Τι μού άρεσε και τι με προβλημάτισε περισσότερο από την προετοιμασία του Ολυμπιακού

• Το να προσπαθούμε να βγάλουμε συμπεράσματα αποκλειστικά από το Ολυμπιακός-Νότιγχαμ, το χειρότερο φιλικό των «ερυθρόλευκων», είναι το ίδιο λάθος με το προσπαθούμε να βγάλουμε συμπεράσματα αποκλειστικά από το Ρόμα-Ολυμπιακός, το καλύτερο φιλικό των «ερυθρόλευκων». Αυτό μπορώ να πω εν πρώτοις.

• Κατά τα άλλα, μου αρέσει γενικά από την προετοιμασία του Ολυμπιακού η επιθετική παραγωγή, αφού η ομάδα βάζει αρκετά γκολ και δημιουργεί ακόμη περισσότερα: έχει βάλει τέσσερα στην Τερνάνα, τρία στη Νότιγχαμ, από δυο στη Μέχελεν, στη Νάιμεγκεν και στους Άραβες του Μίτσελ, ένα στη Ρόμα και μόνο εναντίον του Άγιαξ έμεινε στο μηδέν. Άρα, ένας μέσος όρος δύο τερμάτων ανά ματς (14 γκολ σε εφτά φιλικά), που θα μπορούσε να ήταν πολύ μεγαλύτερος, στα τρία γκολ ανά ματς (!), αν γίνονταν γκολ τα συνολικά οκτώ δοκάρια (!), που είχαν οι «ερυθρόλευκοι».

• Σκοράρει με σημαντική ευκολία ο Ζέλσον (πέντε γκολ), ενώ δύο έχει προλάβει να βάλει ο Βέλντε, όσα έχει κι ο Ρόντινεϊ (το ένα με πέναλτι) κι από ένα οι Μουζακίτης, Τσικίνιο, Μασούρας, Κουτσίδης και Παπακανέλλος. Καταγράφουμε ότι ακόμη δεν έχει σκοράρει σέντερ φορ (άσφαιρος ο Κωστούλας, με τρεις χαμένες ευκαιρίες σε λίγο χρόνο συμμετοχής ο Γιάρεμτσουκ και με τον Ελ Κααμπί ακόμη να μην έχει παίξει ούτε λεπτό). Ούτε ο Μπιέλ.

• Πρωταγωνιστής μεγάλος μέχρι τώρα στο θέμα του γκολ αναμφίβολα ο Ζέλσον, που έχει μία μεγάλη ικανότητα να σκοράρει από τα πέντε και τα 10 μέτρα, ιδίως αν βρεθεί απέναντι από τον γκολκίπερ, τελειώνοντας καλά τις φάσεις, ενώ θα μπορούσε να είχε ακόμη περισσότερα γκολ, αν ήταν ίσως λίγο πιο προσεκτικός σε κάποιες από τις τέσσερις-πέντε σημαντικές ευκαιρίες που έχει χάσει.

• Θα ήθελα, όμως, εδώ να κάνω μία παρατήρηση: ο Πορτογάλος πρέπει να αρχίσει να βρίσκει μεγαλύτερη διάρκεια καλής απόδοσης μέσα στο ίδιο το παιχνίδι. Και να είναι λιγότερο επιπόλαιος, ιδίως δημιουργικά. Κόντρα στη Νότιγχαμ υπάρχουν όχι μία και δύο, αλλά τέσσερις περιπτώσεις πολύ καλών επιθέσεων του Ολυμπιακού, τις οποίες χάλασε στο τέλος με μία κακή επιλογή, συνήθως πάσα. Και πραγματικά είναι πολλές τέσσερις καλές επιθέσεις, να πάνε στράφι από έναν παίκτη. Αν βάλουμε άλλες δύο, τις οποίες χάλασε ο Τσικίνιο, φτάνουμε τις έξι! Κι είναι κρίμα, απ΄ όποια πλευρά κι αν το δει κανείς.

• Ο Ζέλσον είναι φανερό ότι έχει το χάρισμα, μπορεί να κάνει τη διαφορά. Το είχαμε καταλάβει από τα ψήγματα που μας είχε δώσει την περασμένη σεζόν, ψήγματα αρκετά όμως για να αντιληφθούμε την ποιότητα του. Πρέπει το χάρισμα να το αξιοποιήσει περισσότερο. Δεν γίνεται μετά από τόσα φιλικά να μην έχει ασίστ η, αν θέλετε να έχει απλά δύο-τρεις πάσες από τις οποίες όντως θα μπορούσε να προκύψει γκολ.

• Δεν μου αρέσει από την προετοιμασία ότι ο Ολυμπιακός επαναλαμβάνει τα ίδια λάθη που είχε και την περασμένη σεζόν, κάτι πραγματικά ανησυχητικό, καθώς έχει παραμείνει ο ίδιος προπονητής, αλλά και ίδιοι 15 παίκτες, συνεπώς πρέπει κανονικά να περιμένεις βελτίωση στην αποφυγή φαινομένων που είχαν πλήξει την ομάδα πέρυσι.



• Το μεγαλύτερο παράδειγμα: ο Ολυμπιακός συνεχίζει στα πιο σημαντικά παιχνίδια του να δέχεται πρώτος γκολ και μετά τρέχει και κυνηγάει για να ισοφαρίσει: από τη Νότιγχαμ έχανε με γκολ στο 15’, από τη Ρόμα έχανε με γκολ στο 17’ κι από τον Άγιαξ έχανε με γκολ από το 43’. Ακόμη και με τους Άραβες του Μίτσελ βρέθηκε να χάνει 1-2 στο ξεκίνημα του β΄ ημιχρόνου, στο 47’. Και δεν είναι τυχαίο ότι σε αυτά τα τέσσερα πιο δυνατά της τεστ η ομάδα του Μεντιλίμπαρ δεν κέρδισε κανένα, έχοντας δύο ήττες και μία ισοπαλία στα τρία παιχνίδια στα οποία βρέθηκε να χάνει 0-1 και μία ισοπαλία στο παιχνίδι στο οποίο βρέθηκε να χάνει 1-2, γιατί της γύρισαν το σκορ.

• Είναι κάτι που είχαμε…βαρεθεί να το βλέπουμε πέρυσι, τόσο πριν από τον Μεντιλίμπαρ, όσο και με τον Μεντιλίμπαρ στον πάγκο. Με τον Ολυμπιακό να έχει στην Ευρώπη πέντε ήττες και μία ισοπαλία, όταν έφαγε πρώτος γκολ. Και στο πρωτάθλημα να έχει έξι ήττες και πέντε ισοπαλίες (συν τρεις νίκες σε εύκολα ματς), πάντοτε όταν έτρωγε πρώτος γκολ. Κι ενώ το βιώνουμε έντονα ότι η ομάδα έχει αδυναμία σε αυτό το κομμάτι, βλέπουμε ότι δεν μπορεί να το αλλάξει.

• Ακόμη και σε παιχνίδια που δεν το τρώει πρώτος το γκολ, έχει πρόβλημα! Η Ναϊμέγκεν του έκανε τέσσερις τελικές στα πρώτα 15 λεπτά! Η Τερνάνα άλλες τρεις στα πρώτα 10! Οι Άραβες είχαν τεράστια ευκαιρία να ανοίξουν το σκορ από το 12’. Κι ο Πασχαλάκης είχε (κερδισμένο) τετ α τετ μόλις στο 15’ κόντρα στον Άγιαξ.

• Προφανέστατα δεν έχουν γίνει τυχαία όλα αυτά. Ο Ολυμπιακός σπάνια μπαίνει καλά στα παιχνίδια του. Τις περισσότερες φορές καθυστερεί να μπει γερά και το πληρώνει. Άσχημα, τις περισσότερες. Διότι πολύ απλά στο ποδόσφαιρο, όποιος προηγηθεί έχει σαφώς περισσότερες πιθανότητες να φτάσει στη νίκη η, τουλάχιστον να μην χάσει.



• Για να είμαστε δίκαιοι, είναι καλό που ο Ολυμπιακός συνήθως αντιδράει όταν τρώει γκολ: έτσι ισοφάρισε στο 24΄ τη Νότιγχαμ από την οποία έχανε από το 15’…ισοφάρισε στο 22΄τη Ρόμα από την οποία έχανε στο 17’…κι ισοφάρισε, έστω στο 88’, και τους Άραβες, από τους οποίους έχανε από το 47’… Ακόμη ακόμη, σκόραρε με τη Νότιγχαμ στο 78΄, ενώ είχε δεχθεί γκολ στο 68’…

• Είναι μία επιτυχία αυτή, η αντίδραση. Μόνο που δεν αρκεί για να φτάσει στη νίκη. Και τα πρωταθλήματα και οι προκρίσεις κερδίζονται με νίκες, όπως άλλωστε είδαμε και στο Κόνφερενς Λιγκ, το οποίο ο Ολυμπιακός κατέκτησε γιατί κέρδισε όλες τις αντιπάλους που βρήκε στον δρόμο του: Φέρεντσβαρος, Μακάμπι Τελ Αβίβ, Φενέρμπαχτσε, Άστον Βίλα, Φιορεντίνα. Και μάλιστα, τους Ούγγρους και τους Άγγλους από δύο φορές! Λεπτομέρεια: και στις εφτά νίκες του ο Ολυμπιακός είχε ανοίξει αυτός το σκορ.

• Αντίθετα, δεν πήρε το πρωτάθλημα, γιατί σε 12 ντέρμπι κέρδισε μόνο τα τρία (ΠΑΟΚ 4-1 και 2-1, ΑΕΚ 2-0). Λεπτομέρεια: σε όλα άνοιξε αυτός το σκορ. Στα υπόλοιπα εννιά είχε τρεις ισοπαλίες και έξι ήττες. Λεπτομέρεια: μόνο στο ένα από τα εννιά άνοιξε αυτός το σκορ…

ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube