Μετά λοιπόν από ένα τραγικό δεκαήμερο, με τρεις ήττες (1-2 σε Ναντ, 0-3 από Φράιμπουργκ, 1-2 σε Άρη) και μία ισοπαλία (1-1 με Βόλο), που έφεραν, άλλωστε, την απόλυση του Κάρλος Κορμπεράν, ο Ολυμπιακός επέστρεψε χθες στις νίκες, με τον Μίτσελ στον πάγκο και με διακοπή πρωταθλήματος για δύο εβδομάδες.

Το 2-0 επί του Ατρόμητου ήταν μόλις η 3η (!!!) φετινή νίκη του Ολυμπιακού σε 14 παιχνίδια πρωταθλήματος (έξι) και Ευρώπης (οκτώ)…Και οι άλλες δύο ήταν επίσης στο Καραϊσκάκη, επίσης κόντρα σε ομάδες της δυναμικότητας (η, λίγο πιο κάτω από) του Ατρόμητου και επίσης με δύο γκολ διαφορά (2-0 τον ΠΑΣ και 3-1 τον Ιωνικό)…

Ήταν ευχάριστο που ο Ολυμπιακός έβαλε κάτω την μπάλα κι έπαιξε σε κάποια 15λεπτα η, ολιγόλεπτα διαστήματα, στρωτό ποδόσφαιρο. Κάπως έτσι άλλωστε ήρθαν τα γκολ και οι καλύτερες ευκαιρίες του.

Είτε με παιχνίδι από τον άξονα: Στο πέναλτι για το 1-0 ο Χουάνγκ πέρασε ωραία την μπάλα ανάμεσα στις γραμμές στον Ελ Αραμπί κι αυτός ακόμη πιο ωραία στον Μακαμπού…Στο 2-0 ο νέος καταλύτης της ομάδας, ο Χουάνγκ έκλεψε κι από πάσα του Σωκράτη, ο Εμβιλά κι ο Βαλμπουενά έκαναν το ίδιο που είχαν κάνει στο 1-0 0 Χουάνγκ με τον Αραμπί, με τη διαφορά ότι εδώ σκόραρε άμεσα ο Μπακαμπού

Είτε με παιχνίδι από τα πλάγια και ιδίως από τα αριστερά, όπου ο Μασούρας με τον Ρέαμπτσιουκ έχουν βρει πια κώδικα επικοινωνίας: στο χαμένο πέναλτι συνεργάστηκαν κι από τη σέντρα του Μασούρα έγινε το χέρι του παίκτη του Ατρόμητου… στην πρώτη μεγάλη ευκαιρία του Μπακαμπού συνεργάστηκαν εκ νέου κι από τη σέντρα του Όλεγκ προέκυψε η κοντινή κεφαλιά…



Αν και νομίζω ότι η πιο ωραία επίθεση του Ολυμπιακού ήταν στο 54’, όταν η μπάλα άλλαξε πόδια με κινηματογραφική ταχύτητα (Βαλμπουενά, Βρουσάι, Χουάνγκ, Εμβιλά, Μασούρα, πάλι Βαλμπουενά) κι έφτασε εκ νέου στον Βρουσάι, που πέρασε σέντρα για γκολ στον Μπακαμπού, που όμως με κάποιο τρόπο δεν βρήκε την μπάλα κι έχασε την ευκαιρία να σκοράρει από πολύ κοντά.

Ψεγάδι του Ολυμπιακού, όταν μιλάμε για το δημιουργικό-επιθετικό κομμάτι, ήταν η αδυναμία να εκμεταλλευθεί μετά το 2-0 τους πολλούς χώρους που άφησε πίσω ο Ατρόμητος, στην προσπάθεια του να επιτεθεί για να βάλει ένα γκολ, μήπως ξαναμπεί στο παιχνίδι. Παρότι μάλιστα ο Μίτσελ έβαλε κι άλλους τρεις επιθετικογενείς παίκτες (Γκάρυ, Αγκιμπού, Αμπού Καμαρά), όχι μόνο δεν ήρθε ένα τρίτο γκολ που θα κλείδωνε το τρίποντο, αλλά η μοναδική άλλη καθαρή ευκαιρία για γκολ έγινε μόλις στο 91’, με το σουτ του Γκάρυ που έσωσε επί της γραμμής της εστίας αμυντικός των φιλοξενούμενων.

Εδώ περίμενα πολύ περισσότερα από τον Γκάρι, που ναι μεν είχε καλή συμμετοχή στο παιχνίδι, όχι όμως με την ποιότητα που θα έπρεπε να βγάλει: παρότι είχε δύο-τρεις καλές κινήσεις σε ξεκίνημα επιθέσεων, τα γυρίσματα που έκανε ποτέ δεν ήταν επικίνδυνα, ενώ έχασε δύο πολύ καλές ευκαιρίες-τη μία που αναφέραμε πιο πάνω και άλλη μία όταν βρέθηκε σε θέση βολής από λάθος του Γιαννιώτη αλλά τον μάρκαρε ένας αμυνόμενος και ο εξτρέμ του ολυμπιακού δεν σούταρε καν, ζητώντας πέναλτι, χωρίς νομίζω να έχει δίκιο.



Με τον Μίτσελ να βλέπει ότι ο Μπόουλερ κι ο Ντε Λα Φουέντε δεν πείθουν, τον Βρουσάι να παίζει ουσιαστικά για πρώτη φορά στη φετινή σεζόν χθες και να θέλει ακόμη πολύ δουλειά για να επανέλθει, και τον Μασούρα να μην σταθεροποιηθεί την απόδοση του σε πιο υψηλά επίπεδα, ο Ροντρίγκες στα καλά του είναι υπερπολύτιμος για τον Ολυμπιακό. Το ζητούμενο είναι πότε θα έρθει στα καλά του. Τουλάχιστον χθες ήταν «μέσα» στο παιχνίδι, ήταν όπως λέμε εκεί. Αλλά έχει χάσει μετά από τόσους τραυματισμούς την αυτοπεποίθηση του. Όπως φάνηκε και στη φάση που βρέθηκε φάτσα με τον αντίπαλο γκολκίπερ, αλλά από θέση οφσάιντ-πήγε να τον περάσει, όμως με πολύ μέτρια κίνηση κι έτσι νικήθηκε.

Κοινώς, ούτε από οφσάιντ δεν έβαλε γκολ, όπως το ίδιο είχε συμβεί και με τον Μασούρα στο α' ημίχρονο, εκεί που έστειλε την μπάλα στο δεξί κάθετο δοκάρι, με τον γκολκίπερ εξουδετερωμένο. Είχε υποδειχθεί οφσάιντ κι η φάση δεν μέτρησε, όμως η αποτυχία του διεθνή κυνηγού να σκοράρει δεν αλλάζει-το οφσάιντ ήταν οριακό κι αν είχε σκοράρει, θα είχε το VAR την τελευταία λέξη…

Κατά τα άλλα, η ομάδα που κέρδισε τον Ολυμπιακό τις προάλλες, ο Άρης, έχασε εύκολα στο Βόλο. Όπως έπρεπε να χάσει κι από τον Ολυμπιακό μέσα στο Χαριλάου, αν δεν έφερε τα πάνω κάτω εκείνη η… βόλτα που έκανε ο Βατσλίκ μακριά από την εστία του, χωρίς ποτέ να διώξει την μπάλα.

ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube