΚΑ Μόσχας): Εδώ μιλάμε για όνειρο θερινής νυκτός, με βάση το κασέ του παίκτη και τους υπάρχοντες οικονομικούς περιορισμούς του Παναθηναϊκού. Όμως με τον Στέφαν Γιόβιτς να προσπαθεί ακόμη να βρει τον καλό εαυτό του και τη… νοσταλγία για Διαμαντίδη και Καλάθη να συνεχίζεται, ο Κέβιν Πάνγκος θα ήταν ό,τι θα χρειάζονταν περισσότερο οι «πράσινοι». Είχαν επιχειρήσει να τον αποκτήσουν και παλαιότερα, αλλά το κασέ του εκτοξεύτηκε και τώρα είναι σε άπιαστα επίπεδα. Ο Καναδός δεν πρόλαβε να παίξει με την ΤΣΣΚΑ στην Ευρωλίγκα επιστρέφοντας από το αποτυχημένο πέρασμά του από τους Καβαλίερς, αλλά ουδείς ξεχνά τη μυθική σεζόν που έκανε το 2020/21 με τη Ζενίτ (14,8 πόντοι, 6,7 ασίστ, 2 ριμπάουντ ανά αγώνα).
Κόνερ Φράνκαμπ (Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης): Μιας και ο Κέβιν Πάνγκος είναι μάλλον mission impossible, μια σαφώς πιο προσιτή περίπτωση για τον Παναθηναϊκό θα ήταν ο Κόνερ Φράνκαμπ. Μπορεί το παρουσιαστικό του να μη θυμίζει παίκτη μπάσκετ, αλλά ο Αμερικανός κόμπο γκαρντ που συστήθηκε μέσω του Ρεθύμνου έδειξε πως ανήκει στο top level με τη Ζενίτ. Πολύ καλός σκόρερ, ικανός δημιουργός (7,8 πόντοι, 1,4 ασίστ ανά αγώνα στην πρώτη του σεζόν στην Ευρωλίγκα) και πάνω από όλα με πολύ προσιτό κασέ, στα μέτρα του «τριφυλλιού».
_135658.jpg?w=350&f=bicubic&um=VerySharp)
