Κοιτάζοντας προς τα πίσω, η ιστορία του Ολυμπιακού περιλαμβάνει χιλιάδες μεγάλες στιγμές.
Νίκες, προκρίσεις, τρόπαια, οι οπαδοί των Πειραιωτών έχουν δει τα πάντα σε κάθε άθλημα, με τη συμπλήρωση εκατό ετών να μας δίνει την ευκαιρία να ξεχωρίσουμε τις σπουδαιότερες «ερυθρόλευκες» βραδιές.
Επτά, συγκεκριμένα, δουλειά δύσκολη, με το sport-fm.gr να κατασταλλάζει μετά από μπόλικο ψάξιμο και κουβέντα στις παρακάτω, θρυλικές στιγμές!
Όταν έγινε θρύλος: Το έκτο συνεχόμενο πρωτάθλημα το 1959
Σύμφωνοι, ο κόσμος ήταν πολύ διαφορετικός το 1959. Το πρωτάθλημα απαρτιζόταν ουσιαστικά από τοπικές λίγκες, με τους κορυφαίους να μετέχουν στην τελική φάση και τον πρωταθλητή να προκύπτει από εκεί.
Η σεζόν 1958/59 ήταν η τελευταία με αυτή τη μορφή, με την πανελλήνιας εμβέλειας Α’ Εθνική να ξεκινά την αμέσως επόμενη.

Ακόμα κι έτσι, το να κατακτήσει συνεχόμενους τίτλους δεν ήταν και το πιο εύκολο. Στα μέσα των 50’s όμως, ο Ολυμπιακός έχτισε μία τρομερή ομάδα, που θα έσπαγε κάθε ρεκόρ και θα έφτανε τις έξι σερί κατακτήσεις. Ήταν τότε που έγινε Θρύλος, με ηγέτες παίκτες όπως ο Ηλίας Ρωσίδης, ο Ηλίας Υφαντής, ο Θανάσης Μπέμπης και ο Κώστας Πολυχρονίου.
Με δύο βαθμούς περισσότερους από την ΑΕΚ, η ομάδα του Ιταλού Μπρούνο Βάλε στέφθηκε πρωταθλήτρια για έκτη συνεχόμενη χρονιά και έθεσε ένα ρεκόρ που θα κρατούσε μέχρι το 2003...
Γενέθλια με κούπα: Το πρώτο ευρωπαϊκό στο φλεγόμενο ΣΕΦ
Τη δεκαετία του ’90, το τμήμα βόλεϊ ανδρών του Ολυμπιακού κατέκτησε επτά φορές τον τίτλο του πρωταθλητή, όντας κυρίαρχο στην Ελλάδα, ωστόσο το μεγάλο άχτι ήταν η επιτυχία εκτός συνόρων.
Το 1992, οι «ερυθρόλευκοι» είχαν φτάσει μέχρι τον τελικό του Champions League αλλά είχαν λυγίσει ενάντια στην ανώτερη Ραβένα με 3-0 σετ.
Τέσσερα χρόνια αργότερα, στο Κύπελλο Κυπελλούχων ή CEV Cup, οι «ερυθρόλευκοι» του Γιάννη Λάιου έφτασαν μέχρι τον τελικό και βρήκαν μπροστά τους μία χρυσή ευκαιρία να γράψουν ιστορία σε μια ημερομηνία σημαδιακή.
Ο τελικός έγινε στο φλεγόμενο ΣΕΦ στις 10 Μαρτίου, ημέρα συμπλήρωσης 72 ετών από την ίδρυση του σωματείου.
Αντίπαλος, η γερμανική Βούπερταλ, με την παρέα του Γκιούρδα, του Σάντσες, του Ερνάντες και του Τσακιρόπουλου να κατακτά εντέλει το τρόπαιο με 3-2 σετ και να χαρίζει στον Ολυμπιακό το πρώτο ευρωπαϊκό της ιστορίας του - δίχως να υπολογίζεται το Βαλκανικό Κύπελλο του 1963.
Πρεμιέρα με... κρότο: Έξι λεπτά ήταν αρκετά για να ζωγραφίσει ο Γιαννακόπουλος
Το 1997, ο Ολυμπιακός είχε επιστρέψει στην κορυφή του ελληνικού ποδοσφαίρου μετά από δέκα πέτρινα χρόνια. Ως αποτέλεσμα εξασφαλίστηκε εισιτήριο για το Champions League, που βρισκόταν ακόμα στα πρώτα χρόνια μετά τη... μεταμόρφωσή του από Κύπελλο Πρωταθλητριών.
Η ταπεινή Μοζίρ από τη Λευκορωσία δεν μπορούσε να σταθεί απέναντι στην ομάδα του Ντούσαν Μπάγεβιτς, που έκλεισε με άνεση μια θέση στη φάση των ομίλων. Η μεγάλη πρεμιέρα ήταν προγραμματισμένη για τις 17 Σεπτεμβρίου 1997, στο ΟΑΚΑ, ενάντια στην έμπειρη Πόρτο.
Το αθηναϊκό στάδιο είχε γεμίσει και αποζημιώθηκε μέσα σε έξι μόλις λεπτά. Σε μία φάση που παίζει ξανά και ξανά ακόμα και σήμερα, ο νεολαίος τότε Στέλιος Γιαννακόπουλος κάρφωσε την μπάλα στα πορτογαλικά δίχτυα με μυθικό μακρινό βολέ, σημειώνοντας το πρώτο γκολ του συλλόγου στον θεσμό και χαρίζοντάς του την παρθενική του νίκη σε αυτόν!
Πρωταθλητής Ευρώπης στην πισίνα: Το πρώτο ευρωπαϊκό στο πόλο
Το βόλεϊ είχε κάνει το ξεκίνημα τη δεκαετία του ’90, με τον 21ο αιώνα, το πόλο άρχισε να μπαίνει κι αυτό στο κάδρο.
Παίρνοντας σταδικά τα ηνία από τον τρομερό Εθνικό, οι «ερυθρόλευκοι» ορέγονταν την καταξίωση εκτός συνόρων με το Κύπελλο Κυπελλούχων της Βουλιαγμένης από το 1997 να είναι το μοναδικό ευρωπαϊκό τρόπαιο στο ελληνικό πόλο.
Το 2001, οι Πειραιώτες έφτασαν μία ανάσα από την κατάκτηση του Champions League, ωστόσο είχαν λυγίσει στην παράταση από την οικοδέσποινα Γιουγκ.

Έναν χρόνο αργότερα όμως, η πολυπόθητη κούπα θα ερχόταν. Με τον Ζόλταν Κάσας να βρίσκεται πλέον στον πάγκο, οι «ερυθρόλευκοι» πήραν τη ρεβάνς από τους Κροάτες στα ημιτελικά και στον τελικό του Final 4 αντιμετώπισαν μία ακόμη διοργανώτρια.
Η Χόνβεντ δεν... φτούρησε απέναντι στην παρέα του Καλακώνα, του Χατζή, του Χατζηθεοδώρου, του Θωμάκου, του Βολτυράκη και του Βλοντάκη, με το τελικό 9-7 να φέρνει στον Πειραιά το τρόπαιο του πρωταθλητή Ευρώπης!
Ο Θρύλος των δύο αιώνων: Το έβδομο συνεχόμενο πρωτάθλημα του 2003
Μετά το σπάσιμο των πέτρινων χρόνων, ο Ολυμπιακός ξεκίνησε να παίρνει πρωτάθλημα τον 20ό αιώνα και... σταμάτησε τον 21ο!
Το 2002, οι «ερυθρόλευκοι» είχαν ισοφαρίσει το μεγάλο ρεκόρ των έξι σερί πρωταθλημάτων από τη δεκαετία του ’50 και είχαν μπροστά τους την απόλυτη πρόκληση: Να σπάσουν το ρεκόρ εκείνο, φτάνοντας στον σημαδιακό αριθμό των επτά τίτλων κατά σειρά.

Αυτό εντέλει συνέβη. Μετά από μία σεζόν-θρίλερ, η παρέα του Ζιοβάνι, του Αλέκου Αλεξανδρή, του Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς, του Στέλιου Γιαννακόπουλου και του Κριστιάν Καρεμπέ έφτασε στο έβδομο συνεχόμενο πρωτάθλημα.
Το κατόρθωμα αυτό επαναλήφθηκε μεταξύ 2011 και 2017, ωστόσο το ’03, ήταν η πρώτη φορά που το ελληνικό ποδόσφαιρο έβλεπε μία τέτοια ποδοσφαιρική κυριαρχία.
Πρωταθλητής Ευρώπης ξανά: Το πεταχτάρι του Πρίντεζη τον έστειλε εκεί που άξιζε
Μεσολάβησαν 15 χρόνια των δύο πρώτων τίτλων του Ολυμπιακού στην Euroleague. Μετά το triple crown του 1997, το μπασκετικό τμήμα των Πειραιωτών πέρασε πολλά σκαμπανεβάσματα, με την έλευση των αδερφών Αγγελόπουλων στα μέσα της πρώτης δεκαετίας του 21ου αιώνα να στοχεύει στην επαναφορά του συλλόγου στις επιτυχίες.
Τα Κύπελλα ήρθαν, το ζήτημα ήταν το πρωτάθλημα και η Ευρωλίγκα. Και ήρθαν τελικά αμφότερα, με διαφορά μερικών εβδομάδων...
Για το δεύτερο αστέρι, χρειάστηκε μία ασύλληπτη ανατροπή στην Κωνστατινούπολη. Η ΤΣΣΚΑ Μόσχας έκανε ό,τι ήθελε στο πρώτο ημίχρονο, αλλά ο Ντούσαν Ίβκοβιτς ήξερε πως το ματς δεν έχει τελειώσει. Ξανά εκείνος ήταν στο τιμόνι, 15 χρόνια μετά τη Ρώμη.
Η παρέα του Βασίλη Σπανούλη ροκάνισε τη διαφορά και στο τελευταίο δευτερόλεπτο, ο Γιώργος Πρίντεζης σημείωσε ένα από τα πιο εμβληματικά καλάθια στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ.
Το θρυλικό πεταχτάρι προσγείωσε την μπάλα στο ρωσικό καλάθι και ανέβασε στο πρώτο σκαλί του βάθρου τον Ολυμπιακό. Μια ομάδα που έναν χρόνο αργότερα, θα έκανε και το back to back...
Η δικαίωση του Καρεμπέ: Ευρω-κούπα στην μπάλα επί ελληνικού εδάφους
Για πολλά χρόνια, ο Κριστιάν Καρεμπέ έλεγε ότι στόχος του Ολυμπιακού ήταν ένας ευρωπαϊκός τίτλος στο ποδόσφαιρο. Όταν η τελευταία παρουσία έστω σε οκτάδα διασυλλογικής διοργάνωσης της UEFA όμως χρονολογούταν στο 1999, ήταν σαφές πως οι «ερυθρόλευκοι» απείχαν πολύ από αυτό που καμία ελληνική ομάδα δεν είχε πετύχει ποτέ.
Αυτό άλλαξε μια για πάντα το σωτήριον έτος 2024. Τότε που η τρίτη αλλαγή προπονητή έφερε στο λιμάνι τον Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ, με τους Πειραιώτες να μην κοιτάζουν ξανά πίσω. Πολλές μεγάλες βραδιές. Η εξάρα στην Μπάτσκα Τόπολα, το ρεσιτάλ Τζολάκη στην Πόλη, τα όργια του Ελ Κααμπί με την Άστον Βίλα του Έμερι.
Όλα αυτά για να φτάσουν στην 29η Μαΐου και τον τελικό του Conference League της OPAP Arena, ενάντια στην φιναλίστ του 2023, Φιορεντίνα. Ο Μαροκινός κρατούσε το καλύτερο για το τέλος και με γκολ στα τελευταία λεπτά της παράτασης, χάρισε στην αρμάδα του Βάσκου στρατηγού το πρώτο ευρωπαϊκό τρόπαιο στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου!